Wil schreef op dinsdag 18 juli 2006, 23:37:


We lezen de laatste tijd veel over gevoelig lopende paarden. Er zijn heel bekende mensen in de natuurlijk bekap wereld die zeggen dat dit allemaal te maken heeft met de onderontwikkeling van het straalkussen en daaromheen liggende structuren in de voet. Door het gebrek aan druk van harde ondergrond en het niet laten dragen van de straal al vanaf hun veulen tijd, zou deze degeneratie ontstaan zijn.
Er wordt dan ook beweerd dat paarden die lang op ijzers gelopen hebben ,of verkeerd,-bv traditioneel bekapt - zijn, na de overgang altijd zeker 6 maanden op het harde op schoenen moeten lopen en dat lopen onder dwang op harde ondergrond ervoor zorgt dat de omzetting juist langer duurt.
Door met een verende schoen, dus met zoveel mogelijk hoefmechanisme over straat te lopen zou het vetweefsel van het straalkussen veranderen van structuur en weer geschikt worden voor het uitoefenen van zijn taak.
Misschien een heel klein onderzoekje:

Hoewel men zegt dat een paard ook zonder ooit op ijzers gestaan te hebben, door de zachte ondergrond, een veel te zacht straalkussen heeft, is het interessant om te weten of dat ook veel voorkomt.
Vandaar mijn vraag:
Wie heeft er een paard/pony dat nooit op ijzers heeft gestaan en nu ook gevoelig loopt? En heeft dat dan alleen in de wei gelopen?

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Michiel schreef op dinsdag 18 juli 2006, 22:22:

Idem.
Paarden zijn niet dom en zoeken een optimum in comfort.
Wanneer ze willen eten zal zon ze niet uitmaken. Idem water en gezelschap, zelf vliegen.
Zijn de uitgegeten etc. dan zoeken ze een plekje in de wind of in de schaduw of in de zon om het optimum tussen vliegen, gezelschap, veiligheid, rust en temperatuur te vinden. Onderschat daarbij het belang van het gevoel van veiligheid niet.
Wat dit optimum is zal enigzins per ras en acclimatisering verschillen. Uiteraard speelt gewenning een belangrijke rol. Die van mij staan ZELDEN op stal en zoeken die niet op. Punt.

Voor de rest een kwestie van het optimum. Laatst tijdens een absurde hagelstorm was er paniek en zochten ze mijn aanwezigheid en ik zocht bescherming onder de bomen. De zochten me op toen ik op het open veld stond en liepen mee naar de bomen. Veiligheid was de sleutel.
Tijdens een bui erna waren ze blijkbaar enigzins gewend en hadden ze trek. Ondanks de medogenloze hagelstenen stonden ze te eten in het open veld.

Temperatuur, wind, eten, drinken, vliegen, gezelschap, gehoefte aan spelen, veiligheid, rust, sex, noem het op. Het hele spectrum van paardengedrag en daar een optimum in.
Moeten we niet teveel in willen hannesen. Geef een paard ruimte met keuzemogelijkheden en laat ze het maar uitzoeken. Kunnen ze echt prima.

HC

Nils Vellinga schreef op dinsdag 18 juli 2006, 23:36:


Apache mag geen krachtvoer, muesli, bieten, wortels, brood, melasse...
ik denk omdat er teveel suikers inzitten. Hij mag wél hooi van tweede of derde snee, magere wei, granen en appels. Die appels krijgt hij alleen als beloning dus niet met kilo's tegelijk en spelt normaal alleen in de winter.

En wat is niet al te veel weidegang? Dat is een moeilijke vraag hé.
Zij stonden vanaf mei 's nachts op de wei en overdag in een zandpaddock.
Maar het gras stond kniehoog en we zagen Apache met de dag dikker worden. Hij is toen ook slechter beginnen lopen. Toen hebben we de weidegang verminderd maar het blijft eigenlijk schipperen.

Huertecilla schreef op woensdag 19 juli 2006, 9:52:


Vaak was jouw berichtgeving me niet helemaal helder en duidelijk, ik heb gisteravond nog eens alles doorgelezen en nu valt inderdaad het muntje (tja, van de praktische he).


Yep, ik herken het helemaal ! Nu ook herken ik jouw houding te paard van op je foto's. We zitten beiden achter onze zitknobbels, bekken licht achterover gekanteld, al houd ik lichte spanning in mijn (ahum) bilspieren (alsof je je zitbeenknobbels met een laagje spier overdekt) om niet dóór de zitbeenknobbels heen te drukken en deze in het zadel (paarderug) te priemen. Doe jij dat ook zo?

Hoe doe jij het trouwens in een vette rengalop of bergopwaarts als je niet echt maximaal naar voren kunt leunen?

Ik vond dat een goeie van Elke, ze benoemde dat je áchter je zitbeenknobbels zit en toen dacht ik "amai, da's hetzelfde".
(Hee, da's hartstikke centered riden hoor pfff, blij toe dat het overeenkomt.)
Ik heb het westernzadel waarin je met je benen naar voren zit verkocht, omdat dat niet (meer) bij mijn stijl van rijden past. Er staat er nog één op de nominatie, ware het niet dat het een mooi breed zadel is (dat van 15 kilo) , maar misschien dat de Gardian dit dus kan gaan vervangen.
Mazir en Holly zijn kandidaat voor dit zadel. Jammer dat het te breed is voor BD.


Ja, voor mij werkt dat zo. Maar ik ben er nog niet uit of ik het volledig in de lessen kan gebruiken, ben toch een beetje bang voor vallende rijders die hun evenwicht niet kunnen houden als het paard eens een verkeerde stap zet.
Kwéét het, maar soms is het kiezen....
Ik ga ze eerst eens met langere beugels laten rijden, da's denk ik voor velen al moeilijk genoeg.
Ik denk wel dat ik het kan combineren met de andere zadels.


Ja, die heeft ook wel mijn aandacht.
Volgens Elke voldeden mijn zadelpads ook wel, maar ik denk dat ik in de toekomst wel zo'n ding zal aanschaffen. Rug was mooi gelijkmatig bezweet, ruggegraat droog....

> Fijn dat het je bevalt en het een positieve leerervaring is.

Zo zie en ervaar ik het ook.


Het was leuk met Elke, ze heeft me goede tips gegeven.
Voor de rest moest ik maar aan jou vragen zei ze (ze weet zelf hartsikke veel).
Excuses als ik bot overkwam afgelopen dagen, maar jij probeert mij in theorie te overtuigen en dat is moeilijk bij mij, nu ik de praktijk ervaar kan ik het allemaal veel beter plaatsen.
Zo ben ik nu eenmaal. Vooral símpel he.

Ik zal nu stoppen , anders val ik in herhalingen.
Groet, Pien

van lennep schreef op woensdag 19 juli 2006, 10:10:


Hallo, Esther,
Wat raar he, dat het ene paard lekgeprikt wordt en het andere nauwelijks last heeft. Met mijzelf is het niet anders: ik word ook helemaal lekgeprikt als die rotvliegen een stukje blote huid zien, mijn collega wordt versmaad...... Geen enkel vliegenmiddel helpt bij mij, ook Mira niet, wat wel bij Indy helpt. Mira raakt nu langzamerhand op omdat ik ook uitgebreid de stal bespuit om de vliegen te weren. Ik ben daarom toch weer bezig vliegenmiddeltjes te brouwen. Er moet toch iets eenvoudigs zijn wat helpt, wat je zelf kan maken, wat uren blijft hangen en wat niet duur is.........
Ik heb me nu ten doel gesteld een middel te maken wat de geur benaderd van het paard van een vriendin van mij, die bijna geen last heeft van steekvliegen: een scherpe kruidige geur. Indy ruikt van zichzelf erg zoetig, misschien is ze daarom zo in trek bij de steekvliegen. In ieder geval heb ik eergisteren een nieuw brouwsel gemaakt van water, jeneverbessen, laurierblad, kruidnagels en eucalyptusolie. Het resultaat na enkele minuten koken is een sterk kruidig ruikende lichtbruine vloeistof die je ook na tig-keer handen wassen niet van je huid afwast. Ideaal dat de geur zo goed blijft hangen, nu nog kijken of de vliegen er een hekel aan hebben.
Vanavond komt de vuurdoop: Indy en mijzelf inspuiten en op naar Holmansweg, die fantastisch mooie zandweg waar je alleen in rengallop zonder muggebeet doorkomt en in alle andere varianten levend opgegeten wordt.
k zal morgen even melden hoeveel muggebeten we hebben.......
Monique

Piet schreef op woensdag 19 juli 2006, 10:14:


Ik. Mijn nieuwe hengstvriendje dus. Idd overgang van in de wei lopen naar met baassie op avontuur gaan. Daar is hij volgend jaar naar ik aanneem wel overheen, we doen het rustig aan en érg beperkend is het nou ook weer niet eerlijk gezegd. Het zit meer tussen mijn oren, ik vind het akelig.
Oorzaak is natuurlijk mijn schuld, nml. het opvoeren van belasting (dynamiek). Ik probeer daarmee tegen de drempelwaarde aan te komen zonder te overnemen; zonder fysieke uitdaging komen we ook nergens... het gevaar zit er gewoon in dat je net te snel wil.

Ik denk dat je naar het schoenenverhaal wil... toch?
Een half jaar terug, toen er nog niets op dit vlak aan de hand was, zei ik al tegen Sas dat Dyggur misschien wel schoenen nodig zou gaan hebben. Uiteindelijk heb ik het allemaal met Draupnir al eerder meegemaakt.
Ik twijfel nog steeds over schoenen.
Als hij ze fysiek écht nodig heeft betekent dat nmm dat ik véél te ver ben gegaan
Om de gangen makkelijker te ontwikkelen lijken ze me heel prima (maar dat is eigenlijk ander topic).
Voorlopig hou ik het bij zoveel mogelijk de juiste ondergronden (laten) kiezen (want hij weet zelf het best waar hij het prettigst loopt), en dat is momenteel een combi van de verharde weg (tölt) en terrein (stap, draf); halfverhard (steenslag) doen we even niet, maar zodra hij aangeeft er OK mee te zijn weer wel... dat is afwachten en proberen.

Groeten, Egon
We cannot solve problems with the same thinking that created them. -
Einstein

Monique Meijer schreef op woensdag 19 juli 2006, 10:40:


Hoi Monique,

Ben benieuwd!!
Ik ben bezig geweest met het houtwormmiddel. Een zelfgemaakt vliegengordijn van een laken voor de staldeur gehangen , gedrenkt in de deltametrhin , en de deurpost ook maar direct ingesmeert want die zit ook onder de houtworm... De vliegen zitten er gewoon op en vallen helaas niet met bosjes neer. Sterker nog , er ligt er geen een onder!!!
Welke deltametrhin ze gebruiken bij die weide schermen weet ik niet , maar dit werkt niet!!

Gr Esther

Huertecilla schreef op dinsdag 18 juli 2006, 20:12:



en dan hebben we nog de veels te dikke vrouwen....gehandicapte ruiters die geen ruiter mogen wezen....de manier van opvoeden van vrouw of kind....enz.enz.


Velen andere van jou uitspraken wel HC !



MWA.....SOMS HC...maar dan wel heeeel soms krijg je me aan het lachen.

Nick

van lennep schreef op woensdag 19 juli 2006, 10:58:


Ik bedoel dethamethrin , even opgezocht want ik vond het al zo raar geschreven door mezelf...

Gr Esther

e m kraak schreef op woensdag 19 juli 2006, 10:42:


Als ik het goed zie is de gedachte dat door het dragen van schoenen op elk hard terrein, de schoen gebruikt wordt als extra hulpmiddel om de ontwikkeling van de voet te stimuleren, zonder gevaar voor overbelasting. Niet zozeer meer om ze te gebruiken omdat het anders niet meer kan.

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Mijn paardje (jaarling AVS) is na zijn castratie bij ons gekomen.
Hij staat nu in de kudde op het land 24/7, maar is super mager. Kan zijn ribben tellen.
Voor zijn castratie was hij lang niet zo mager, dus denk dat de operatie er iets mee te maken heeft, maar dat hij ruim 6 weken later nog niet echt noemenswaardig aankomt baart me zorgen...
Misschien heel stom en onnodig, maar ik wil graag weten wat ik kan doen.

eergisteren heb ik hem ontwormd met invermectine (of zoiets, denk niet dat ik de merknaam mag noemen) voor 250kg, hij zal niet meer wegen schat ik zo...

please help!!

Marianne Sychold schreef op woensdag 19 juli 2006, 10:34:


Die granen vat ik nooit bij SeMe paarden.

Sowieso voor elk paard hebben granen een scheve mineralenbalans (calcium-fosfor verhouding is precies verkeerd) en weinig voedingsstoffen.
Dus zul je dit moeten compenseren met iets anders en ten tweede is granen gewoon heel veel zetmeel, dus suikers, dus heel veel energie.

Wat voeren de mensen die hier granen voeren bij om de verhouding in mineralen recht te trekken, evt. nog iets om mineralen en vitaminen aan te vullen?

Dit is een interessante link

http://www.pavo.nl/grondstoffen.html#Granen

(pavo heeft veel info, zie ik, als je de zoekfunctie gebruikt kun je veel vinden wat je niet direct in de navigatie aantreft).

Piet schreef op woensdag 19 juli 2006, 11:08:


Ja, de gedachte...
En kijk nou es terug, als is het alleen maar op HN, welke indruk je uit praktijk krijgt? Ik ben bang dat hoefschoenen vooral toegepast worden om de drempelwaarde van wat je paard (niet) aan kan te verhogen. En dat accent ligt nmm toch net iets anders dan "zonder gevaar voor overbelasting".
Er zitten twee kanten aan nmm:
- zoals Ramey beweert het (positief) stimuleren van hoefwerking door te (kunnen) lopen; en van JUISTE hoefwerking door vermijding van hiellanden tegen te gaan. Daar ben ik het op zich niet mee oneens.
- zoals Kraak beweert een verdoezeling van de feitelijke situatie, en dat is iets waar ik geen behoefte aan heb. Daarom kies ik vooralsnog voor mijn paard zoveel mogelijk vrijheid geven, hij voelt en weet het allemaal veel beter dan ik.

Groeten, Egon
We cannot solve problems with the same thinking that created them. -
Einstein

Piet schreef op woensdag 19 juli 2006, 10:14:

Hier ook een, paard van 14, wellicht als vier jarige even op ijzers gestaan, voor de rest nooit. Heel groot deel van leven op stal en in de wei.
Sinds eerste natuurlijke bekapping van juni vorig jaar, heel lang wel wat gevoelig op het harde, maar niet ernstig. Rond april, mei en juni dit jaar liep en draafde ze prima op het harde.
Nu is het sinds een week ineens puur slecht, (eerder niet met de droogte, raar genoeg, volgens mij de hoefwanden toen wat langer).
Stralen bikkelhard en ook met uierzalf en weken in water nog niet veel verbetering. Schoenen zijn besteld.

Michiel schreef op dinsdag 18 juli 2006, 19:28:


Hoi Michiel,
Hier staan de twee (warmbloed-) paarden uit eigen beweging heel de dag lang in de stal (terwijl in de winter moet het al héél hard regenen eer ze binnenkomen). Nu geef ik ze ook eten in de stal omdat ze op geengrasdieet staan, maar vorige zomer toen ze continu op de wei konden was dat hetzelfde, ze kozen zelf om zolang de zon scheen niet op de wei te blijven maar in de schuilstal te komen staan. Af en toe gingen ze toch eens een hap gras eten maar ze kwamen na drie happen al weer in galop terug. Ik gaf ze uit medelijden zelfs wat hooi dan in de schuilstal. Nu denk ik dat de insecten hier bij mij het grootste probleem vormen. Lolita is donkerbruin én er staan bomen naast de wei: ze wordt opgegeten door de dazen. Toen ik haar eens een vliegendeken aandeed ging ze met plezier buiten staan grazen in de zon (stinksprays ed. helpen weinig). Dus kijk misschien vooral naar de insectendruk? Want een gezond paard kan zweten om overtollige warmte kwijt te raken, zolang de luchtvochtigheid niet dusdanig hoog is dat het zweet niet verdampt is er eigenlijk geen probleem (en er moet voldoende water te drinken zijn vanzelfsprekend). Wel opletten voor verbranden uiteraard, maar Jur is bruin denk ik?

Met vriendelijke groeten,
Nathalie