Ans Jondral schreef


Ans, probeer ook niet in dat negatieve te gaan, maar stel voor jezelf dat voor elke nééé twee móóóis (of watdanook) moeten staan en ga op zoek naar alles om Puuzzle dat móóói te kunnen laten creëren, want dat doet ie zelf.


Ga dan de mens worden die hem aanmoedigt leuke en lieve dingen te doen. Draai het om!


Als het van binnen niet zo voelt dan heeft het geen zin want er zit een andere energie achter.

Net als het voorbeeld van iemand metwie ik met haar paard train om af te leren dat hij haar over het hele land sleurt om te gaan staan eten.
Tijdens een wandeling hoorde ik haar telkens achter me zeggen:
"Ja, jongen, ik vind het ook zielig voor je dat je niet meer mag eten want je vind het zo lekker, maar het mag niet meer van Pien" .
En de pony sleurt haar nog steeds evenhard het terrein over.
En bij mij probeert ie het niet eens want ik heb een gloedhekel aan sleurende en overal maar gaan etende paarden.

Pien

Ik ga nu even een beetje generaliseren. Vaak is het zo, dat paarden, die oraal zijn ingesteld onzeker zijn. Iets in de mond nemen geeft ze meer zekerheid. Zie het als een kind, dat de duim in de mond steekt of een lapje. In de dagelijkse praktijk zie je vaak, dat deze paarden op hun kop krijgen (wat hier niet aan de orde is) en daardoor nog onzekerder worden. Ik vind het bij deze paarden niet erg als ze iets in hun mond nemen om zich op dat moment zekerder te voelen. Maar zoals eerder gezegd, geef wel aan, dat het niet de bedoeling is dat ze jouw velletje in de mond nemen. Waak over je eigen ruimte EN geef het dier geen aanleiding door dicht bij het hoofd te gaan staan. Dus blijf ook uit deze ruimte van het dier.

Hooi voeren kan in mijn ogen in die zin bijdragen, dat het dier bezig is met de mond. Kauwen zet het parasympatisch zenuwstelsel in werking en geeft ontspanning (en daarmee meer zekerheid). Zelf help ik deze dieren o.a met TTouches om meer zelfzekerheid te krijgen.

Groet Angèle

Muguet schreef op vrijdag 16 februari 2007, 23:20:


Ik word er helemaal zacht van, de zon schijnt en het gras is groen (bij de buren)
lentekriebels?

Spirithorses schreef op zaterdag 17 februari 2007, 9:52:

Ik begrijp waarom je dit schrijft Pien en waarom je waarschuwt tegen het idee dat liefde alles overwint.
Mazir is een probleem paard. Het is een flessenveulen, niet door paarden opgevoed, met andere reacties dan een "normaal" paard.
Inconsequent zijn, kan elk dier en elk kind verpesten. Kijk maar naar de nanny's op tv, waar de kleine ettertjes hun moeders helemaal gek maken.
Ik denk ook dat het zo is, dat het niet aan kunnen ontstaat door het niet opvoeden.
Hoe je dat doet, als het geweldloos gebeurt, ook geestelijk, valt daarover veel te zeggen en zijn vele manieren goed.
Mogelijk dat Mazir op jonge leeftijd wel te bereiken was geweest, plus dat ik verwacht dat Ans een ander veulen heeft.
Ik zie niet in waarom het aanleren van niet bijtgedrag, iets anders, of moeilijker zou moeten zijn, dan het aanleren van netjes te volgen, beleefd zijn,. op verzoek voor en achteruit gaan, enz.enz.
Allemaal gedrag wat je wilt bereiken bij je paard, door hem hierop te trainen.

Piet

Spirithorses schreef op woensdag 14 februari 2007, 23:31:

Misschien moeten we jouw spulletje "Fasciliteit ter Overdraging van Paardvriendelijke Kennis" geven! Afkorten tot FOPK dan maar..... Alhoewel, gewoon een NH Manege zwakt de negatieve klank die 'manege' heeft al af.

Die dependance zou fantastisch zijn... maar met onze grondsoort (vergeet niet dat Noordholland ERG waterrijk is), prijzen en pietluttige regeltjes in Noordholland waarschijnlijk onhaalbaar.... (

Dimirani schreef op vrijdag 16 februari 2007, 20:52:


Lees eens goed wat jij zelf schrijft hier.
Schuilplek verplicht, medisch goed verzorgd, eten etc. Dat ís al grijs en scheef.

Ook is het voor de politiek niet echt belangrijk wat een expert roept maar weegt politieke haalbaarheid, maatschappelijk draagvlak, het zwaarst. Het enige wat er voor nodig is, is een politicus die er een scoringskans in zie.

Nick is (ook) hiermee trouwens een echo-cho-cho-.., want dit speelde al een paar keer, is al verschillende keren gesignaleerd en wordt steeds serieuzer. In België had een goeddoener het zelfs bijna voor elkaar, een weideverbod voor de wintermaanden.

HC

Alice Geuzberoek schreef op vrijdag 16 februari 2007, 8:38:

Ik geef je graag de gegevens van Rita 'Wildhorse'. Zij heeft een bedrijfje in hoefverzorging en maakt al jaren gebruikt van onder meer warmtebeelden.
Zij is op basis van jarenlange eigen ervaring en kennis van zowel traditoneel, Strasser als ander hoefonderhoud, zeer genuanceerd en redelijk in haar visie.

Op het italiaanse blootsvoets-forum kun je veel zéér kundige mensen met een persoonlijk en professioneel diep referentiekader vinden die met een wetenschappelijk verantwoorde manier van denken in staat zijn het totale beeld te blijven zien.

Een járenlang op vier ijzers op stal gehouden paard ploep van ijzers halen kan dat paard in extreme gevallen zelfs doen overlijden.
Het is verder helemaal niet per definitie zo dat elk paard zonder beslag beter af is.
Zelfs als de manier van managen wordt aangepast en de overgang correct begeleidt wordt, het op den duur 'beter' zou zijn voor het paard kun je de vraag stellen of het ethisch acceptabel is om een paard door een lange weg van 'lijden' te sturen voor een 'hoger doel'.

HC

lotje schreef op donderdag 15 februari 2007, 19:59:


Ik ben het ook met Christel eens.
Ik was de hele tijd op zoek naar het verhaal van het paard zelf maar dat kon ik nergens vinden.
Nadat ik hem uit had gekeken dacht ik bij mijzelf ´Hmm... het ziet er allemaal prachtig en gezellig uit maar alleen van de mensen kant´
Er zit zovéél waarheid in, als het paard een deuk heeft huppakee weg ermee, NEXT!!
Dat trainen met die zweep dat verhaal met Admiral.
Paarden worden echt als geldmakers gezien in plaats van levende wezens.

Het gaat om de mens en het grote geld. En in dat punt krijgt Seabiscuit een 10 van mij.

Huertecilla schreef op zaterdag 17 februari 2007, 11:41:

Je weet het inzichtelijk te verwoorden, bedankt daarvoor.
(...betrekt het ogenblikkelijk op zichzelf...): Dit sterkt mij in de wankele overtuiging dat ik toch géén dierenbeul ben.
Hoger doel, ja. Hoe was het ook weer... tis niet het doel, maar (de kwaliteit van) de weg ernaartoe?

Mijn website heeft weer een update dit keer om het makkelijker te maken verschillende rozetplanten van Jakobskruiskruid tot Paardenbloem te kunnen herkennen http://www.jakobskruiskruid.com/Multimedia/slideshows.html
Er zijn meerdere diashows, die van de rozetten is behoorlijk lang, maar je kunt de dia s stil zetten. Zo'n beetje alle dia's zijn de laatste 14 dagen gemaakt. Ook is de pagina huidopname feit of fabel herschreven. http://www.jakobskruiskruid.com/Feiten%20e...Huidopname.html
Door het zoeken naar de primaire bron weten we hoe de fabel de wereld in is gekomen.

Groeten Esther

Huertecilla schreef op zaterdag 17 februari 2007, 11:41:


Als een oud paard nog een jaar of tien, of minder te leven heeft, en het kan alleen op ijzers goed lopen, dan denk ik dat iedereen het hier wel mee eens zal zijn. Zelfs Piet. Op welke leeftijd je die beslissing maakt en de mate van slecht lopen zonder ijzers, zijn natuurlijk variabelen waar mensen van mening over kunnen en mogen verschillen.

Groetjes, Michiel

Huertecilla schreef op zaterdag 17 februari 2007, 11:41:


Geweldige post weer, zeer indrukwekkend, informatief en relevant.
Verwijzen naar ene Rita"wildhorse' ????? en een Italiaans forum.????
Ja, ja, dat werpt licht op ons duistere achterlijke pad.
En vooral dan als een reactie op iemand van wie het paard al 3 maanden van de ijzers af is. Goh, wat heeft zij achteraf een geluk gehad dat haar paard niet dood gevallen is. Want tja! dat gebeurt echt dagelijks.
Dus de ijzers 'voor de zekerheid' maar lekker laten zitten?
Over het algemeen vreselijke ziektes maar niet meer proberen te genezen? Want soms, terwijl ze zoveel narigheid hebben moeten doorstaan, gaan ze toch nog dood?
Wie kan exact vooraf zeggen ofer een lijdensweg volgt en hoe zwaar en hoe lang die evt. zal zijn?

Piet schreef op zaterdag 17 februari 2007, 8:20:


Ja uit die honde wereld heben ze al hele mooie clicker oplossingen uitgeprobeerd en ontwikkeld. Die liggen ons een paar jaartjes voor.


Gisteren heb ik Jur en mezelf hiermee geholpen.
Hij kende al zijn hoofd recht doen wijkend voor een wapperend handje.
Dat was een van de eerste beleefdheids oefeningen om gesnuffel in de zakken van josien op te lossen.

Nu wou ik gisteren zijn open (niet meer bloedende) wond van propolis creme voorzien. Hij maakt dan een snelle bijt beweging als je in de buurd komt. Eerst klikte ik voor aanrakingen dichter in de buurd terwijl hij zijn hooft recht naar voren had. Hij begreep toen dat ik dit wilde. Daarna kon ik dichter bij waarbij ik zijn spontane bijtgedrag terugwuifde en kon belonen voor mooi recht blijven. De creme er met 2 halen op gedaan en de bijt gestopt met een wuif. Vandaag zal de oefening verder gaan. Die creme wil ik nog wel een tijdje gebruiken. Met zoiets is het altijd een keuze tussen een langzame grondige voorbereiding en no-nonsens snel en fair doorpakken en de volgende dagen als vervolg oefening zien.

Groetjes, Michiel

Esther schreef op zaterdag 17 februari 2007, 13:26:


Dank je, Esther,

Moniek

Wil schreef op vrijdag 16 februari 2007, 23:47:


Erg leuk fimpje Piet!