Elke was hier met haar twee zadels; de Randonneé en de Gardian en ik heb ze allebei uitgeprobeerd.
In de eerste plaats was de zit herkenbaar van een paar van mijn westernzadels (oa mijn eigen harde zadel van BD), het grootste verschil echter waren de véél langere en beweeglijke stijgbeugels waardoor je gedwóngen bent goed in je onafhankelijke zit te gaan (blijven).
Niks steun zoeken in je zadel, steun zoeken in jezelf !!!!
En alleen als je eraf dreigt te donderen zijn er die beugels.
De Randonneé was een maatje kleiner en paste mooi op BD (Arab) en de Gardian lag perfect op Holly (QH) en ik verwacht ook wel op Mazir (deze laatste niet uitgeprobeerd).
Steeds dat evenwicht blijven opzoeken, blijven rijden vanuit je bekken, niet steunen op je beugels (er is niks te steunen met zo'n lange beugels en dat vind ik zéér prima voor het aanleren van een goede onafhankelijke zit!).
De vorm van de zit, het technische (zo noem ik het maar even) viel me 100 % mee. Gewoon vanuit je centrum blijven rijden, naja gewóón, ik moest in de eerste 5 minuten even mijn evenwicht hervinden, maar toen ging het me ook wel goed af met deze giraffenlange beugels en kon ik zelfs een galopje op mijn op dat moment zéér drukke elastieken BD wagen. Ik heb gelukkig paarden die op het minste of geringste reageren.
HC, de vorm van de zit (snap je wat ik bedoel?) en het zwaartepunt naar achteren waren zeer herkenbaar en ik voelde me gelijk thuis in de zadels. De hardheid viel me ook mee, ze zijn puur, no nonsence, geen tralala, en overtollige inpakkussentjes die je zit verdoezelen en dat mag ik wel. De paarden reageerden net zoals anders, geen onduidelijkheden,
gewoon heldere communicatie, ze schoten niet alle kanten op dus dat was ook best.
Het grootste verschil tussen de Malibaud zadels en mijn eigen westernzadels is:
*Door de langere beugels ben je gedwongen je diepe onafhankelijke zit te houden, lichttrijden is niet mogelijk, en ga je niet op zijn minst méé in de bewegingen van je paard dan 'verlies je het' en ben je achter in beweging en onhelder in de hulpen.
*Enórm gewichtsverschil : De Gardian weegt zo'n 5 kilo terwijl mijn zwaarste westernzadel 15 kilo weegt en bovendien veel lomper is, in beweging en zwaarte.
*De meiden van hier hebben ook op de Malibauds gereden en wat me opviel was hun véél rustiger zit, nu eens niet dressuurachtig (dat ik ze juist probeer af te leren). Die ruggen waren niet hol, bekken licht naar achteren gekanteld, en bij de meesten lagen de benen, zij het met wat moeite bij sommigen, redelijk rustig lángs het paard. Met de knieën klemmen wordt gelijk door het paard afgestraft doordat het harder gaat lopen, dus dat leer je ook wel uit je hoofd te laten.
*Je valt met deze zadels hartstikke door de mand als je geen goede en onafhankelijke zit ( en evenwicht) hebt en dat is nog mooier dan ik gedacht had !
Wat overeenkwam kwam met mijn huidige zadels (waar ik ook tevreden over ben, behalve dat ze zo log en zwaar zijn) :
*Zwaartepunt ruiter ligt verder naar achteren; manier van zitten is precies dezelfde en dus heel herkenbaar voor mij (Elke heeft me een beetje les gegeven).
*De hardheid onder je kont, maar ook bewegingen van het paard zijn zeer goed voelbaar; er is directe reaktie op je hulpen en je bewegingen in het zadel.
Ik heb de correctorpad gezien en ermee gereden, hij lijkt me ideaal, ik had hem onder de Gardian, ook al heb ik een wollen barrelracepad onder de Randonnée kunnen gebruiken.
De paardenrug was evenwichtig bezweet; geen droge plekken, ruggegraat bleef mooi droog (overigens is dat ook zo met mijn huidige zadels, ik let daar altijd op).
Conclusie:
Ik vind ze mooi (niet dat dat het belangrijkste is) en ik denk dat ze goed zouden voldoen in mijn lessen, al was het om de rijder een onafhankelijke zit aan te leren, al moet ik zeggen dat ik ook een heel eind kom met mijn eigen zadels en de beugels 3 gaatjes langer.
Ik mag de Gardian van Elke een week houden om uit te proberen; daarna beslis ik of ik hem ga kopen.

Dank dus, HC, ik begrijp nu eindelijk een beetje beter wat je bedoelt met al je links en opmerkingen !
Groet, Pien (ook aan Elke, als zij dit leest).