Ans Jondral schreef op zaterdag 13 januari 2007, 21:20:


HEY !!! daar zit je dus nu volkomen verkeerd ! niet ik of Pien zijn radicaal en bij navraag zal je merken dat we juist diegene zijn die het meeste geduld en flexibiliteit aan de dag leggen bij iemand die de overgang zou willen maken . Heb nu beozek dus moet gaan herinner me an mijn antwoord als je wil , bye bye .

Cili schreef op donderdag 22 september 2005, 14:01:

Mijn vorige lieve said heeft ook zoiets moeten doorstaan.
Veulentje verkocht aan mij.
Ik ging nog even een paar weken op vakantie met t idee dat hij nog lekker bij de merrie stond.
Niets was minder waar.
Na de vakantie was mijn veulie een wrak.!
De eigenaar had de hele kudde ,inclusief de merrie van t land gehaald omdat t zo verschrikkelijk regende(juni 1987)
Said heeft hij (nog geen 5 mnd oud)in zn eentje achtergelaten op t landje.
Hij wilde niet eten,zakte door zn benen van zwakheid en had zware bloedarmoede(gelijk dierenarts bloedonderzoek)
T is allemaal goedgekomen maar heeft maanden geduurd.
Ik heb er al de jaren dat hij geleefd heeft een bijzonder fijn betrouwbaar paard en vriend aan gehad.
Met alle liefde die je in je hebt komt t wel goed.
Heel veel succes
groet trudy

Geertje schreef op zaterdag 13 januari 2007, 19:31:


Hoi Geertje, als het een achterhoef is geweest, kan het misschien zijn dat die een poosje in de "rust"stand is geweest?

Nils en Olly

trea hoex schreef op zaterdag 13 januari 2007, 19:30:


Volgens mij zomereczeem is altijd het gevolg van stofwisselingproblemen, ook al resulteren stofwisselingproblemen niet altijd in zomereczeem.

Over het maaien: vroeger (in Spanje) werd je uit de kerk gezet als jouw paard niet maaide. En ook al proberen nu de Spanjaarden nu paarden fokken die "correcte" gangen hebben, de grotendeel van de Andalusiers maaien nog steeds. Ik heb er ook twee van, een merrie en haar 2 jarige zoon, en beide maaien een heel klein beetje. MAAR ze maaien symmetrisch. Als een voorbeen grotere maaibeweging maakt dan de andere, dan is er meer aan de hand en ik zou er ook niet aan beginnen.

De karakter van de Spaanse paarden in het algemeen is geweldig, zoek maar lekker verder, zou ik zeggen.

Groetjes,
Böske

Anita schreef op zaterdag 13 januari 2007, 21:25:

Dat is t niet! En brok meeenemen doen we geen van allen t land in(ik heb geeneens brok (wel eens in mn keel HAHAHA)
De paarden kennen elkaar al een tyd en staan al bijna 2 mnden naast elkaar op stal.plus toen we hem even in de kudde hadden samen met vera ,kwam vera al tussen een uitval naar een andere ruin en liep de klap op waardoor ze een paar dagen lichtelijk kreupel liep.

Er is gewoon een hoge mate van woestheid in dit paard en t is geen kleintje. En dan op zulke kleine oppervlakten .Het zijn nu eenmaal geen eindeloze jachtvelden .
T risico is mij gewoon te groot en ja ik weet t ,als je paarden in een kudde hebt dan is er altyd wel eens wat ,maar ik herken de proporties wel in de mate waarin.
Heb daar 35 jaar ervaring mee.
groet trudy
groet trudy
En ik heb t uitgeprobeerd ,vooral omdat ik dacht dat t met merrie wel anders zou gaan ,maar nee dus en ik vind dit een hoge risicofactor.
trudy

Huertecilla schreef op zaterdag 13 januari 2007, 10:08:


Ik begrijp niet wat je hier wilt zeggen, kan er wel naar raden.
Bijvoorbeeld dat de natuur niet een foutje gemaakt heeft, door steunsels een pijnlijke puntbelasting over te laten. En waarom dan niet? Omdat de hoef in zijn geheel zo vormvast is dat puntbelastingen voldoende opgevangen worden, dat zou evolutionair correct zijn.

Let op, ik denk hier slechts logisch, niet vanuit ervaring.

Groetjes, Michiel

Nils Vellinga schreef op zaterdag 13 januari 2007, 21:38:


Nee het was zijn voorhoef...
Ik was zelf al aant denken aan iets dat vergelijkbaar is met het syndroom van raynaud bij mensen, ofwel dode vingers... Maar ik weet niet of dat bij paarden ook voor kan komen. Ik vond het maar vreemd...

trea hoex schreef op zaterdag 13 januari 2007, 20:50:


Moeilijk he??? Oh... wat begrijp ik dit goed!! Dilemma.
Trea, nog iets. Je hebt foto's van dit paard met afgeschuurde of afgeknipte manen. De huidige foto's heeft ie echt superlange manen. Die groeien niet in 1 jaar zó aan!
Hoe oud was dit paard op de foto met de afgeknipte manen???
Want ik schat, als ik ervan uitga dat de lange manen recente foto's zijn, de andere foto's minstens 3 jaar oud zijn.... En hij is nu 7?? Dan werd ie toch al volop bereden op zijn vierde jaar?
Of ben ik nu aan het maaien )

Wil.

Böske schreef op vrijdag 12 januari 2007, 23:34:


Ik ken een oude boer die elke winter zorgt dat hij een veulen
op stal heeft staan, op de deel, waar ook 1 of 2 andere paarden staan.
De deur van die veulenstal staat meestal open, en het veulen loopt vrij rond.
De boer is meestal op de deel te vinden, daar doet hij al zijn klusjes
tot aardappels schillen aan toe. Zo heeft hij een leuke winter. En het veulen
socialiseerd een beetje. Ik ken een andere man die zijn tuin achter draad heeft staan, evenals de oprit, zodat de paarden rond het erf kunnen lopen. Wat we er van kunnen leren is de dingen zo te organiseren dat paarden en mensen bij elkaar zijn, zonder dat dit werken of training is.

Groetjes, Michiel

Wil schreef op zaterdag 13 januari 2007, 22:03:


Hahaha die Wil Je bent niet aan het maaien hoor.
Die foto van de advertentie is denk ik een foto van 2 jaar geleden (niet recent dus), toen Chico net bij de huidige eigenaresse was. Toen had ie nog lange manen. Daarvoor heeft ie in een westernstal gestaan, dus ik vermoed dat ie al behoorlijk lang bereden is.

Vrij snel daarna is het schuren begonnen. Op dit moment gaat het redelijk, de manen zijn een cm of 3. IK vind dat kort (de 80cm lange manen van mijn tinkers gewend), maar aan zijn huid is niks te zien. Geen kale plekken, geen wondjes. Dat hij zijn staart staat te raspen kan volgens mij ook verveling of een gewoonte zijn. Zijn manen schuren doet ie op dit moment niet.

ik heb wel foto's gemaakt, maar die kan ik hier natuurlijk niet plaatsen. Het paard is niet van mij.

Trudy schreef op zaterdag 13 januari 2007, 21:44:


Brok uit de keel en van de schrik bekomen?
Jammer dat het niet gelukt is. Als ik dit soort dingen lees dan wil ik er haast niet aan dat dit zo'n paard is wat niet samen met een ander paard kan staan.
Wat zou de beweegreden zijn van dit paard op zo'n moment jaloezie, verlatingsangst, heeft iemand nog theorieen?

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 13 januari 2007, 19:23:


Sloddekiniteure Keun????

Michiel schreef op zaterdag 13 januari 2007, 22:11:


Da's ook de ideale manier om een veulen op te laten groeien en te socialiseren, wij doen dat ook zo en de veulens raken aan alles en iederen gewend, ze lopen gewoon los overal.
Naja, Spirit al iets minder, die wordt nu 2.

Veulens zet je toch niet in hun eentje in een stal????

Pien

Huertecilla schreef op zaterdag 13 januari 2007, 9:56:


Wat zou het mooi zijn, als die creativiteit, dat actieve en dat vrijdenken niet geblockt werd door jou instructies, waardoor al hun vermogens zich verder gaan ontwikkelen in dialoog met de (weide en rijke) omgeving en jou. En dat gebeurd echt hé, op een meer sprankelende manier dan ooit onder jouw sturing mogelijk is. Maar goed ieder zijn pad, wat ik doe hoeft niemand na te volgen, zijn we vrij in gelukkig.

Groetjes, Michiel

trea hoex schreef op zaterdag 13 januari 2007, 22:22:


OK. Het is dus precies andersom. Trouwens wel flauw om een paard te adverteren met oude foto's... en met lange manen terwijl de werkelijkheid dus anders is.
Ik weet wel nog iets: als hij b.v. granen krijgt en misschien een beetje haver, kan dat een reden zijn om de staart te schuren. Bij Chaser kan ik daar bijna op wachten!
1 dag zou nog goed gaan... de 2e dag is het bingo en gaat hij ook staart schuren!
Zou een oorzaak kunnen zijn...

Greetz!!