Deze wil ik jullie beslist niet onthouden (en vooral Conrad niet):

Ik zie net op de TV een of ander BNN programma dat het woord móóói in het Thais SCHAAMHAAR betekent !!!!!!!!!!!!

Pien

Spirithorses schreef op maandag 4 juni 2007, 21:26:


Damn zeg, Door dit te lezen wordt ik puur jaloers omdat ik niet aan de andere kant van't land woon. En ik heb niet eens nood aan een manege ofzo

Spirithorses schreef op maandag 4 juni 2007, 21:20:


Jouw ponnieclub ken ik niet heb jij bij Miek leren rijden? Maar ik ken idd de taferelen wel van de Amsterdamse ponnieclub, ik denk vergelijkbaar.
Mijn werk in manegetijd was bij de circusmensen een manege met jawel FNRS sterren, weliswaar is dat zeker 30 jaar geleden en dat was zeker geen manege die gangbaar was. Het was min of meer een jeugdherberg er logeerden altijd kinderen die hielpen enz. Absoluut niet gangbaar in het traditionele. Ook de paarden hadden er lol, het waren echt geen afgestompte manegepaarden.

Spirithorses schreef op maandag 4 juni 2007, 21:30:


Vinjet leuk? Schaamhaar kan anders ook heeel moooii zijn hoor.
hahaha

Spirithorses schreef op maandag 4 juni 2007, 21:30:


Moet je in Frankrijk eens om punaises vragen, dan krijg je iets van roxasect

Geertje schreef op maandag 4 juni 2007, 21:00:


Dankje wel Het gaat ook heel goed met haar. Ze heeft er echt plezier in om naar buiten te gaan en dan vooral zo hard mogelijk (af en toe mag het voor mij ook wel eens iets rustiger). En met haar eczeem gaat het tot nu toe (afkloppen) heel goed, ze glanst weer heel mooi en heeft al 7 cm manen en 15 cm staart Hoe gaat het met Saaf? Sorry ook dit is helemaal off-topic

Spirithorses schreef op maandag 4 juni 2007, 21:20:


Ach de ponyclub, weemoed in mijn hart.
Dagtochten waren avontuurlijk. Alleen met je paard door onbekend bos.
Als je moe was lag je achterover op de rug van je paard mee te deinen. Voordeel van zadelloos rijden was dat je een beginnend gevoel van spanning direct opving.
Vol vertrouwen omstebeurt een leider zijn. Als je moe was bepaalde het paard de route, als je nieuwsgierig was gaf jij het aan. En ja, ook ik ben de allereerste rit continue eraf gedonderd en boos en volhardend, als je de teugels had weten vast te houden, weer via opstapjes als omheining of struikgewas mezelf op de pony terug gewerkt.

Paard in de tuin van moeders gezet als je toch echt even naar toilet wou. Daarna weer door de keurige buurt te paard terug de berg op en het bos in.

De geur van nat bos en nat paard, zelf druipend van de regen intens genietend. Als alles goed voelt voor je pony en voor jou. Samen op pad. Het natuurlijk rijden uit mijn jeugd.

Als mijn Appy groot is ...
zucht

Esther schreef :

Ja!
Ik reed wel al wat van te voren maar ik heb de beste herinneringen aan mijn tijd bij Miek. En aan de Vrijbuiter ponykampen in de Voerstreek.
Dáár leerde je wat puurheid was. Dat je geen spatjes hoefde te hebben, dat werd wel afgestraft door je mede ponnieclubkinderen.
Gewoon zonder zadel op die sterke ijslanderrug, nooit gezeur over rugproblemen, toen al zonder ijzers (van hoefonderhoud had ze nog nooit gehoord, lijkt het). Binnenstebuiten, achterstevoren, kon allemaal.

Daar ook was mijn voorbeeld van die hengst die gewoon in de kudde woonde, die gewoon meeliep in de lessen met een kind op zijn rug, tussen de merries. Ik heb dat altijd met me meegedragen en altijd geweten dat mijn hengst, ooit, als de tijd daar rijp voor was, ook zo zou opgroeien 'et voilá', dat is Spirit geworden. Het is iets waarop wij met nog vele ponnieclubkinderen nog dagelijks teren, het heeft ons gevormd tot wie we nu zijn en in het leven staan. Mijn eigen kinderen hebben het ook nog meegemaakt. We hebben het er nog wekelijks over.

Esther schreef op maandag 4 juni 2007, 21:33:


Dat is inderdaad nog eens een zeer belangrijke retegoede opmerking.
Paarden die lol hebben. Paarden die geprikkeld worden, die nieuwsgierig zijn. Die denken wat wil dat gekke mens, dat lijkt mij wel geinig. Paarden die naar je toe komen. Paarden die vol vertrouwen blijven staan als je een handdoek over hun hoofd legt, omdat zij er dan zo schattig uitzien als een middeleeuws hoofs prinsesje. Paarden die je nog even blijven volgen als de les of oefening al gedaan is. Bijna teleurgesteld als ze ontdekken dat je niets meer van ze vraagt. Paarden die enthousiast met je meegaan. Paarden die tegen je aanbumpen als het eng is en weer dartel voortdansen als het ´enge´ voorbij is.
Daar moeten ze een puntensysteem op baseren.
Ik ga vaker forummen. Ik wordt enthousiast hiervan.

Esther schreef op maandag 4 juni 2007, 21:33:


Dat is inderdaad nog eens een zeer belangrijke retegoede opmerking.
Paarden die lol hebben. Paarden die geprikkeld worden, die nieuwsgierig zijn. Die denken wat wil dat gekke mens, dat lijkt mij wel geinig. Paarden die naar je toe komen. Paarden die vol vertrouwen blijven staan als je een handdoek over hun hoofd legt, omdat zij er dan zo schattig uitzien als een middeleeuws hoofs prinsesje. Paarden die je nog even blijven volgen als de les of oefening al gedaan is. Bijna teleurgesteld als ze ontdekken dat je niets meer van ze vraagt. Paarden die enthousiast met je meegaan. Paarden die tegen je aanbumpen als het eng is en weer dartel voortdansen als het ´enge´ voorbij is.
Daar moeten ze een puntensysteem op baseren.
Ik ga vaker forummen. Ik wordt enthousiast hiervan.

Mijn paardjes staan al een aantal jaren zonder ijzers. Ik hou de hoeven ook zelf bij. Dit alles gaat heel goed maar het valt me op dat bij de voorhoeven van het ene paard de zool aan de toon uitsteekt ten opzichte van de hoefwand. In het boek "hoef natuurlijk" staat dat je de zool als richtlijn bij het raspen moet aan houden. Er mag dus niets van de zool af.
Maar tussen de zool en de hoefwand zit er nu zo`n grote gleuf dat ik me afvraag hoe ik dit kan oplossen. Bij de achterhoeven is de zool mooi hol en aangesloten met de hoefwand. Mijn andere pony heeft wel vier prachtige hoefjes en daar duikt het probleem dus niet op.

Marlies van Peyote schreef :

Als ik er nu aan terugdenk was het leven en de omgang met de paarden toen veel ongecompliceerder he Marlies?
Ik heb het gevoel dat er nu veel meer regeltjes zijn. Maar dat het nu ook veel gevaarlijker is. Ach, misschien zie je het gevaar nu wel veel beter.
Pfff, we worden ouder.
Misschien ga ik toch maar mee met die picknickrit van jou en Seef.
Gewoon effe niks willen......

Piet schreef op maandag 4 juni 2007, 21:23:

Bedankt weer voor de reactiones..

Had die vraag ook of ie ook rijles gaf haha das dus al beantwoord;alleen ik schrok wel van de prijs die hij vraagt

Maargoed sommige mensen vinden hem niet zo goed lesgeven en het zelfde lespakket bij elk paard toe te passen maargoed hier kan ik niet over oordelen ,dus w8 af wanneer ik hem een keer met mij en me paardje bezig heb gezien
Wat voor de 1 bevalt bevalt de ander weer niet dat scheeld

Greetz Milena
Heb je ooit wel s een Haan horen zeggen dat ie vroeger een Eitje was

Elfi Verbrugge schreef op maandag 4 juni 2007, 21:52:


Heb je geen foto Elfi?

Spirithorses schreef op maandag 4 juni 2007, 21:46:


Ja geweldig was dat, ik ben nooit bij Miek geweest, maar ok bij ons ging dat ook gewoon zo, gewoon gaan met die banaan, bitten waren er niet eens.
Donderde je er af, nou dan klom je er toch gewoon weer op!
Voltigeren op een ponnie die niet wist wat hem overkwam. je sprong er op en je werd gelijk weer gelanceerd
Er kwam op een gegeven moment een nieuwe ponnie, dat was echt een sekreet die beet, je kon aan je arm precies zien hoe oud ie was, zonder nadenken beet je terug en had je je mond vol met haar. Ponnie heeft nooit meer gebeten