Spirithorses schreef op dinsdag 30 januari 2007, 11:34:


Dit is ook wat ik bedoel in m'n vorige antwoorden, zolang je ze wat laat lummelen en af en toe eens een wandelingske is er geen probleem.
Het wordt een ander verhaal als je ze serieus aan 't werk zet. Alle respect voor de mensen die dit kunnen hoor.

De koninks, of welke verwilderde paarden dan ook, kunnen nog zo'n perfecte hoeven hebben, je kan er nmm pas iets over zeggen als ze ook bereden worden.

Een ruiter maakt voor een paard wel degelijk een wereld van verschil. Als ik b.v. met Ulke op tempo op slechte wegen rij zal ze altijd kiezen voor de zachtere stukken, logisch.
Maar laat ik haar in vrijheid zonder ruiter meelopen over dezelfde wegen dan doet ze dat naar m'n verbazing niet.

jan.

jose schreef op dinsdag 30 januari 2007, 9:55:

Misschien velen hier. En velen, zoals ik, hebben jaren ervaring met die 'traditionele' wereld. Jaren dressuurles op een manege, waar ze het flikten om een paard gewoon 1/2 jaar lang op stal te laten staan... omdat de eigenaar ziek was. 2 hele springlessen, beviel me niet. Dé reden voor mij om indertijd geen paard aan te schaffen, omdat dit dier dan op zo'n traditionele manege moest staan. + de ruzie's als je jouw paard eens buiten in het weiland wilde zetten.... Mocht niet. Pensionpaarden kwamen NIET in het weiland.

Voor mijn toenmalige privépaard (van de zieke eigenaar) apart een weiland gehuurd, alweer ruzie. Paard mocht niet van het manegeterrein af.... regels, wetjes, waar ik niet van gediend was. Ik ging trouwens toch naar buiten met dit dier en hij heeft wel degelijk in mijn gehuurde weiland gestaan.
De eigenaar betaalde volledig pensiongeld dus ze konden er niets van zeggen.
Paarden slaan tijdens voerbeurten, omdat ze stonden te schoppen voor eten.....
Paarden beschimmeld hooi geven. Er was niets anders. Pensionpaarden kregen indertijd 1 (ja, je leest het goed!) baal stro per WEEK. Er mocht niet bijgestrooid worden.
Paarden stonden 24 uur per dag op stal. Kwam de eigenaar niet, of kon er niet gereden worden omdat de rijhal bezet was met lessers, was de longeerbak bezet door iemand anders... had jij en je paard pech. Want buitenrijden deed je toch niet??? Je reed je hele paard uit elkaar..... En ik schrijf hier trouwens over 1987.
En het zal best een superslecht voorbeeld van wanbeleid zijn geweest.
Helaas zal ik zowat ALLE manege's regio Den Haag hebben bezocht.... En het was overal hetzelfde.

Daarom hebben wij indertijd deze boerderij gekocht. Omdat ik geen paard van mij OP een manege wilde stallen. Maar wel hier, in alle vrijheid.

En hier jarenlang trouwens westernles, menles en voltigeles gevolgd. Ook hier zijn er traditionele manege's.... En Jose, het is niet veel anders als in het drukke westen. Hier is iets meer ruimte, dus paarden komen vaker buiten.
Hier zie ik zelfs nog paarden vastgebonden in stands staan... ze staan de hele dag in hun eigen mest, krijgen allemaal dezelfde junkfood en hebben allemaal dezelfde doffe blik in hun ogen. Ik zie de kapotgereden ruggen van slecht passende zadels... de witte haren van de al genezen wonden. Pijn in hun rug, pijn in hun bek, pijn in hun voeten...

Dus vertel mij s.v.p. niets meer over de traditionele wereld... die ik geeneens zo zou willen noemen. Want ik heb voor de rest van mijn leven genoeg gezien. En het gaat NU, VANDAAG, nog steeds zo.

Dus, waarom zijn we nu zo verbaasd als mensen zich verzetten tegen ons sekte-achtig gedrag??? Je kunt het ze niet eens kwalijk nemen, ze weten immers niet beter?
In 1987 vond ik een hoop praktijken volkomen normaal. Je zag immers nooit iets anders? Hoe moest je weten dat het ook anders kon dan?
En daarom ben ik nu zo blij met dit 'kleuterklasje'. Omdat je hier kunt lezen en leren dat het wel degelijk anders kan en MOET.


Nu, wordt het tijd dat het allergrootste deel van paardenland eens de moeite neemt om zich in een beter paardenleven te verdiepen.

Wil.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 30 januari 2007, 12:39:


Maar het gaat er niet om dat het paard kan schrikken van die kluisters. Ik weet zeker dat je dat eruit kan trainen door ze er vertrouwd mee te maken. Ik vraag me gewoon af wat er gebeurd als hij schrikt, gewoon van iets totaal anders, weg wilt rennen en merkt dat dat niet kan. Ontstaat er dan juist niet nog grotere paniek? Doordat hij niet weg kan van dat waar hij van schrok. Ik zou namelijk niet weten hoe je hem dat kunt leren...

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 30 januari 2007, 11:25:


Het is een vraag die met enige regelmaat weer opduikt.
Ach, het is toch goed om iemand ertussen te hebben die het traditionele gedachtengoed steeds weer komt promoten, zodat wij inzicht houden in wat 'men' denkt? Dat houdt ons ook weer scherp, want op een gegeven moment wordt het voor jezelf zo vanzelfsprekend dat je je paard niet in een stal opsluit, of hem schuimbekkend op een manier laat lopen die vooral aan je eigen ingewortelde ideaalplaatje voldoet maar zijn gezondheid absoluut niet ten goede komt?

Ik wacht nog op de dag dat al die niet-dressuurmatig-gereden paardjes van ons en andere forumleden in de prak gereden worden, maar tot nu toe hoor ik opvallend weinig rugproblemen van de mensen die hun paard zichzelf laten gymnasticeren door middel van 24 uur vrijheid van beweging, en niet het bit nodig hebben om het paard volgens een houding te laten lopen die volgens traditionele inzichten zijn rug zou moeten beschermen.


Dat is een open deur hoor!

Groeten,
Frans

HannahFroukje schreef op dinsdag 30 januari 2007, 12:27:


Eh... de appaloosa Winnetou kreeg het voor elkaar om mini-galopjes te maken met kluisters om.... Er zit natuurlijk wel ruimte tussen beide voorbenen, ook al is het niet veel. Als ze met de voorbenen praktisch bij elkaar kunnen galopperen, dan doen ze dat ook met kluisters. Niet ver, ook niet lang, maar het kan dus wel!

Wil.

jan seykens schreef op dinsdag 30 januari 2007, 13:01:


Is ook niet meer dan normaal he een "lichte" ruiter weegt al snel 100kg(sorry hé dames )met al het materiaal en kleding erbij. Is toch algauw 1/5 van het totale paardegewicht niet ? Is er nog iemand die tijdens zijn legerdienst zijn "speedmarch" heeft afgewerkt met een rugzakje van 30kg op je bult ? Is nog totaal wat anders dan gaan hardlopen hoor . Je moest eens weten( jij weet dat natuurlijk wel hoeveel endurance ruiters op een streng dieet gaan om enkele kilo's te verliezen (voor een belangrijke wedstrijd !! Nu is het wel zo dat 90% van de paarden hier zo een beetje huis , tuin en keuken paardjes zijn waar eens mee gewandelt wordt maar werken kan je dat niet noemen , eerder een ontspanning op de grens van inspanning.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 30 januari 2007, 12:39:

*****************
Bedoel je dit met of zonder de kluisters om? Volgen kan hij en doet hij perfect. Zodra die kluisters vast zitten zou ik dat natuurlijk zo kunnen oefenen. MAAR, mijn probleem is niet dat als hij ze een keer om heeft gehad er dan mee te oefenen. Het zit'm wat mij betreft alleen in die eerste keer dat hij paniekt omdat hij het niet begrijpt en wat er dan kan gebeuren.

Je zegt dat het bij de grootste panikeurs een uurtje duurt. Maarrreh, WAT dan precies en hoe ziet dat eruit?

Ik wil namelijk geen enkel risico lopen dat hij zich bezeert of doorslaat.

Geertje schreef op dinsdag 30 januari 2007, 13:08:


********************8
Ja, mee eens. Ook dat zie ik wel als een probleem met een echt nerveus paard.

En wat Wil opmerkt, Torop kan ook op een vierkante centimeter galopperen. Zou hij dan met kluisters toch ook niet kunnen panieken en toink-toink-toink als een springkikker weghopsen????

Frans Veldman schreef op dinsdag 30 januari 2007, 13:10:


Dan heb ik net een gat in de lucht gesjot .

HannahFroukje schreef op dinsdag 30 januari 2007, 13:15:


Met de kluisters om , dat uurtje kan er eentje zijn van effe strompelen en de paslengt aanpassen aan de beperkte bewegingsvrijheid. Indien een paard schrikt van "iets" zal hij zich omdraaien en naar "het gevaar" kijken , gaan lopen kan hij niet dus moet hij wel kijken wat dat "gevaar" nu juist was ipv te gaan lopen er is eigenlijk geen optie voor hem want als hij aanzet gaat ie op zijn teuter , heb het nog niet megemaakt maar het is wel een noodmiddel bij de rijkswacht om hun paarden "bomproof" te maken.

HannahFroukje schreef op dinsdag 30 januari 2007, 13:16:


Kan, maar niet lang, hooguit enkele tientallen meters en op vlak terrein .

Wil schreef :

Is er nog een plekje in het kleuterklasje voor mij?
Ik vind kwijlende paarden vies en zielig.

Pien

jose schreef op zaterdag 27 januari 2007, 20:32:


´t Ja dat dacht ik ook !!

HannahFroukje schreef op dinsdag 30 januari 2007, 13:15:

MAAR, mijn probleem is niet dat


Een reden dat ik nooit geen kluisters zal gebruiken.
Of het paar maar aan een been zou vastbinden an een vast object.
De enigste uitzondering zou zijn als de verbinding tussen de benen zou knappen bij een bepaalde spanning zodat er geen schadelijke gevolgen zou zijn.....
Maar daar zijn die dingen niet op gemaakt....en een beetje slim paard zou er misschien zelfs gebruik van maken.

Je kan je paard nog zo trainen om er gewoon mee te lopen.....maar als er echt paniek is heb je stront aan de knikker.
Die dingen zijn er nu juist voor gemaakt dat je paard kleine stapjes moet maken...en dus niet ver MAG komen.
Het lijkt me niet dat het zo kan wezen dat een paard eerst na gaat denken bij paniek ...o....nu moet ik toch maar stil blijven staan want.....
De gevolgen van een paard in paniek met vastgebonden benen kunnen dan wel eens behoorlijk zijn want ik denk dat de paniek vele malen erger zou worden als het paard juist in de gaten krijgt DAT het niet weg kan.
Dat duurt soms al een uur zie ik hierboven.....

Nick

Met geweld kan je een hoop bereiken, met geduld, liefde en belonen
veel meer !

Piet schreef op dinsdag 30 januari 2007, 9:05:


JUIST!! Totaal mee eens.
groeten trudy