Michiel schreef op vrijdag 12 januari 2007, 12:36:


Ik werk in de hulpverlening met zogenaamde moeilijke mensen (van allerlei aard).
En eigenlijk doe ik niet anders als 'going with'.
Is ook een theorie over ontwikkeld (de roos van Leary).
Als je mensen 'volgt' zodra ze een initiatief vertonen, dan gaan ze steeds meer in hun kracht komen en zelfvertrouwen ontwikkelen.
En vanuit dat zelfvertrouwen kan je tot werkelijke communicatie komen.

Helaas is het ook onder mensen gewoonte om vanuit machtsposities met elkaar om te gaan.
Waardoor bijna alle communicatie schijncommunicatie (soort van toneelspel) is.
En probeer dat maar eens veranderd te krijgen!

Niet alleen bij anderen, maar ook bij MEZELF!!!
Ik heb al meermalen een kostbaar moment voorbij laten gaan door één of andere platitude uit mijn mond te laten vallen...
Maar het gaat steeds beter gelukkig, beetje bij beetje bij beetje bij beetje etc.

Wat ik met mijn paard beleef, ontwikkel en leer, is trouwens wel vaker direct toepasbaar op het omgaan met mensen....
Groet,
Coralie

milou schreef op vrijdag 12 januari 2007, 18:15:


Wat is precies een verhoogd hoefbeen? Zit het hoog in de voet? dat lijkt mij alleen maar prima omdat het hoefbeen liefst zo hoog mogelijk moet zitten. Had de arts er nog een uitleg bij? want deze medische term klinkt mij onbekend in de oren. Staat je paard misschien erg hoog op de hielen en lijkt daardoor het hoefbeen automatisch te hoog te zitten?!

Ik ben net terug van twee dagen clinic door Antoine de Bodt en -het wordt eentonig, sorry- ik zou je toe willen schreeuwen: haal de ijzers onder je paard vandaan en volg lessen bij die man! Wat ik de afgelopen dagen nu weer gezien heb... het begint kreupel of stijf en het gaat swingend de baan uit. Artrose, hoefkatrol, overhoef, alle harde beengebreken komen voorbij, de diagnoses zijn kleurrijk. En nietszeggend, zo blijkt steeds weer.
Het principe? Naar voren sturen, dan rechtrichten dmw schouderbesturing en vervolgens de aanleuning nemen die het paard in je hand legt.
hoefkatrol.com" target=_blank>www.hoefkatrol.com

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 12 januari 2007, 19:39:


Het zit je dwars he
Ik gebruik zelf soms een zweepje bij grondwerk, puur als aanwijsstokje, bij nieuwe oefeningen, ik raak er mijn paarden zelden mee aan, hooguit om eens een achterbeen te stimuleren of te zeggen "schouder rechtop houden aub" .
Op mijn lichaamstaal doen ze de "oude" oefeningen en gebruik ik het meestal niet, maar met nieuwe oefeningen kan ik soms duidelijker zijn met wat ik van ze zou willen.
Daarbij zijn mijn paarden altijd los in een grote bak, bij "oude" en nieuwe oefeningen, dus als het ze niet zou bevallen kunnen ze altijd weg, hetgeen ze niet doen overigens, maar ze kunnen in elk geval zeggen: he, dit bevalt me niet, ik ga.
Ik vind dat geen compensatie van mijn gebreken, maar daar mag een ander anders over denken natuurlijk.

Ik gebruik geen zweep bij het rijden, op 1 keer na toen ik zeer bewust een zweep heb gepakt en dat was omdat mijn lieve Lip niemand anders in de bak kon/kan verdragen als wij aan het werk waren/zijn en hij toen onbestuurbaar een mens expres overhoop begon te lopen....
In die 10 jaar dat ik hem heb (de anderen nog nooit) er dus 1 lel mee verkocht en ik vond en vind dat nog altijd terecht (en hij ook, want hij begon niet te vechten. Hij heeft het ook nooit meer gedaan al vind hij het nog steeds niet leuk als er ook nog iemand anders in de bak is, maar hij laat ze wel op hun benen staan.

En ik heb ook bewust een zweep gebruikt bij mijn merrie die daar bang voor was, zij is er een stuk van opgeknapt en als ik een paard had als Ilias, zou ik dat zeer waarschijnlijk ook doen, puur omdat ik zie (van verschillende paarden) dat het paarden helpt in hun "mind"

En ja, ik kan me situaties en paarden bedenken waar ik zelfs fel de zweep (of een touw) zou gebruiken (heb dat ook gedaan), niet om een paard mee te slaan of zelfs aan te raken, maar voor mijn eigen veiligheid.

Maar ik ben ook geen PNér he ik ben gewoon Karin met haar eigen hutsekluts aan "methodes", dus dit zweepgebruik moet me maar vergeven worden...

Sporen gebruik ik niet en zal ik ook niet gaan gebruiken.

Verder rij ik gewoon bitloos, met een Cook maar meestal met stalhalster. Geen enkele behoefte aan een bit, sterker, de paarden die ik zelf heb "opgeleid" hebben er nooit 1 in gehad.

Dit dan ter aanvulling op mijn eerdere schrijven over zwepen.
Als je me toch wil aangeven voor dierenmishandeling, ook goed

Karin

Eva Saegerman schreef op vrijdag 12 januari 2007, 20:31:


Ja maar, doe je dan eerst de zweep? Of eerst de frietjes?

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 12 januari 2007, 19:39:


Je vraagt dus om moderaten (censuur) van wat jíj vanuit jouw referentiekader geen 'PN' vindt?!
Omdat het in dit geval een niet zo zwart-wit inhoudelijk onderwerp betreft vraag je om oogkleppen voor het hele forum en dat lijkt míj nu net níet-PN....

HC

Eva Saegerman schreef op vrijdag 12 januari 2007, 18:42:


Wédden dat Piet em d'rop geklikkerd krijgt?
En dat buurmeisje sturen we even weg
krijgt ze de dag erna een lief konijntje, ik wil best bijleggen.....

Spirithorses schreef op vrijdag 12 januari 2007, 19:59:


..en ík vind het erg jammer dat leerzame inhoudelijke discussie volgens jullie van dit forum geweerd moet worden omdat het niet in jullie nauwe definitie past.
Ik vind dat van een gesloten denkraam blijk geven en de geest werkt net als een parachute, beter als die open is.
Jammer dat jullie een inhoudelijk positieve ontwikkeling in de kiem willen smoren.

HC

Spirithorses schreef op vrijdag 12 januari 2007, 21:43:


Mmmmm konijn op de BBQ? lekkerereeer
Konijn met frietjes; met lekker bruin bierke, en dan die frieten laten weken in de saus zodat die lekker vettig bijna, net niet, uit elkaar vallen, om dan je te haasten tussen bord en mond, zodat de friet niet uit elkaar valt
Hazerug: ooooooook lekker gezellig!
Maar die oren schieten altijd in brand op de BBQ; hebben jullie dat ook? En dan begint da beest te krijsen en die koordjes die zijn pootjes bij elkaarhouden, branden ook!
en hij roept:
"jij bent een shet,
één vol met vet,
neem jij mijn plaats maar in,
dan steek ik er mijn rug
weer in"

"neen, hazenrugding,
bak maar verder in;
ik kijk wel naar Piet
die een kans met klikkeren ziet
om die ene daar
te branden te zien,
op de BBQ,
heeeeee het is Pien!"

Eva Saegerman schreef op vrijdag 12 januari 2007, 21:56:

sandratien schreef op vrijdag 12 januari 2007, 20:03:



Hier denk ik iets anders over....
Iedereen kan dat nmm. Sandra....maar er zijn maar weinig mensen die het DOEN.

Nick
Met geweld kan je een hoop bereiken, met geduld, liefde en belonen
veel meer !

Huertecilla schreef op vrijdag 12 januari 2007, 21:50:


Zucht, HC, wat heb je gedaan joh. Een cursus communicatieve vaardigheden gevolgd? Of schriftelijk uiten? Je schrijft zooooo mooi.

sandratien schreef :


Weet je San, Eddy en ik zien liever iemand die niet alleen niet met zijn zweep zit te raggen, maar ook iemand die met zijn benen van dat paard kan afblijven en tóch subtiel kan rijden, maar dat schijnt hier maar niet door te dringen.


Zijn er hier ook mensen die denken dat datzelfde ook wel eens voor paarden kan gelden?

Greetz, Pien

Hoi Anita,

Heb je een dun regendekentje gekocht tegen de regen? Of toch een wat warmere voor extra warmte.
Want ook dit paard is echt heel erg mager. Zit geen grammetje vet op dus ik ben er nu toch over aan het twijfelen of hij niet iets extra's kan gebruiken.
Stonden bij jou merrie wel de haren overeind of ging je echt alleen uit van haar humeur.

Dank je, groetjes Fleur

sandratien schreef op vrijdag 12 januari 2007, 21:40:

Altijddddddddd eeeeeerst de frietjes!
Dan hebben we genoeg energie om Eddy es goed op z'n Belgs af te motten met die zweep zzzo hard dat de zweep stuk is en we die nooit meer gebruiken!

Goed zo eddy? Gaan we dat dan zo afspreken?

Nick Altena schreef op vrijdag 12 januari 2007, 21:59:


Maar je moet ze eens zien Nick, op die paardenruggen. En maar rammen met die benen in de zij van het dier. En dan heb ik het niet over geweld. Dit is een communicatiegebrek. Dan verwordt het been een zweep. Erger nog want dat gestamp in je zij is veel gemener.

En mijn meiske went als ik het denk. Alleen echter als ze zelf ook toevallig dezelfde kant op wil. Anders moet ik er toch weer met het been bij. En mijn been is dan gelijk aan een zweep.