Christel Provaas schreef op dinsdag 28 februari 2006, 12:29:


Wees blij en dankbaar dat jij als mens het vermogen hebt om wroeging te voelen.
Dat zegt iets over de bewuste manier van hoe je in het leven staat.
Hadden ál die anderen dat maar....

Groet, Pien

Paul K schreef op maandag 27 februari 2006, 20:51:


Stal `t Relaer doet het ook. Je gaat dan wel met een hele groep. Zelf heb ik het 3 keer gedaan, en ik heb 3 keer top dagen gehad!

Bandida schreef op zondag 5 december 2004, 0:17:


Ik ben een tijdje aan het zoeken geweest op deze site, maar heb nog geen antwoord kunnen op mijn vraag: Zijn er ook mensen die met hun ("moeilijke") paard bitloos langs de weg rijden? Ik heb namelijk een pony die niet verkeersmak is, maar rijd wel altijd langs de weg. Bij mij bestaat er nog veel te veel angst om dit zelf te gaan proberen, dus zou ik graag wat reacties van anderen willen horen, hoe zij hiermee omgaan. Ik heb geen makkelijk paard, dus ben me eerst aan het orienteren op deze site, voordat ik het zelf ga proberen. Hoe doen anderen dit? In een bak zou ik het best eens overwegen om het te proberen, maar ik zie me echt niet langs de weg bitloos rijden. Ook ben ik er nog lang niet aan toe hoor, wil eerst gaan beginnen met grondwerk etc. Ik ben nu ook nog zo'n "dressuurmuts", maar niet met kleppen voor m'n ogen .

Groetjes Carin.

jacqueline postmes schreef op dinsdag 28 februari 2006, 12:28:

Hallo,
Mijn Minero (ondertussen een 5 jarige ruin) is ook zooooo slooooom. Bij hem telt enkel eten eten eten en nog es eten. Als we op wandeling zijn is het meestal als ik er vandaag of morgen niet kom, ook goed, ik blijf wel achter om te eten. Ik zou gaan denken dat hij een fysiek probleem heeft maar neen want een enkele uitzonderlijke dag gaat hij ervandoor, afhankelijk met wie ik op wandel ga. Er is bv een heel groot paard (Minero is denk ik net geen pony meer) waar hij graag mee op stap gaat. Als die samen zijn is mijn dwerg de snelste in stap, ongelofelijk. HIj geeft mij de indruk gewoon geen zin te hebben. ik mat hem niet af, hij staat 24/7 buiten, gebruik geen geweld, rij met verschillende zadels,... Ik weet het niet meer. IK WIL GEWOON, GEWOON GAAN RIJDEN maar voel me schuldig als ik hem uit de weide "sleur". Iemand raad voor een depressief paard?
Belinda

Carin schreef op dinsdag 28 februari 2006, 15:19:


Goh, Bandida wel. Die rijdt nu netjes niet alleen bitloos maar ook dwangloos.

Teugelloos kan ook;

http://www.mijnalbum.nl/Foto=JIBMZYMD

en de basis vind je op:

http://users.telenet.be/huertecilla

HC

Carin schreef op dinsdag 28 februari 2006, 15:19:


Wat je kunt gaan doen, is met twee hoofdstellen gaan rijden. Dus met het hoofdstel met bit en het hoofdstel zonder bit. Waarschijnlijk moet je dan wel wat riempjes verwijderen, zodat deze elkaar niet in de weg zitten.
Ga dan gewoon met de teugels van het bitloze hoofdstel rijden. En voor je eigen gemoedsrust de teugels die aan het bit zitten, binnen handbereik leggen (of met je pinken vasthouden). Wanneer je denkt het bit nodig te hebben, dan ìs dat bit er en hoef je ook geen angst te hebben dat het zonder bit fout gaat.
En, zo zul je vanzelf gaan ervaren dat je het bit nièt nodig hebt. Je bouwt op deze manier echter wel het vertrouwen op om bitloos te gaan rijden.

groet, Petra
www.jovarna.tk
http://jovarna.web-log.nl

Carin schreef op dinsdag 28 februari 2006, 15:19:


Hallo, Carin,
Ik kan me best voorstellen dat het een hele stap is van bit naar bitloos. Waarom zorg je er niet eerst voor dat je paard verkeersmak is met bit? Dan kun je in de bak oefenen met een bitloos hoofdstel en als je paard aardig verkeersmak is dan kun je het ook buiten met een bitloos hoofdstel proberen. Ik zou in ieder geval niet zomaar met een paard wat niet verkeersmak is ineens bitloos gaan rijden, ook omdat er bij jou een bepaalde angst bestaat.
Waarom bouw je het niet rustig op? Misschien is er iemand bij je in de buurt met een verkeersmak paard die met je mee wil?
Groeten,
Monique

Paarden reageren gewoon goed op bitloos. Je kunt die gemakkelijke ritten waarbij je niet bang bent dat er iets mis gaat, doen met een rijhalster. En daarin merken dat het best gaat.

Wat gebeurd er immers nu? Als je paard ergens onrustig van word, dan ga je misschien harder trekken aan het bit. Daar wordt je paard nog onrustiger van, en dus moeilijker te sturen. Met een rijhalster is er zowiezo minder pijn bij harder trekken en dus meer rust waardoor het veiliger is.

Michiel

Monique Meijer schreef op dinsdag 28 februari 2006, 16:00:


Omdat dit de omgekeerde wereld is.


Ik zie dat van het bit los. Met angst moet je niet op een paard stappen en al helemaal niet buiten komen en een bit is dan precies het verkéérde. Stress bij de ruiter escaleert dan gelijk door pijnprikkelen van het paard.

Stap 1 is echt betrouwbaar angstvrij zien te worden. Een bit speelt daar geen rol in. Of ze moest het zelf indoen en ervaren dat dit geen rustgevend hulpmiddel is. Lees 'het verhaal' over endorfinen.

HC

Huertecilla schreef op dinsdag 28 februari 2006, 16:48:


Hallo, HC,
Ik zie in mijn omgeving echt veel mensen die hun veiligheid aan een bit koppelen. Daarom dus ook mijn idee eerst te zorgen dat je paard zo veilig mogelijk is en dan pas op bitloos over te stappen. Je hoeft toch niet gelijk in het diepe te springen? Geleidelijk op bitloos overstappen is toch ook niet verkeerd?
Groeten,
Monique

Michiel schreef op dinsdag 28 februari 2006, 16:41:


Hallo, mijn paard is opgeleerd met een portugees bit met sereta. Hij reageerde hier niet slecht op maar ik vond het niet nodig een zo afstraffend bit te gebruiken dus ben ik overgestapt op de hackemore. Nu wissel ik af met een trensje. Toch ondervind ik dat het met de hackemore veel eenvoudiger is te rijden, ik moet niet trekken om te stoppen, gewoon het verschil in druk bij het lichtjes aanhalen is al genoeg om hem te stoppen. links en rechts gaat gewoon met de teugels op de nek. de volgende stap is de BB. veel plezier ermee
Belinda

Hallo,

Wie heeft er een idee op welke manier ik de wei het beste af kan zetten voor mijn minishetje? Peacock en Saffier zijn een stuk groter en die lopen er ook bij, dus t moet ook voor hun een goed zijn. Ik dacht zelf namelijk aan schapengaas, maar dat vind ik weer zo eng als Saffier met zijn hoef begint te graven wanneer ze gevoerd worden. De wei is langs een wandelroute dus de kans dat hij erin zou raken als ik er niet bij ben is er. Het moet ook zo goedkoop mogelijk, maar wel veilig zijn. Iemand een idee?

groetjes, natasja

Een paar dagen geleden zag ik bij de pony dat er bijna geen straal te zien is,bij de beide voorhoeven. Ik dacht gelijk aan rotstraal. Maar is geen geur en geen afscheiding, ze is wel gevoelig als ik de hoeven schoonmaakt.
Ik heb toch maar jodium erop gegooid en haar in een droge
stal gezet, (betonvloer) Buiten waar ze normaal staat is er nog flink veel blubber.
Haar achterhoeven zijn normaal.
Weet iemand iets hier over ?
Ik heb wat fotos geplaatst van de beide voorhoeven, (bij de fotoserie)

Beste NB-ers,

Kunnen jullie mij advies geven omtrent het volgende:

Mijn arabische merrie heeft in september 2004 iets in de wei gedaan waardoor ze een bult onderaan haar linkervoorbeen had. Ik heb haar toen op ijzers gezet om die spier/pees niet te sterk te belasten. Een drie maanden lang heb ik met haar gestapt op verharde wegen. Daarna nog vier maanden zonder ijzers op de verharde wegen gestapt en een beetje gedraafd. Alhoewel de merrie nog nooit kreupel heeft gelopen op die bult wilde ik geen risico's nemen. Nu wil ik over stappen naar Natuurlijk Bekappen maar de stalwerkneemster waar mijn paard staat vond het nogal een risico om ze zo kort te bekappen vanwege haar oude blessure. Nu ben ik aan het twijfelen. Zit er inderdaad een risico aan dat de pees/spier meer belasting krijgt? Wat moet ik doen? Morgen komt er een NB-er voor de eerste keer bekappen maar ik ben toch benieuwd of ik dat door moet laten gaan.

Voor foto's van de hoeven en benen zie foto-album.

Alvast hartelijk dank.

Natasja Cornelissen schreef op dinsdag 28 februari 2006, 17:52:


Wat gebruik je nu ?
loes