Heel veel sterkte.

Tineke Nolet-Verdel schreef op donderdag 19 december 2013, 15:03:

Nou? IK vond het anders wel netjes uitgelegd.
Stel dat jij dat ding had ontwikkeld, gewoon voor je eigen paarden en IK vraag hoe je dat gedaan hebt? Dan mag het wel?
Maar omdat ik het ding nu voor jou MAAK, mag het niet?

Als het systeem goed werkt, mag dat toch bekend gemaakt worden?

IK rij ook met een groot reklame bord achter op de trailer, staat www."Paard Natuurlijk".nl op, maar IK lees HIER nooit op de advertentie site en had dus de informatie van een goeie hooi-feeder gemist.

Van MIJ mag het

Nils en Olly
Zonder fouten,
geen leerproces.

Wat vindt jij te korte hoeven?

Zover ik weet kunnen er alleen ijzers onder een hoef geslagen worden als de hoefwand een stukje uitsteekt. In dat geval is de hoef eigenlijk al te lang. Als een hoef niet natuurlijk bekapt wordt en een uitstekende hoefwand heeft dan gaat de hoef uiteindelijk zichzelf 'bekappen', stukjes hoefwand brokkelen af. Daardoor kan het paard dan weer gevoelig gaan lopen. Ook kan het zijn dat de steunsels te lang zijn en het paard daarom gevoelig gaat lopen.

Een paard dat zijn eigen ijzers eraf schopt is eigenlijk een ultieme Paard-Natuurlijk aanhanger

mieke vd berg schreef op zaterdag 21 december 2013, 16:15:



Als ik dit zo lees is jou definitie van kort en lengte erg gebaseerd op het idee dat het paard op een uitstekend randje hoefwand moet lopen. Dat verklaard ook direct waarom hij gevoelig gaat lopen als de hoef slijt en de zool en de straal mee gaan dragen, die zijn dat helemaal niet gewend.

Mijn advies: zoek een goede natuurlijk bekapper en leer alles over hoe een paard op zijn voeten hoort te staan. Een paard hoort op zijn zool en straal te lopen, maar moet daar langzaam aan wennen. Dus zomers moet je je paard ook al zoveel mogelijk gelegenheid gaan geven om met een goed bekapte hoef (die dus veel korter zal ogen dan jij gewend bent) op verharde ondergrond te komen. Zo kan de hoef sterker worden en is de overgang van zachte weide naar verharde paddock niet zo groot.

En als je daar komende lente op tijd mee begint en de hoeventraining serieus neemt, dan zou het kunnen dat je volgende winter minder of zelfs geen problemen meer zult ondervinden.

Nils Vellinga schreef op zaterdag 21 december 2013, 21:11:

Tuurlijk, daar is de advertentierubriek juist voor bedoeld.

Als iemand zich aanmeld op het forum met de duidelijke bedoeling om alleen reclame te maken voor zijn product, dan kan hij in de advertentierubriek terecht.

Piet schreef op zaterdag 21 december 2013, 15:44:

[knip]

Doet mij terugdenken aan mijn ellendige tijd op een kunstacademie, ik zal daar maar niet verder over uitweiden. Ik heb ervoor gestudeerd en snap de gekleurde vakjes, behalve als reactief op een tijdsbeeld (het hoort absoluut thuis in musea, maar om er nou miljoenen voor neer te tellen... een kopietje is net zo goed), nog steeds niet, maar andere dingen dan weer wel
Het blogje van Inge vind ik moeilijk te begrijpen. Wat beweert ze nou eigenlijk? Voor mij zijn emotie en techniek verschillende zaken, los van elkaar. Wie was dat ook alweer die beweerde: "De beste beleerder is een machine."? Maar dat wil toch niet zeggen dat ik niet óók emotionele banden met mijn dieren heb? Inge vraagt zich retorisch af: "Moet paarden trainen daarentegen niet iets zijn dat je vanuit je hart doet? Vanuit een verlangen naar verbondenheid? Naar contact? Absoluut. En (...)" en haalt nmm de zaken door elkaar.
Het verlangen is je drijfveer, de bevrediging van je verlangen de beloning. Echter je paard heeft daar communicatief niets aan, kan niet in die zwarte doos tussen je oren kijken. Als ik Els vraag: "kom eens?", maakt het geen klap uit of ik zielsveel van haar hou zolang ze de betekenis van die klanken niet geleerd heeft.

Allemaal mooi en aardig maar nog steeds (want het is niet de eerste keer dat "autisme" op PN ter sprake komt) heb ik principiële bezwaren! Bezwaren niet alleen om een etiketje van de ene soort (mens) klakkeloos op een andere soort (paard) te transponeren, maar ook omdat het etiketje nmm steeds dubieuzer wordt naarmate de versies van DSM elkaar opvolgen. Dubieus omdat ik vind dat opportuun etiketjes plakken op alles wat ad hoc afwijkt van een contemporain "normaal" op een bepaalde plaats/tijd/cultuur geen solide wetenschapsvoering is.

Een paard tot autist verklaren vind ik onzinnig! Net zo onzinnig als (van het blogje van Inge).
Maar, als jullie er eventueel wat aan denken te hebben, zoek eens in de richting van sociale fobiën en ontwijkende persoonlijkheidsstoornissen.

Ik vond het ook allemaal eenbeetje teveel, zeg maar, duidelijk reclame...
En inderdaad als het om een product gaat wat echt een goed idee is en de gezondheid van het paard volop ten goede komt, mag dat best gemeld worden, maar zoals de TS dat deed vond ik ook wat ergerlijk...alle oude topics opzoeken en zoveel x achter elkaar opnieuw ...
Groetjes Marlies

mieke vd berg schreef op zaterdag 21 december 2013, 16:15:


Van een beslagen hoef is ook goed hoor, voor- zij- en onder aanzicht, Voor en zij liefst zo dicht mogelijk bij de grond en recht, van de onderzijde liefst haakt op de zool(IJzer) en macro van net binnen het IJzer(steunsels zichtbaar?)


en de paden zacht


Precies, daar gaat het mis,denk IK.

MIJN paarden hebben geen beetje extra lengte, lopen altijd op de straal en zool, dat zijn ze gewend, ook op straat!
Nou is elke dag 35 Km geen gewoonte, maar heb dat toch eens gedaan, 10 dagen achtereen. Ruim 350 Km, waarvan zeker 100 over de weg.
Bij komende informatie: 10 dagen regen gehad. Hele dagen NAT.


Ja, geloof ik, maar je zou het toch eens (volgen jaar?)de tijd moeten geven.
Mijn persoonlijke mening, ongezien(!) kom je toch bij de steunsels uit en een hoef die (nog meer) uit balans is zodra het beslagen is.


Nils en Olly
Zonder fouten,
geen leerproces.

Ik heb een shetlander en een minipaardje. De shet is sinds januari bij me en stond daarvoor veel op stal. In het begin rende hij bij de eerste regendruppel de schuilstal in. Ze staan in een paddock, grootste gedeelte tegels, deel zand (nu ook modder) en schuilstal zonder deur. Aan het einde van de herfst stond hij 's avonds gewoon te slapen in de stromende regen, samen met zijn vriendinnetje.
Ze staan toch het liefst buiten, alleen met hele harde wind gaan ze echt binnen staan, maar voor regen schuilt de shet niet meer.
Ik zou het even tijd geven en inderdaad, zoals al genoemd, letten op signalen van stress.

Ik zit ook in de polder en heb ook altijd een modderprobleem.
Ik heb een crossbaan waar zeer regelmatig een vrachtwagen zand op gaat (ja inderdaad, kost duizenden euro's) en die baan is wel nat maar niet glad of glibberig, dan moeten ze 10 meter door HEEL ERGE blubber en dan hebben ze een betegeld plein met schuilstal.
Eten, water en beschutting is dus allemaal op het plein, ze MOETEN dus niet door de blubberstrook, maar de crossbaan is duidelijk hun favoriete stek en ze slapen daar ook.
Van de week kwam er een mevrouw klagen dat ze het zo zielig vond dat mijn paarden door de modder moesten.
Dat was echt een enorme trap op mn hart, ik heb er echt nachten van wakker gelegen (had sowieso even een nerveous breakdown, paard 1 zaterdag met been in hek gehangen, been erg kapot, pees misschien ook, paard 2 losgerukt en in volle galop in paniek langs 2 snelwegen en door Ridderkerks centrum, niet ernstig gewond, wel aanslag op mn levensduur, dus nachtmerries) maar ik vond en vind echt dat mijn paarden niet zielig zijn door de blubber.
Ik vind dat een paard wel met droge voeten moet kunnen staan en dat ze een sprintje kunnen trekken zonder uit te glijden en dat ze beschut moeten kunnen staan.
Mijn arabieren haten blubber en regen, ikzelf ook, moeten we maar emigreren.

Dat vind ik dus idd ook: paarden moeten echt droog en beschut kunnen staan en een droge ligplek hebben. Ook tijdens het eten, wat ze een groot deel van de dag doen, moeten ze de mogelijkheid hebben om op goede grond te staan of helemaal droog en beschut als ze daarvoor kiezen

Ik heb dat geen spanjaarden of arabieren, maar ze hebben er wel dergelijk behoefte aan.
Ook hier twee van de vier met een hekel aan regen en blub.

Helaas is tussen de wei waar de grond wel goed is en de stal met droog stuk erge blub en het stuk naar de waterbak (automatisch) erge blub en dat vind ik eigenlijk al erg.
Maar daar kan ik nu niets aan veranderen.
Bovendien is het van belang dat ze wel in beweging blijven

Dus tja.... ik moet mij troosten met de gedachte dat grote delen van de wei echt goed zijn, dat ze tussen bomen op een hoog gelegen droogvstuk kunnen eten en staan en dat ze een hele ruime schuilstal hebben waar ze ook kunnen eten.

Suzanne, wat een ellende met je paarden. Hoe gaat het er nu mee?

Cindy Noa schreef op zaterdag 21 december 2013, 21:23:


Volgens mij is een paard dat zijn voorijzers aantikt niet goed beslagen.
Heeft heel veel te maken met de bouw van het paard (hoe meer het paard vierkant is gebouwd, deste groter de kans).
Een smid moet dan de voor-ijzers minder ver laten uitsteken naar achteren..
(Wat niet wegneemt dat een ijzerloze oplossing altijd de voorkeur verdient.)

e m kraak schreef op zaterdag 21 december 2013, 22:23:


Helemaal mee eens.
t Is een gekte van deze tijd, die gesteund wordt door de medicijnen-industrie. Want bij ieder etiket hoort een pilletje.
En t slaat vaak echt nergens op. (Heb ervaring, want in de zorg gewerkt.)
Tegen!

Sandra van Bommel schreef op zondag 22 december 2013, 10:20:


Lijkt mij dat in de natuur, paarden in natte tijden ook regelmatig door blubber moeten, bv bij drinkplekken..