Els Kleverlaan schreef op zondag 4 juni 2006, 12:03:


Ik ben er niet voor om een paard met pijn te laten lopen, zeker niet in dit geval waarin de pijn geen enkel voordeel heeft. In feite alleen maar nadelen.
Zou het wat zijn om tot de komst van evt. hoefschoenen, of totdat de hoeven beter gaan worden je paard pijnstillers te geven? Zou dat niet wat aardiger zijn voor je oude paard?

Els Kleverlaan schreef op zondag 4 juni 2006, 12:03:


Hoi Els,

Misschien nog een ideetje: heeft je natuurlijk bekapper misschien contact met andere natuurlijk bekappers? Ik kan me voorstellen dat zij dit soort dingen met elkaar bespreken en van elkaar kunnen leren op die manier.

Wat je beschrijft bij je paard klinkt wel heel zielig; hier lijkt me toch wat meer aan de hand.

Groetjes,
Tineke

Mirjam Beijert schreef op zondag 4 juni 2006, 14:54:


Enkele vragen eerst:
1) ze gaat dus te hard, uit zichzelf? Wat betekent dit? Ik vermoed dat je eerst de hulpen geeft en dat ze dan begint te draven en steeds sneller gaat? van het begin beginnen dus: hoe geef je de hulpen? Hoe herstelt je lichaam zich na de hulpen? Rij je licht, blijf je zitten, knijp je je kniëen aan of open je je kniëen? Rij je volgens klassieke dressuur of anders? Maw: is het probleem rijtechnisch of heeft het met verkeerd aangeleerd gedrage te maken? Wat denk je zelf? Al eens geprobeerd een andere ruiter hetzelfde te laten doen? Wat is dan het resultaat?
2) Ze wordt enthousiast? Hoe merk je dat? Waar is haar hoofd op dat moment? Hoe zijn haar oortjes? Hoe voelt de ademhaling aan?
3) gebeurt dit overal of op een welbepaalde plaats?
4) Waarom trekken aan de teugels? Dat doet pijn, verhoogt het vluchtreflex. probeer het eens anders. Dat was net je vraag zeker: hoe anders?
5) Soms kan je je paard ook eens plezieren zo hard te gaan als zij wilt; en niet steeds opsluiten tussen je hand en bit. Maar dan moet je natuurlijk de controle kunnen behouden. Laat haar in haar enthousiasme dus eens lekker hard gaan
6) sommige paarden gaan gewoon hard in draf of nemen ruimere stappen. Hoe doet ze het in stap en galop? Blijft ze daar wel zo hard of traag lopen als jij vraagt?

Bij niet snel reageren op teugelhulp (liever zo min mogelijk gebruiken!) kan het zijn dat je paardje niet gewoon is alert te zijn voor je hulpen of dat jij niet duidelijk genoeg bent. Kan je oplossen door veel overgangen te rijden: elke 5 meter vertragen in draf of versnellen, maar ook eens terugschakelen naar stap. Probeer het vertragen/versnellen niet te doen door aan de teugels te gaan hangen of in haar buik te prikken, maar door zelf trager op en neer te gaan of net sneller (zorg er dus voor dat zij haar passen aanpast aan jouw op en neer gaan). Doe dit heel vaak.

Heeft het niets te maken met jouw rijtechnische kunsten en alle medische oorzaken zijn uitgesloten, kan je proberen om eerst in een piste of in de weide te rijden en proberen altijd net onder haar tempo te rijden. vanzodra je voelt dat ze wilt versnellen: blijven zitten, zwaar maken, knieën sluiten (de beweging van schouders vh paard tegenhouden) en hele zachte druk op het bit. Even blijven stilstaan en belonen! Geef dan terug de hulpen voor draf en begin opnieuw.
Een paard leer je goed gedrag aan door iets aangenaams/lekkers aan het positief gedrag toe te voegen. Jouw paard wilt graag hard lopen, maar jij niet. Je vraagt zoals hierboven je paard trager te gaan. Hij doet het! Wat kan je dan doen om hem te belonen hiervoor? Je kan even stilstaan (doet hij dat graag?) maar wat je paard blijkbaar graag doet is hard draven; dus ... beloon hem met even te versnellen (geef hem hiervoor de juiste hulpen), ook zoals hierboven beschreven "overgangen rijden; versnellen en vertragen".

Maar onthou van alles wat ik schreef vooral: nooit trekken aan de teugels! Oefen dit op veilig terrein!

Eva Saegerman schreef op zondag 4 juni 2006, 16:50:


Als ik wil gaan draven maak ik eerst de teugels op maat, dan heeft ze al door dat we gaan draven. Soms wil ze dan al. Maar ze mag pas op mijn hulp gaan, dan drijf ik aan en dan gaat ze vaak al hard. Ik probeer dan me wat zwaarder te maken, maar hier reageert ze niet zo goed op.
Ik merk dat ze enthousiast is omdat ze haar hoofd omhoog heeft. Ik rij voornamelijk recreatief. Ik rij ook wel eens in de bak, daar doet ze het niet.
Bij een andere ruiter doet ze het ook. Als ik met iemand anders rijd die voor haar rijd houd ze wel gewoon het tempo van haar voorganger aan. Ik rijd licht als ik draaf. Op een gegeven moment is ze aan het uitstrekken. In stap loopt ze wel gewoon hoe hard ik het wil, Galop doe ik buiten niet aangezien ze in de draf zo hard gaat.

Mirjam

jose schreef op zondag 4 juni 2006, 14:47:


Geen verandering van hoofdhouding gemerkt noch op rechte lijn nog in wendingen

Vandaag kwam ik op de wei met de bedoeling een beetje te gaan klikkeren; wist wel nog niet wat ik zou gaan doen en plots was het er!

Het spel kwam eigenlijk van Queenie zelf. Ik had stukjes wortels bij en was me aan het bedenken wat ik ermee zou doen. Q bleef heel die tijd rond me heen draaien. Ik liep toen beetje rond op de wei en ze volgde me steeds in draf en vanzodra ik teken deed dat ze moest stilstaan, en ze deed het, kreeg ze een stukje wortel. Om het haar gemakkelijker te maken het stop-teken te leren kennen, maakte ik gebruik van een vaste plaats om te stoppen; en dit op het einde van de weide, aan een paaltje

Ik merkte dat Q ineens veel sneller naar dat plekje liep en daar uit zichzelf bleef staan wachten op mij

Zij had aldus het spel van mij een beetje gemanipuleerd naar haar hand

Ah ja, dacht ik, als jij het spel zo wilt spelen

We stonden vanaf dan elk naast elkaar aan de ene kant van de wei. Vanzodra ik mijn gewicht naar voren legde, liepen zowel Q als ik naar de overkant van de wei. Daar bleef Q staan (ze won altijd !) en wachtte op haar welverdiende beloning terwijl ik effe moest uitblazen En zo weer terug naar de andere kant.

Q had er duidelijk zin in! Maar na een paar keer lopen was het voor mij wel voldoende; onder het motto "kan niet tegen mijn verlies"

Als ik dit kan gaan combineren met het voetballen dat ze uitstekend beheert, kunnen we misschien binnenkort toch een wedstrijdje voetbal organiseren

Nu ga ik beetje in de zetel uitrusten

Beste Piet,

Ik ben het niet helemaal met je eens. Ik heb ook niet de intentie om dingen goed te praten die fout zijn. Ik denk dat dat van smid tot smid verschilt. Je kunt het ook anders zien, deze smid, en ongetijfeld zijn er nog veel meer, maakt wel degelijk gebruik van de nieuwe inzichten en methoden.

Wat mijn smid doet naast zijn werk als bekapper zal mij worst wezen. Voor mijn part is hij in zijn vrije tijd slager, dat is voor mij (als overtuigd vegetarier) geen reden om hem niet te vragen. Net als het feit dat hij op verzoek ook hoeven beslaat. Voor mij geen reden om hem, als overtuigd ijzerloos paardenhouder, te bedanken. Hij weet immers dat een hoefijzer voor mij geen optie is en zal me dat dus nooit adviseren. Is ook niet nodig want mijn paarden hebben stuk voor stuk prima de luxe hoeven.

En dat is mijn eigen interpertatie van het waarborgen van het welzijn van mijn paarden. Maar daarover heb ik eerst zelf nagedacht en de benodigde theoretische kennis en onderbouwing opgedaan en wel hier op deze site en op dit forum. Vervolgens heb ik (inmiddels al weer tweeeneenhalf jaar geleden) hier een oproep gedaan voor een natuurlijk bekapper.

Hoeveel denk je dat er toen hier in de regio waren? Niet een! Geen wonder want het is hier geen "handel". Zowel eigenaren als hoefsmeden in deze contreien staan niet open voor ijzerloos. Deze smid heeft toen gereageerd en hij doet mijn paarden nog steeds, alles wat hij zegt en doet komt mij heel bekend voor omdat het vrijwel identiek is aan hetgeen op deze site beschreven staat.

Ik vind ook dat je voorzichtig moet zijn met het oordelen over de vakkennis van anderen, ook al doen ze dingen die jij je eigen paarden niet wilt aandoen. En het noemen van namen vind ik al helemaal uit den boze.

Ik weet uit eigen ervaring van mijn eigen smid dat hij mensen heeft verteld dat hun paard gerust zonder ijzers kon lopen, maar dat de eigenaren het er niet voor over hadden om misschien wel een jaar met een gevoelig lopend paard opgescheept te zitten. Dus moesten er maar weer ijzers onder en als hij het niet deed werd er wel een ander gebeld. En zo gaat dat dus.

Het is niet aan mij of aan een ander om mensen te "bekeren". Ik rij dan wel dapper rond in mijn "rijjijijzervrij" bodywarmertje en ik vertel graag over ijzerloos rijden wanneer mensen daarin zijn geinteresseerd maar ik ga een ander niet vertellen wat hij doen moet. Daar moet diegene zelf maar over nadenken. Ik probeer een klein duwtje te geven in de richting van deze website.

Desondanks ben ik er van overtuigd dat de grote kentering er op korte termijn aan zit te komen, dan breekt ook de tijd aan dat je de natuurlijk bekappers pagina na pagina in de Gouden Gids ziet staan. De een nog paardvriendelijker en natuurlijker dan de ander... Tot die tijd moet je roeien met de riemen die je hebt. En in mijn geval ben ik tevreden over mijn riemen, wel jammer dat ze uit Den Haag moeten komen en ik in Andijk woon. Dat is wel eens lastig.

Groeten van Edith

Piet schreef op zondag 4 juni 2006, 14:59:



Dierenbeul...
Dierenbeulen zijn die mensen die hun paarden op knop druk willen laten werken.
Die hun paarden willen breken door ze in de trailer naar binnen te slaan.
Die bij iedere minimale fout de zweep geven en hun paarden aanschreeuwen.
je kunt mensen die niet beter weten als dierenbeul gaan uitschelden.
Ik ken een man die echt zielsveel van zijn paard houdt hij verzorgt hem ook supergoed en schreeuwen of slaan is bij hem een taboe.
Maar hij heeft het niet anders geleerd om zijn paard op stal te zetten, biks te geven en er hoefijzers onder te slaan.
Is hij daarom een dierenbeul?
Hij is gewoon het zoveelste slachtoffer geworden door foute informatie.
Zolang mensen naar 'paardescholen' en maneges gaan kunnen hun er niks aan doen.
Oh wat was ik toen trots als nietswetende beginner toen ik tips gekregen had van een 'geleerde'.
Uren en dagenlang kon ik er maar over praten wat ik toch allemaal al geleerd had en nu blijkt dit allemaal fout en slecht te zijn.

--> Ja gezien je haar dan niet terugvraagt naar stap, heb je haar eigenlijk aangeleerd dat de teugels opnemen de hulp is van beginnen draven. eigenlijk doet je paard exact wat jij vraagt. Je neemt de teugels op, zij gaat draven, jij laat haar doen (zoalang het maar kalm aan gaat?) en je paard leert dat teugels opnemen dus de hulp is van overgang naar draf. Dit moet je dus eerst herstellen! Je moet als het ware het schakelen naar draf voorkomen door de teugels op maat te nemen (en haar dus eigenlijk lokken om te beginnen draven) en onmiddelijk na het opnemen van de teugels, toch in stap te blijven. Zoals in voetbal : schijnbeweging

Of je neemt de teugels helemaal niet meer aan, laat ze gewoon daar waar ze zijn in stap, geef kort beenhulpen voor draf en laat je paardje enkele stappen in draf zetten.

Zo koppel je eigenlijk de hulp/commando/cue af van het aangeleerde gedrag (beginnen draven).

--> probeer altijd haar hoofd laag te rijden. Lukt dat? Als een paard het hoofd voor een langere tijd kan laag houden, ontstaat er een soort aanmaak van een of andere kalmerende stof (endorfine?) waardoor het paard dus kalm wordt.

let je op haar oren als je rijdt? Prikken die naar voren of naar achteren? heel belangrijk dit te weten!

Ik rij voornamelijk recreatief. Ik rij ook wel eens in
--> Laat haar dan achter iemand aandraven tot ze het opnemen van de teugels niet meer associeert met het aandraven.

Ik rijd licht als ik draaf.
--> Zoals ik al zei: probeer zelf veeeel trager te gaan lichtrijden dan je paard loopt! het is niet leuk voor je paard zulke kloppen in zijn rug te krijgen en zal het tempo aanpassen aan jou. je paard leert zo heel snel op te letten voor jouw lichaamshulpen. En die zijn vaak minder verwarrend dan teugelhulpen.

Op een gegeven
--> Eerst veel rijden in de bak zoals jullie dit noemen. Hahaha
Een bak is toch zo'n houten kist?

Eva Saegerman schreef op zondag 4 juni 2006, 18:27:


Hoi Eva,

Ik zie jullie al helemaal rennen! Binnenkort staat daar dus geen paaltje maar een heus doel, ha,ha.

Groet,
Tineke

--> en ik IN de goal

jose schreef op zondag 4 juni 2006, 14:47:


jose als het hoofd gaat kantelen is er ergens anders iets aan de hand, vastzittende schouder oid ik heb dan altijd het gevoel dat het paard niet op zijn eigen benen loopt, bovendien is het niet de bedoeling dat je echt trekt aan het hoofd maar meer een aanwijzende hulp geeft dat kan al door met je vinger aan de teugel te wijzen waar je heen wilt..
Ina

Eva Saegerman schreef op zondag 4 juni 2006, 18:44:


Haar oren staan naar voren. Verder als ik mijn teugels aan neem en ze begint met draven neem ik haar wel weer terug. Pas als ze weer stapt dan geef ik de hulp voor draf.
Dat naar beneden rijden lukt soms en soms niet zo goed. Verder probeer ik haar niet op druk te rijden maar als zij hard gaat draven en gaat hangen aan de teugels ontstaat er wel druk.

Mirjam

Eva Saegerman schreef op zondag 4 juni 2006, 18:27:


OOOO wat leuk Eva!!

Ik bal ook met Falka, dat vindt ze pas leuk! Beetje hobbelen in de bak vind ze maar niets. Ik heb dat ook opgegeven, maar ze wil wel heel graag spelen, en dat kan ook echt lachen zijn. Vanmorgen met bekappen wilde ze maar wat graag haar Yes verdienen, en begin zelf allerlei initiatieven te bedenken. Geweldig is dat, dat zelf nadenken. Ze begint mijn hand te targetten, maar ja ik vraag het niet dus doe niets, dan denkt ze na, en doet calm down, gaat de bal halen enz. Het is me opgevallen dat na een "vakantie" ze zelf initiatieven ontwikkelt., en ze gaat nu aan mij vragen om te spelen. Het is nu echt tijd voor "leesles" Ik heb letterbordjes, maar wil er op een gegeven moment plaatjes bij gaan plakken, plaatje van bijv. de wortel, of een appel. Wat ze kiest krijgt ze dan. Kijken of ze ook voorkeuren heeft. Ik moet even heel goed nadenken hoe ik dat ga aanpakken. Falka balt trouwens niet met de voet, maar met haar neus. Niet zoals een zeehond hoor, maar ze duwt de bal weg met haar neus.
Voor mij geen wedstrijdjes hardlopen ( gaat niet met een geplette voet, en niet zien waar ik loop ) maar wie weet gaat ze ooit op stem naar bepaalde letters toe, en vind ze de bak wel grappig. Eigenlijk hardstikke leuk dat ik heb opgegeven om te rijden met haar. We doen nu enkel nog dingen die we samen leuk vinden, en het initiatief is nu bij haar komen te liggen.
In de wei heb ik een roundpen gemaakt, dat is voor mij, dan kan ik haar nog net spotten. De braverd gaat niet eens staan eten

Esther

Piet schreef op zondag 4 juni 2006, 14:20:



Ook even een reactie naar Nick: de bovenstaande uitleg van Piet is bedoeld in mijn uitzondering nr. 2 Ook je zin van "slijtende buitenkant waardoor de binnekant meer bijgeraspt moet worden" is bedoelt als: "lings zit een randje hoefwand wat weg gevijld moet worden, rechts niet dat is afgesleten".


Ja de tijden zijn veranderd, toen ik op cursus zat waren er nog geen proffesionele natuurlijke bekappers in NL. Dus bij erge problemen werden we door Frans en Ilona doorverwezen naar de de strasseraars. God dank dat die tijden voorbij zijn, ha ha ha


Misschien stamt dat ook nog uit de oude tijd, maar in de eerste boekjes staat dat het gedaan wordt, enkel bij de voorvoeten en niet bij recentelijk hoefbevangen paarden en alleen als er op de teen geland word en/of als de teen erg lang is.

Michiel