Piet schreef op vrijdag 19 mei 2006, 9:36:


hoe herkenbaar


Moi Pietsie, hier moest ik ff over prakkezeren hoor. Er is ook al een interessant antwoord van Christel zie ik nu.

Tel es mee: "een-en-twin-tig-twee-en-twin-tig-drie-en-twin-tig" duurt eigenlijk absurd lang als onderdeel van actieve handeling. Dat causaliteitsvenster van 3 sec. is vast in een laboratorium bereikt maar kunnen wij met onze paarden in real life compleet shaken!
Heb je het geklikker al eens getimed, gewoon met een cumulatieve bliepjesstopwatch of inspreken wat er wanneer nu precies gebeurt zodat je daar een grafiek op tijdlijn van kunt maken?
Je zult zien hoe snel alles gaat. Weet je nog hoe ik je waarschuwde voor de snelheid toen jij pas met klikkeren en OC begon?
Naast uiteraard het prachtige Sniffy programma staat er op http://www.uwm.edu/~johnchay/PL06/OC/OC.dcr een leuk simpel "conditioneerbaar" pietje Voor eenieder die ervaring/gevoel voor timing en snelheid nodig heeft.

Het causaliteitsvenster moet je alleen zien als gecorreleerd aan hoe snel je iets kan (doen) (af)leren. That's all.


Uiteraard niet alleen heden.
Er is ook geheugen, uitstekend geheugen zelfs bij paarden.
En vanuit geheugen is er verwachtingspatroon.
Vanuit een sterk associatief geheugen verwacht ik een even sterke associatieve verwachting, al loop ik hiermee wat vooruit op wat wetenschappelijk bewezen is. De praktijk duidt er echter ook nmm wel op; paarden zijn conservatieve wezens. Dat past denk ik ook prima bij hun natuurlijke niche, doch minder bij de veel dynamischer mensenwereld.

Ik denk dat de mogelijkheden stoppen bij dissociatieve extrapolatie. En NU ben ik al mijn meelezertjes kwijt
(Hang on nog even dan probeer ik uit te leggen waar ik heen wil.)

Is het wel zo achterlijk? Is dat wel zo debiel t.o.v. bijv. mensen die dat (soms meer, soms minder, soms eveneens totaal niet) wel kunnen??
Het staat wel vast dat waar het zicht op, maar vooral het vertrouwen (in regressie geheugen!) in een toekomst ontbreekt mogelijke angsten groter, en slechter voorspelbaar, zijn.


Probeer het eens in gedachten te vergelijken met de onmacht en het ongewisse waarin wel eens ladingen mensen in veetreinen zijn gestopt, onwetend van of de bestemming een plezierige relocatie, een werkkamp, een concentratiekamp of een een vernietigingskamp was.

Hierin is een mogelijk verwachtingspatroon naar bestemming verstopt, maar als je bedoelde of je paard wel een associatief verwachtingspatroon naar bestemming kán hebben dan is het antwoord nmm "ja" op voorwaarde dat er voldoende data in geheugen zitten. Hetzelfde principe gaat op voor geuren, plaatsen, tijdstippen, personen, etc.


Ik hoop duidelijk gemaakt te hebben dat het verschillende zaken zijn.
Dat zegt echter niet dat de belofte van iets leuks achteraf je angst voor bijvoorbeeld de tandarts kan wegnemen!

Groeten, Egon
Here is my lens. You know my methods. - Sherlock Holmes.

Wil schreef op vrijdag 19 mei 2006, 13:36:


Hallo, Wil,
Onze dorpstherapeut is een erg zwijgzame en bescheiden oude man. Hij heeft een officiele opleiding tot fysiotherapeut gevolgd maar helaas geen diploma, zoals ik al eens eerder schreef. Hij kan ontzettend veel. Als het puur om spieren of pezen gaat dan is hij zeer bereid uitleg te geven hoe hij deze weer op de juiste plaats teruglegd. Vooral pezen (heb ik zelf gehad in mijn hand een tijdje terug) zijn ontzettend pijnlijk en het is een verademing als die weer op hun plaats liggen. Als ik hem vraag hoe hij dat doet dan geeft hij graag uitleg, een aantal dingen kan ik nu dus ook zelf. Maar als het puur om botten gaat of wervels dan is hij erg terughoudend. Een leek kan namelijk erg veel schade aanrichten; daarom kom je daarvoor ook geen cursussen tegen en wel voor massage en stretching e.d..
Bij Indy zat het in het gewricht boven de hoef. En automatisch ook in het been, daar waren twee spieren een stukje overelkaar heen geschoven, door die rare stap die ze schijnbaar gemaakt heeft. (Ik denk dat ze weer uit de stal "gestort" is, ze struikelt na 5 jaar nog steeds over een afstapje van 5 cm hoog. Als ze iets interessants ziet, loopt ze als een kip zonder kop...:) ). Hij manipuleert in zo'n geval het gewricht heel voorzichtig zodat het weer op zijn plaats schiet; bij Indy stond de hoef iets naar achteren gebogen en zat vast, ze kon alleen de punt op de grond zetten.
Hij betaste de hoef, bracht de hoef in de geschikte houding om het deel wat niet op de juiste plaats zat weer terug te duwen en duwde voorzichtig met zijn vingers. Ik kon meteen aan Indy zien toen het weer goed zat, de uitdrukking in haar ogen veranderde, ze ging met haar neus naar beneden en slaakte een diepe zucht.
Dit is dus absoluut geen rare hokuspokus (daar hou ik namelijk helemaal niet van!), mijn vriend, mijn moeder en ik zijn laatst ook bij hem geweest met rugproblemen (ikke ischias, au, wat pijnlijk!) en een helemaal vastzittende nek bij mijn vriend. Het is echt geen hokuspokus, je voelt dat alles weer op z'n plaats gaat en de spanning en pijn neemt heel snel af. Hij is ook heel zacht, je komt niet strompelend en onder de blauwe plekken weer thuis.
Met "normaal" bedoelde ik dat het voor Indy normaal is dat ze altijd weer wat heeft, ik ken haar niet anders. Is er ergens een gat, dan stapt zij erin, ligt er een steen, dan stapt ze er op. En niet een keer, nee, ze is in staat er dan nog een keer in of op te stappen. Ookal was de staldeur 5 meter breed, dan is ze nog in staat de bocht te krap te nemen en tegen de deurpost te knallen. Dat hebben we laatst ook gehad, toen was haar hele heup scheef en zat ze muurvast. Een deel kon ik verhelpen met massage en stretchen, in haar been was echter iets voorelkaar weg en dat heeft die meneer toen verholpen.
Voor manipulaties aan botten en wervels kun je geen cursus volgen zover ik weet omdat het gewoon te gevaarlijk is, daarvoor zul je een opleiding fysiotherapie voor mensen moeten doen en daarna specialiseren in dieren.
Ik denk niet dat er iemand bereid is te laten zien hoe je bijvoorbeeld een vastzittende wervel moet manipuleren zodat die weer netjes zijn plaats inneemt.
Ik heb het al heel vaak gezien (helaas, zucht....) bij Indy en het zou echt fantastisch zijn om het zelf te kunnen, maar helaas..........
Groeten,
Monique

Monique Meijer schreef op vrijdag 19 mei 2006, 14:05:


Wil,
Hmm, wat raar, ik had ook nog iets anders geschreven waar "normaal" in voor kwam, ik dacht dat je dat bedoelde, maar nu kan ik dat bericht van mij niet terugvinden? Tsss, de moderne techniek en ik.... humm.
Jij bedoelt dat als het een normaal iets is, wat elk paard zou kunnen overkomen, neem ik aan?
Monique

Hey Eddy, bedankt voor je reactie.
Ik ben bang dat we dan problemen krijgen met de gemeente, als we echt gaan bouwen... Als ik de boer moet geloven i.i.g wel...
Maar je hebt gelijk, zo'n partytent gaat natuurlijk klapperen... En volgens mij moet dat ook vast met haringen. Lijkt me ook niet echt handig met die touwtjes... Parasol waarschijnlijk hetzelfde, maar zou dat niet blijven staan met zo'n zware voet? Volgens mij heb je die wel van 40 kg.
Maar bedankt voor de tip, ik zal het eens aankaarten...

Miriam

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 19 mei 2006, 13:27:

e m kraak schreef op vrijdag 19 mei 2006, 14:04:


Volledig akkoord maar vergeet niet te vermelden dat het geheugen van een paard voor 90% fotografisch is en niet rationeel of oorspronkelijk associatief , enkel door conditionering wat dan weer de term zelf"associatief " Associeren aan , in verband brengen met ,doet wankelen.
Indien een situatie eerst verscheidene malen vastgesteld/herhaald moet worden om dan oorzaak en gevolg met elkaar in verbinding te brengen vervalt de term en vallen we gewoon terug op conditionering of training. Daardoor wordt de drie seconden regel ver overschreden.Een paard dat je een half uurtje traint op één oefening zal op een dag of twee deze oefening onder de knie hebben. Kans is groot dat als" na enkele jaren "oefening herhaald wordt het paard nog precies weet wat er van hem verwacht wordt. Dan associeert hij een handeling van de ruiter naar een beweging van hem MAAR door conditionering.
Beste groeten.

Monique Meijer schreef op vrijdag 19 mei 2006, 14:05:


Dangerous stuff , zijn al véél mensen op operatietafels beland na bezoekjes aan zgnde. "krakers" zeg niet dat het hier het geval is .Zou toch eerst arts of dierenarts raadplegen.

mairim schreef op vrijdag 19 mei 2006, 14:28:


In Belgie is er een wet die zegt dat een schuilhok dat aan drie kanten open is geen gebouw is en ook niet als dusdanig moet aangevraagd worden , weet niet hoe het bij julle zit.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 19 mei 2006, 14:54:


Hallo, Eddy,
De kwakzalvers horen inderdaad bij "dangerous stuff" en die moet je mijden, daar heb je helemaal gelijk in!
Dit geval betreft echt niet een "zogenaamde" kraker. Een dierenarts raadplegen in een geval van verschoven wervels levert je echt niets op. Hij zal pijnstillers geven en hopen dat het er vanzelf weer uitschiet. Een dierenarts heeft meestal geen aanvullende opleiding gedaan in de richting van fysiotherapie. Onze therapeut wordt af en toe door ziekenhuizen in de buurt ingeschakeld bij probleemgevallen, en ik denk dat dat genoeg zegt....
Een tijd geleden had Indy haar rechter schouder weer uit de kom. De therapeut adviseerde wel een kleine pijnstiller omdat ze wel wat moest bewegen, daarom belde ik mijn dierenarts. De dierenarts die kwam was helaas een invaller (niet mijn eigen dierenarts, die dit wel 100% ondersteund) en die vond het maar stom, dat wicht met die rare oude man. Het moest een hoefzweer zijn en hij wilde in de hoef gaan snijden. Nou, mooi niet dus, ik heb zijn mes afgepakt. Hij gaf toen morrend een pijnstiller en legde de hele verantwoording bij mij neer. Best, daar kon ik mee leven. Na zoveel problemen kan ik gelukkig nu zelf aardig onderscheiden wanneer de dierenarts moet komen en wanneer onze dorpstherapeut, de houdingen en bewegingen zijn namelijk erg typerend bij de verschillende problemen. Nog even iets anders: mijn moeder heeft jarenlang bij zeer geleerde doktoren en zelfs een psycholoog gelopen ivm haar rugklachten. Niets hielp, jarenlang heeft ze met een band om de nek gelopen, want het moest daar wel wegkomen. Ze is een keer bij onze dorpstherapeut geweest en het is over.
Groeten,
Monique

Monique Meijer schreef op vrijdag 19 mei 2006, 14:05:


Niet om te promoten maar allemaal zelf aan wervels, botjes en spieren ed te gaan manipuleren, maar wel zeer leerzaam zijn oa deze boeken:

-"What the horses have told me" van de fransman Dominique Giniaux (een welbekende bij alle osteopaten)
isbn 0-933316-07-0
-"The well adjusted horse" van dr Damiel Kamen
isbn 1-57129-063-x
-Over spieren en spierproblemen: in het engels: "beating muscle injuries for horses" en in het duits "muskelprobleme bei pferden" van Jack Meagher
isbn 3-275-00906-0

Gaan over hoe je problemen kunt herkennen en opsporen (en eventueel met eenvoudige technieken zelf kunt behandelen)


Karin

Karin Haneveer schreef op vrijdag 19 mei 2006, 15:22:


Hallo, Karin,
Heel goed om je erin te verdiepen en te leren hoe alles inelkaar steekt en werkt! Spieren lekker masseren en stretchen is goed te leren middels een korte cursus, maar zelf gaan "kraken", daar zou ik erg voorzichtig mee zijn, je moet wel 100% weten wat je doet.
Groeten,
Monique

Plant een paar vlierstruiken. Ze groeien razendsnel en paarden lusten ze niet.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 19 mei 2006, 14:56:


Dit mag in Nederland ook. Een afdak mag zeker altijd

Hoi,

Pas toen kwam de hoefsmid.
En toen zou de hoefsmid mijn verzorgpony ook doen.
Maar toen hij dat wilde proberen lukte dat niet want mijn verzorgpony is kei bang van de hoefsmid.
En toen zei hij dat hij dat volgende keer wel zou doen mar volgens mij gaat dat nog kei lang duren voordat hij weer komt.
En nu zijn de hoeven helemaal uitgescheurd en er zijn stuken van af ik vind dat het er kei zielig uit ziet.
Zou mijn pony daar ook last van hebben?
Alleen de hoefsmid zei dat als hij de volgende keer zou komen dat hij dan zo'n spuit mee zou nemen waar een kalmerings middeltje in zat maar ik denk dat dat het alleen maar lastiger maakt want mijn verzorgpony is heel erg bang van spuiten.
Maar ik ben zo bang dat mijn verzorgpony daar last van krijgt want ik zou echt niet weten hoelang dat nog gaat duren voordat hij weer komt.
Alleen ik kan niet bepalen wanneer de hoefsmid weer komt want ik maak die afspraken niet.
Wat moet ik nu doen?
En ik vind dat die hoefsmid behandeld het paard op een kei harde manier maar dan worden ze toch alleen maar nog banger van en hem boeit het ook niks als het paard bang is en zich bezeerd want hij gaat gewoon door ik vind eigenlijk dat we een andere hoefsmid moeten krijgen maar ik kan dat niet bepalen.
Wat moet ik nu doen want ik kan zijn hoeven wel gewoon optillen maar de hoefsmid kan dat niet omdat mijn verzorgpony kei bang van hem is.

groetjes Rachelle

Monique Meijer schreef op vrijdag 19 mei 2006, 15:11:


Okay geniune dus, is meestal anders .Beste groeten.

Toen ik september vorig jaar had besloten dat ik mijn beide paarden wilde ontijzeren, heb ik de smid gebeld voor een afspraak. Voordat hij begon, zei ik: 'Ik wil iets met je overleggen'.
Koffie erbij, het cursusboek erbij, we namen de tijd... 'Wat denk jij ervan?' Hij bladerde in het boek en zei: zo bekap ik altijd, waarom is dit iets aparts? Hij vond de term Natuurlijk Bekappen overdreven en zei: ik ken maar één soort bekappen en dat is goed bekappen. Vervolgens haalde hij de ijzers eraf, bekapte de hoeven, liet zool en straal intact, vijlde een rand rondom en klaar!
Zo kan het ook.