Monique Meijer schreef op dinsdag 19 december 2006, 12:50:
> Indy is altijd gewend los gelongeerd te worden en draait ruime
> rondjes om me heen. Nu ik bezig ben met Schiefentherapie moet
> ze aan de longeerlijn en dat is erg verwarrend voor haar. Een
> leidtouw betekent voor haar dat ze op een bepaalde afstand van
> me moet blijven en bij me moet bliiven en dat is niet bepaald
> de ideale longeerafstand. Ik heb daarom in het begin een pad
> voor haar afgezet (kleine circel in een grote circel) zodat ze
> niet bij me kan komen niet naar buiten kan wijken of omdraaien.
Leuk om te lezen. Zal 't in gedachten houden.
Jur is een paard dat stil gaat staan bij onzekerheid en dan leiding verwacht van mij. In zo'n rond gangpad zal hij ook stil gaat staan. Zolang logeren onzekerheid oproept zal hij niet willen rondgaan. Ja met extra druk gaat hij wel, met tegenzin, dus dat helpt ook niet om hem zekerder te laten worden. Wellicht dat de kracht van voedselbeloning met clickeren hem uit die spiraal kan halen. Waardoor hij zich goed gaat voelen bij achterwaartse sturing. Nu begint hij te merken dat een klein stukje goed lopen, direct hoog beloont word. het is een begin.
Dat zijn achterhand nu losser is zal hem ook meer zeker maken. Bij een buitenwandeling waarbij ik achterwaarts loop, geef ik geen druk, het achterwaarts lopen op zich is al druk zat. Hoe meer kalmte des te zekerder kan hij zich voelen. En dus voorop blijven.
Mischien moet ik die ervaring in een circel omzetten. In de circel is er immers geen route onzekerheid, wel oud zeer onzekerheid. In het parkachtig bos waar we vaak rijden staat een ronde circel (d=6 m) van naaldbomen. daar oefenen we wel eens, ik bedenk nu dat ik daar met achterwaartse loophouding daar wel eens in kan lopen om zo nonchalant rond te blijven, zonder druk.
Volgens Josien zal hij het gewoon moeten leren accepteren.
Groetjes, Michiel