Ondertussen op een zonnige zomerdag: ....

Sorry mensen, ik kan geen korte verhaaltjes vertellen; moet altijd in geur en kleuren

Was gister gaan wandelen met Sara en vriendin van haar; die vriendin was mee met haar hengst! De eerste 5min liep queenie te zwinselen over de weg en liepen zowel hengstje als andere merrie, van sara, onrustig over de weg. Queenie wou meedoen maar ik hield geen ophoudingen zoals ik vroeger zou doen maar liet itt hele lange teugel. Queenie deed nie mee
Zelfde met waterstralen (je kent dat: die spuit dingskes die een land besproeien maar toch vaak de weg ook en dus ons ) Queenie als watervreeskieken normaal schrik; de andere twee liepen der dwars voorbij ; queenie keek niet eens en deed nie mee met aanstellerij van die twee: liep gewoon mooir rechtdoor ... Kan dus echt wel zeggen dat ik veel meer controle heb nu dn met bit!
Hebben vliegende galopjes gedaan: zo hard als we konden (al vond ik het beeke te warm; heellang gestapt daarna) en kon queenie perfect besturen en vertragen, versnellen enz
Wat ik ook veranderd heb is de verantwoordelijkheid van 'kijken' bij queenie durven leggen
Ik stuurde vroeger nogal vaak zelf; ik bedoel: als ik bv een takje zag liggen, op de weg, stuurde ik queenie der langs of ik maakte der attent op. Struikelde wel eens. Gisteren heb ik haar volledig laten gaan. Zij moest maar kijken waar ze liep: ik liet alle teugels varen (hield ze alleen vast zodat ze niet over der nek op de grond zouden vallen ) en nam haar manen beet in de galop. Ik kon perfect bijsturen met mijn benen maar moest het niet doen. Queenie lette zelf wel op waar ze liep. Heeft geen enkele keer gestruikeld; en het voelde ontzett heerlijk aan: zowel ik als zij bewaarden ons evenwicht als geen ander
Maar ook in de andere gangen kon ik haar perfect vragen naar L of R te gaan: gewoon beeke teugel aanleggen en hups daar ging ze; hooowww en diep zitten en ze stond stil (zelfs terwijl de andere paarden verder ,liepen).
Toen kwam het Eerste paragraaf was inleiding hahahahah
Dat meisje van de hengst vond het allemaal super wat queenie kon en was jaloers dat Q zo op haar gemak was bij mij en zelfs niet eens meedeed met de gekheid van de andere twee.
Ik verzekerde haar dat dat allemaal gekomen is na bitloos
Wou net vertellen dat bitloos der gekomen is na ik gestart was met clicker...en dat dit dus bijdrage gaf in feit dat ze haar op gemak voelt
Toen zei ze : " ik wil ook wel bitloos rijden, maar iedereen op de manege zou me uitlachen. Ik heb mijn honden met succes en overwinningen gecklickerd en wou dit op paard proberen maar heb maar een keer gedaan omdat iedereen me onnozel vond, te veel tijdsverlies, geen onmidd resultaat, geen dominantiespelregels!!??, etc ... Dus bitloos zal ook niet aanvaard worden"
Ik vertelde haar meteen dat ik ook clicker en we hebben de rest van de wandeling heerlijk gekletst over clickeren. en ... ze gaat het allemaal weer opnemen. Ik ga eens samen met haar paardje clickeren. Zij heeft een of ander kampioenstitel behaalt bij clickeren met haar honden dus ik kan wellicht nog wat leren van haar! En zij wilt mij bezig zien om te zien hoe het toepasbaar is op paarden (is zelfde )
Ze was bijna ontroerd iemand gevonden te hebben die er net zo over dacht als zij maar nooit aanvaard werd met haar theorien in manege.
Meisje is 18j denk ik. En Sara maar bellen met gsm op haar paard om ons vrouwengepeupel niet te moeten horen

Wil schreef op donderdag 6 juli 2006, 11:17:


Hoi Wil,

Ze geeft nog steeds echt melk. De uiers zijn nog dikker dan normaal en van de week heb ik erin geknepen en kwamen er nog stralen melk uit.
De moeder is eerder te dik dan te mager dus in dat op zicht is het ook geen probleem.

Ik maak me verder geen zorgen meer en laat ze lekker bij elkaar.

Dank je voor je reaktie,

Groetjes Fleur

Nick Altena schreef op donderdag 6 juli 2006, 12:19:


Weet je Nick.... de enige manier om goed te leren bekappen is denk ik door met een ervaren bekapper mee te lopen. Eerst wel de NB basiscursus natuurlijk!
En niet 1 maar zoveel mogelijk bekappers, zoveel mogelijk verschillende paarden. Liefst veel probleempaarden...
Hoe meer je ziet, hoe meer ervaring je op kunt doen... zoals b.v. Karin ook van plan is.
Dat lijkt mij nu de enige juiste methode om het te leren...
Alleen de bekappers die al langer bezig zijn kunnen over het werk van anderen oordelen. En dan nog dienen ze allemaal open te staan voor de door jou genoemde nuance verschillen.....
Pffff.... lijkt haast onmogelijk he?

Waarom niet een dag georganiseerd waarop zoveel mogelijk NB'ers aanwezig zijn? Vooral de prof's die het dagelijks doen? Een bekap- en brainstormdag? Voor mijn part een weekend....
Daaruit voortvloeiend zouden er toch richtlijnen opgesteld moeten kunnen worden.
Ik schrijf richtlijnen, maar baal al van het woord... nog meer regeltjes....
Terwijl NB weliswaar al de grote lijnen kent, maar veelal ook op het gevoel en zicht zal gebeuren.... ieder paard is anders. De 1 moet wel een mustangrol, de ander niet.
De 1 loopt beter met een minimaal randje steunsel, bij de ander moet het helemaal verwijderd worden... Tsja....

Whaaaahhhhh! Hoe krijg je NL en NB op 1 lijn?
Maar dat bij elkaar komen Nick, is wel een goed idee.
Ik b.v. zou best eens een Strasseraar aan het werk willen zien! Niet omdat ik dit zelf zou willen doen, maar gewoon omdat als je iets ziet, het veel duidelijker is als je erover kunt lezen....

Oh, en Nick... naar Portugal verhuizen is ook een optie toch?
Als zo'n wet erdoor zou komen... krijgen we hier een heleboel overtreders....

groetjes,

Wil.

Debbie schreef op donderdag 6 juli 2006, 12:16:


Hoi Debbie, de Himalaya blijkt ook hier in de praktijk prima te voldoen! Puur natuur en vooral geen suikers toegevoegd. Persoonlijk vind ik deze steen een topper.
Ook bij andere paarden, die andere stenen laten liggen, valt ie kennelijk in de smaak!
Ik zou die steen dus zeker aanbevelen. Je kunt ze, bij b.v. de Paardendrogist, makkelijk bestellen. Sand-clear en lijnzaad kunnen geen kwaad.
Let er wel op, dat als je lijnzaad gaat koken, je dit niet kunt bewaren! Het kan binnen 24 uur nl. giftig worden. Dus koken, af laten koelen en wel meteen geven.

Als de komende winter de paarden in een paddock staan en ze onbeperkt hooi kunnen heten lijkt het mij dat ze niet snel zand zullen eten... Helemaal geen zand binnenkrijgen is nauwelijks te voorkomen omdat er ook hooi geknoeid gaat worden en ze dit toch oppeuzelen... De voerplaats laten bestraten met b.v. grind- of stoeptegels zodat het voer schoner blijft is dan een goede optie.

Succes!

Wil.

fleur schreef op donderdag 6 juli 2006, 12:46:


Hoi Fleur,

Ik heb hetzelfde met mijn merrie en veulen. Mijn veulen is in mei 2 jaar geworden en ze drinkt nog steeds bij moeders. Ik dacht eerst dat er wel niet veel uit zou komen maar onlangs keek ik eens mee en de melk spoot er zowat uit. Moeders vindt het prima en is ook eerder te dik dan te mager dus ik laat het ook lekker zo hoor! De natuur doet zijn werk vanzelf wel.

Monique

Ik ben het niet met Egon eens. En op zijn ongenuanceerde uitspraken moet je maar niet letten. Er zijn er die veel en veel erger zijn hier op het forum. Eigenlijk is Egon nog een schoothondje bij hen vergeleken. (aai Egon)

Maar wat het gedrag betreft.
Ik heb een veulentje van anderhalf en die mag van alles wat mams betreft. Tenzij.....ze naar mams haar zin veel te ruw is tijdens het drinken. Dan krijgt ze een knauw in haar kont of dijbeen die er niet om liegt! Ik heb niet zo een beste camera maar anders kon ik foto's van de littekens laten zien.
Het veulen zal ook wel niet begrijpen waarom het niet in de tiet mag knauwen en wel in de flank maar het wordt haar wel duidelijk gemaakt. In de flank mag het wel maar hier doet het pijn dus dat laat je uit je bolle hoofd.
Ik heb één keer een flinke blauwe plek opgelopen van het geknauw met haar melktandkjes en nu doe ik net als mams. Mijn velletje is teer dus daar blijf je vanaf tenzij je zachtjes doet. Een keer een duw, nog een keer een duw en dan een tik tegen haar nek. Opvoeden begint nu al. We zijn nu in het stadium dat ik alleen nog maar eh, eh, eh hoef te roepen als ze knauwbewegingen maakt en dat ze terugtrekt. En geloof me maar. Ze komt nog steeds graag bij me om gekroeld te worden. En ze komt nog steeds heel graag bij mams.
Ik heb een zoon die toen hij anderhalf was het geweldig vond om een iedereen met zijn plastic beker om de oren te meppen. Als ik dat toen niet had gecorrigeerd werd ik nu dagelijks met een anderhalve literfles cola om mijn oren geslagen. En een mensenkind is echt niet veel anders dan een paardenkind hoor.

Bianca Veld schreef op donderdag 6 juli 2006, 10:32:


Hoi Bianca,

Als je momenteel niet de financiële mogelijkheden hebt om een maatje voor je pony erbij te kopen is het misschien dan een ideetje om eens rond te kijken of iemand anders een plekje zoekt voor zijn pony? Je pony is dan niet meer eenzaam en je kan een bijdrage vragen voor het onderhoud.

Monique

Wil schreef op donderdag 6 juli 2006, 11:58:


Jaaaaaaaaaaa, niet-nadenkers allemaal in de vrieskist!!!!



Vandaar mijn suggestie dat ze zich zouden moeten aansluiten bij de AANHCP.
Maar wat volgde op die suggestie was een oorverdovend stilzwijgen.

Isabel

sandratien schreef op donderdag 6 juli 2006, 13:12:


Hoi,

Het spijt me zeer maar ik blijf erbij dat je een veulen niet moet slaan of een tik moet geven. (dit geldt overigens ook voor volwassen paarden en pony's)Een merrie geeft haar veulen geen tik als ze het corrigeert. Ze zal hooguit een "knauw" geven zoals jij dat zegt en misschien haalt ze een keer uit met haar achterbeen. Vergeet echter niet dat hier ook nog een heleboel lichaamstaal bijkomt (mimiek, oren). Dat kan jij echt niet imiteren. En een veulen moet je al helemaal niet vergelijken met je zoon want wij zijn mensen en geen paarden. (zie antropomorfisme) Ik vond Egon's laatste twee punten reëel en snap ook niet de ophef hierover. Misschien had het voor bepaalde mensen iets genuanceerder gemogen maar het komt op hetzelfde neer. Negeren of je laat ze met rust als je niet weet hoe te handelen. Ik kies voor negeren en het werkt perfect! Er zullen legio andere opties zijn die heel goed werken maar slaan hoort daar echt niet bij!

Monique

Spirithorses schreef op donderdag 6 juli 2006, 8:27:


kan gigantisch tegenvallen ja

Pascal de Boer schreef op donderdag 6 juli 2006, 10:16:


Wij ook Pascal en wees gerust je hebt gelijk hoor Pien was je een beetje aan het jennen

e m kraak schreef op donderdag 6 juli 2006, 11:13:


Yep! Mee eens!
De insteek van PN en alle zelfbekappers is altijd geweest het 'magische' van het hoevengebeuren weg te halen en de mensen te laten inzien dat hoeven bekappen niet méér hoeft te zijn dan nageltjes knippen, zoals jij het altijd zo goed verwoordt, Egon.
Bijna alle hoefproblemen zijn onstaat door het eronder slaan van ijzers, verkeerd gebruik/belasting, huisvesting etc.
In de natuur weinig tot geen hoefproblemen en als je een beetje leert te kijken naar je paard en je met hem te verbinden kun je hééééél veel leren zelf in te schatten, want zelf weet en voel je nog altijd het beste hoe het met de hoeven van je maatje gaat.
Eenmaal geleerd hoe te kijken kun je het zelfs zelf bijhouden en in het begin laat je je werk nog even regelmatig controleren.

Hoe je paard daarbij loopt/beweegt zal de beste graadmeter zijn !!!!
Maar je moet natuurlijk wel rekening met je paard willen houden. Tijdens de herstelfase kun je gebruik maken van hoefschoenen, maar beter vind ik nog je paard de tijd gunnen die hij nodig heeft om weer sterke hoeven te ontwikkelen. Kijk, als je van dat alles niks wilt weten en dóór wilt kunnen gaan met rijden kun je er net zo goed een ijzer onderslaan
(Ojé, deze uitspraak zal me wel weer niet in dank worden afgenomen door de ijzerboeren).

Als Belgisch dependance van Paard Natuurlijk zijn Jack en ik never nooit niet gevraagd om aan het hoevenklupje deel te nemen, waarom weten wij ook niet. Sterker nog: De meesten hebben wij nooit ontmoet, behalve Klaas één keer en dat was toen hij hoefschoenen kwam aanmeten, 2 jaar geleden voor Holly.
Simon, Hans ea ken ik helemaal niet.
En niemand van het klupje weet wat voor werk wij afleveren, net zoals niemand weet wat voor opleiding wij gehad hebben en hoeveel klanten, dús ervaring, wij hebben.

Net als de meesten van de 'nieuw opgerichte hoevenprofs zijn Jack en ik vanuit een stuk enthousiasme zelf gaan bekappen, toen in contact gekomen met Frans en Ilona waarna bleek dat wij behoorlijk op één lijn zaten en toen was onze samenwerking snel geregeld en zijn we tot 'verdieping' over gegaan.

En voor Anton (eigenlijk 2 verschillende onderwerpen, maarja, t wordt toch allemaal gelijk gelezen):

Wij hebben zelf 11 paarden, een manege, en alleen maar verharde ondergrond : Vuursteen, beton, grind, kiezel. Geen van onze paarden is beslagen; wij halen elk paard dat bij ons binnenkomt van de ijzers en geven hem een jaar de tijd om te herstellen van die vermaledijde ijzers die de boel danig kunnen ruïneren.
Buitenritten van meer dan 30 km zijn bij ons dagelijks werk en onze paarden hebben nooit hoefproblemen !!!! We gallopperen gewoon over de vuursteen en weet je wat ? De hoeven zijn ijzersterk. Dat doen we overigens alleen met de paarden die al langer dan een jaar natuurlijk bekapt zijn en goede hoeven hebben, we doen dat uiteraard niet wanneer een paard nog in de herstelfase zit.

Daanaast heben we onze wekelijkse bekappingsklanten en het is zelfs zo druk dat wij nee moeten verkopen tegen mensen die verder dan 40 km van ons vandaan zitten. Veel liever leren wij ze zelf de hoeven van hun paarden te onderhouden - heb je veel meer aan. In elk geval zijn de paarden en hun eigenaars daar veel beter mee geholpen.

Wat Nel gister zei: De meeste mensen denken er langer over na om de ijzers te verwijderen dan dat ze erover nadachten om ze eronder te laten zetten. Zegt toch wel wat he. Wat mij betreft Nel: Die houden we erin!
Jammer Anton, maar ik vind je blikveld erg beperkt.
Zal me verder worst wezen; wij hebben onze klanten en cursisten hier en druk zat, maar ik lees deze discussies wel en af en toe kom ik even van mijn eiland om mee te doen.

Dág,
Pien

liesbet P schreef op donderdag 6 juli 2006, 10:23:

Liesbeth , je hebt gelijk in al wat je schreef , ik ben de eerste om zo'n vragen op een deftige manier proberen te beantwoorden maar hier zitten ook andere lapzwanzen tussen die denken de waarheid in pacht te hebben . En laat het gezegd zijn er bestaan GEEN STOMME VRAGEN alleen STOMME ANTWOORDEN . Veel succes verder en laat dit je niet afschrikken om een eventuel vraag te stellen op dit forum.

fleur schreef op donderdag 6 juli 2006, 10:59:


Als het merrietje dit nog aan kan is er geen probleem als ze echter begint te vermageren omdat dit toch al grote veulen nog zoogt dan moet je wel ingrijpen ? Blaakt mammie en jonkie van gezondheid moet je je geen zorgen maken vroeg of laat zal zij zelf wel laten weten aan junior wanneer het welletjes is geweest.

Wil schreef :


Precies !
En hier met deze giga harde ondergrond bekappen wij echt weer anders dan Frans en Ilona die op veengrond zitten....

De uitgangspunten zijn exact hetzelfde, alleen daarbinnen moet je een marge kunnen en durven hanteren. Dat is waar ik me wél sterk voor zou willen maken. Maar richtlijnen? Néé.... dat werkt niet omdat je niet ieder paard hetzelfde kunt bekappen.Elk paard is anders en beweegt anders!
Bij ons lopen paarden die heel laag in de hielen staan, terwijl anderen weer meer hiel nodig hebben om goed te lopen. Weer een ander heeft dat randje steunsel nodig en de volgende loopt ongemakkelijk met datzelfde randje.
Dat is nog wel het moeilijkste; het uitzoeken welk paard waarmee het beste loopt en dat zijn soms hele processen.

Maar nu (nog) geen zin in een klupje, want nu is het zo'n concurrentie, de één pretendeert meer kennis te hebben dan de ander en weer een ander pretendeert mee praktijkervaring te hebben, of zich te willen specialiseren zonder voldoende praktijkervaring. Nee, lamaar, ik bekap lekker hier in de buurt en hoef niet zonodig.
En af en toe kom ik weer eens even bijlezen....

En als jullie willen weten hoe onze paarden bekapt zijn dan kom je maar lekker kijken

Groet, Pien