Huertecilla schreef op dinsdag, 30 augustus 2005, 18:26:
> Marlies schreef op dinsdag, 30 augustus 2005, 18:05:
>
>> 100_lovergirl schreef op dinsdag, 30 augustus 2005, 17:54:

>> Marlies
>
> 'Dressuur'???? Iedereen die paard rijdt dresseert. Ook van
> conditioneren maakt iedereen gebruik.
Zullen we het academisch discussiëren op basis van termdefinities achterwege laten? Het is wel duidelijk wat ik hier met dressuur bedoel.
Conditioneren is inderdaad onvermijdelijk als je domesticeert, maar ook wij zijn geconditioneerd...alles en iedereen staat bloot aan condities en voor mij hoeft dat helemaal geen negatieve lading te hebben.
> Enneh, laten we wel zijn, paardrijden op zich is al niet voor
> het plezier van het paard bedacht.
Mee eens, maar dat hoeft nog niet te betekenen dat het paard geen plezier in het paardrijden hoeft te hebben, sterker nog: ik streef ernaar de paarden waar ik mee werk zoveel mogelijk plezier te laten beleven daarin en maak dus ook geen gebruik van het "rust is beloning principe"...want als rust de beloning is...wat is het werk dan..vervelend?? Bovendien is rust niks bijzonders of extra's voor een paard, het is waar het vanuit eigen inzicht voor zal kiezen om energie te besparen voor wanneer het energie nodig heeft.
>
> Natuurlijk kun je grond voor kritiek vinden in de wedstrijden in
> Klassieke Dressuur, doch wees je wel bewust van de gleidende
> schaal waar élke ruiter zelf ook op zit.
> Zelfs de definitie en grens van 'dwang' kent een grijs gebied en
> 'natuurlijk' is al helemáál vaag.
> Zo kan je dressuurmatig interpreteren als dwangmatig of
> conditonerend maar ook als gymnastiserend en zelfs ze zin/onzin
> van dat laatste wordt op uiteenlopende manieren bekeken.
Ik zat te denken dat het woord "natuurlijk" eigenlijk al niet meer van toepassing is als je een paard domesticeert inderdaad, maar "niet natuurlijk" hoeft zo slecht nog niet te zijn, anders mogen we ons ook wel bekommeren om de mensheid...bij uitstek het wezen dat het verst van zijn natuur verwijderd is...er lopen zelfs exemplaren rond die niets van planten en dieren weten willen.
>
> Ik probeer zo paardgericht mogelijk met onze paarden om te gaan,
> doch uiteindelijk manipuleer ik hen voor míjn lol van en aan
> alle kanten.
Ik denk dat je paarden daar zelf geen besef van hebben, dieren kennen geen zelfbeklag en vinden zichzelf ook niet zielig m.i. en ik denk dat jij je paarden van de andere kant genoeg biedt om ze paard te laten zijn en een goed leven te hebben, omdat je zoveel mogelijk rekening houdt met hun behoeften en beperkingen.
> Voor míj is Michiel met zijn tapijtzadel net zo fout bezig als
> Anky met haar dwangmethode.
Kan niet meepraten over Michiel, maar Anky zal zeker ook geen vriendin van mij zijn

Dat is echter mijn perceptie en een
> ander kan met net zoveel recht stellen dat het niet in het
> belang van mijn paard(en) is dat ik er bergen mee beklim hoe
> zeer ik hen conditioneel en atletisch daarop voorbereid.
Ik zou juist zeggen dat je je paarden in uitstekende conditie en vorm houdt, juist door bergen met ze te beklimmen...het paard IS beweging toch?
>
> De kern van de zaak is volgens mij dat je er over nadenkt met
> een open geest en jezelf vragen blíjft stellen.
Volmondig mee eens!
groeten,
Marlies