Spirithorses schreef op zondag 1 juli 2007, 23:15:


Leuke IJslander dus, eentje die zelf bepaalt. Dit zou een super geleidepaard kunnen worden. Hij beslist, hij is sociaal, maar wil nog niet alleen op pad zonder zijn 'kudde' waar de verantwoording voor is.
Op buitenritten is ie dus wel voorwaarts, dat is wel IJslander eigen trouwens, het grondwerk vinden ze snel saai, als ze het grapje kennen is de uitdaging weg. Bret heeft dat ook, alle nieuwe dingen vind ze helemaal te gek werkt mee, maar als ze het kent, dan kan ze bukken en snel onder het hekje doorlopen en denken de ballen ik ga zelf wel weer wat verzinnen, Dat is veel leuker! Björk was heel anders die was overal bang voor en zij is ook vreselijk meewerkend, maar ze is niet een zelfstandig paard, zij zoekt steun en een 'leider'.

marianne laenen schreef op zondag 1 juli 2007, 23:21:


Ja Marianne, en dit is ook een paard van een heel fijne eigenaar die niets liever wil dan het beste voor haar paard. Haar andere ijslander van 27 is nog steeds enorm voorwaarts en dan is het erg wennen met zo'n ander type paard. Maar eigenaar heeft zich er inmiddels bij neergelegd dat ze zich moet aanpassen aan zijn tempo. Doet ze dat niet dat is het altijd ruzie en dat is het haar niet waard. Ze zal nu gaan kijken of er ook een andere manier is om haar paard weer blij te maken en ze voelt zich heel schuldig dat ze hem heeft laten castreren. Hij was echt anders als hengst.

e m kraak schreef op zondag 1 juli 2007, 23:22:


Hier ga ik dus vestandig gezien maar beter niet op in want het leidt weer tot niks, Egon....

Esther schreef :


Nou, zo leuk is het niet als je ook eens in je eentje wegwilt en hij niet vooruit te branden is hoor Hij is alleen voorwaarts met andere paarden samen, dan laat hij zich niet kennen.


K is ook een heel onzeker paard. Hij heeft heel veel bevestiging nodig.

Spirithorses schreef op zondag 1 juli 2007, 23:30:


Ok paard wil niet alleen van huis weg, is het om te draaien? Ik zeg maar effe wat, gaat ie de trailer in? Kan hij alleen richting huis lopen al is het maar honderd meter? Ik denk dat paard nooit alleen is geweest en daar het probleem ligt.

Spirithorses schreef op zondag 1 juli 2007, 22:58:


Vind dit eigenlijk ook wel erg vreemd....
Stel nu dat er iemand zijn ding wil laten zien tegenover jou en al die andere , daarvoor jou paarden wil gebruiken zoals conrad.... maar daarvoor wel een bit in je paardenmond doet ?
Ben je dan ook nog net zo toegeeflijk als met die zweep ?

Geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om ook maar iemand met een zweep, bit of sporen op mijn paard bezig te laten zijn , omdat i zijn/haar ding wil laten zien..... je hebt princiepes....of je hebt ze niet....
Das slechts mijn mening maar hoor....

Nick

Met geweld kan je een hoop bereiken, met geduld, liefde en belonen
veel meer !

Spirithorses schreef op zondag 1 juli 2007, 22:10:


Ja dat heb ik met Jur ook meegemaakt. Na zijn herstelperiode van zijn beenwond wou hij niet meer meewerken met mij. Ik heb dit wel vaker gehoord na een ziekte periode, waarin het paard geheel ontzien word en wel vertroeteld. Er was niets meer met hem aan te vangen, een gevaar gewoon als ik met hem op de graslanen kwam. Precies op dat moment heb ik en Tessel lessen van Conrad genomen. En je begrijpt dat er geestelijke druk nodig was om hem zijn leiderschap terug aan ons te geven. Vandaar dat ik zeg dat subtiel trainen een immense druk op een paard kan leggen, en alleen als het nodig is. Onze lessen van Josien gingen gewoon door, en met haar hebben we "jouw plaats is mijn plaats gedaan", ook dat werkt met geestelijke druk, als het niet vanzelf gaat. Jur deden we los in de bak en dan zijn favorite plek bij de uitgang innemen en hem op een afstandje houden. Controle vragen stelde hij hierbij soms ook, zoals hard op me afrennen, waarbij ik naar voren stapte in plaats van naar achteren. Alles bij elkaar heeft het wel een aantal weken geduurd. Met als resultaat dat hij daarna weer goed luisterde en we alles met hem konden doen als voorheen.

Groetjes, Michiel

Spirithorses schreef op zondag 1 juli 2007, 20:37:


Zoals Pien verder al vermeld heeft: ik heb tijdens het werken met Puck de zweep heel bewust laten liggen.

Ik begrijp enerzijds wel dat Conrad ze gebruikt om héél erg duidelijke signalen over te brengen naar het paard toe. Signalen die je als mens gewoon niet kan overbrengen omdat je gewoon niet over de nodige lichaamsdelen beschikt Voorbeeldje: een paard dat zwiept, en propellert met zijn staart = onbeleefd naar je. Dankzij het touwtje aan de longeerzweep kan je dan dezelfde reactie geven: iets in de zin van 'als jij onbeleefd bent, ben ik dat ook'... Het menselijke staartbeen is nu eenmaal te kort om net hetzelfde te doen als het paard...
Als ik me niet vergis gebruikte Chris Irwin de zweep om ongeveer dezelfde reden als Conrad: duidelijkheid scheppen.

Anderzijds werk ik zelf niet zo graag met een zweep. Alles hangt er natuurlijk vanaf met welke intentie je ze gebruikt, zoals hier ook al zo vaak naar boven is gekomen, maar ik wil gewoon zo veel mogelijk 'hulpmiddeltjes' vermijden. Daar word je volgens mij alleen maar afhankelijk van... want wàt àls je ze niet bij je hebt??? Lukt het dan allemaal nog zo goed als tevoren??

Ik vond ik het bij Puck héélemaal niet nodig om een zweep te gebruiken. Dat paardje is zo gevoelig dat je alles met haar kan regelen vanuit je eigen energie. Dàt is waar ik naartoe wil...

Da's nog eens een mooi complimentje Dankjewel Pien!! Was erg aangenaam om met jullie te mogen samenwerken.

Spirithorses schreef op zondag 1 juli 2007, 23:25:


Misschien is het voor haar een optie om met een handpaard te rijden.

Moniek

Elzaliene Proost schreef op zondag 1 juli 2007, 22:47:


En bestaat er zoiets als snel-volwassen rassen? Wel, het mag misschien een schok voor je zijn, maar Dr. Deb Bennett van het Equine Studies Institute - en met haar iedere zichzelf respecterende dierenarts - is absoluut duidelijk: geen enkel paard op deze aardbol, geen enkel ras, geen enkele uitzondering, is volwassen voor hij zes is - een half jaar meer of minder, misschien.


Nils en Olly

Nele schreef :

Precies, da's ook helemaal míjn ding.


Mag best gezegd worden.Yes! Ik vind het heel fijn om naar jullie samen te kijken.
Zelf hebben we ook veel geleerd over Puck want het was de eerste keer dat we echt met haar aan het werk gingen nadat ze ziek hier gekomen was. Conrad raadde me aan júíst de paarden op de WS in te zetten die wat extra training konden gebruiken, vandaar onze beslissing Oaks en Puck in te zetten.

Ik had Puck nog niet echt aan het werk gezien en ik was aangenaam verrast. Zo verrast dat de tendens zich voortgezet heeft en we nu aan rijden begonnen zijn. Sinds twee dagen draven we met haar en het gaat heel goed met haar! Vandaag voor het eerst ingebogen en flex-oefeningen gedan, dat paard is leniger dan we dachten!

Bij alles houden we de pootjes in de gaten; er mag geen overbelasting zijn.

Gaat het ook goed met jouw paarden, Nele? Kun je alles goed toepassen?

Groetjes, Pien

Spirithorses schreef op zondag 1 juli 2007, 21:34:


MOOOOIIIIII zou een nog rustgevender effect hebben... denk maar aan de yogi's met hun ooooooooooohhhhmmmm-mantra's: ontspanning tot en met! Alles hangt natuurlijk af van de intentie waarmee je je beloningswoorden uitspreekt. Een zenuwachtige moooooiiii zal nooit hetzelfde effect hebben als een uitbundige GOOD BOOYYYY! Maar toch ben ik het met Conrad eens dat een "oooo" klank van zichzelf een heel rustgevende trilling heeft. Heeft ook met fonetiek en fysica te maken dacht ik... maar daar waag ik me op dit uur van de dag niet meer aan

Spirithorses schreef op zondag 1 juli 2007, 21:34:


MOOOOIIIIII zou een nog rustgevender effect hebben... denk maar aan de yogi's met hun ooooooooooohhhhmmmm-mantra's: ontspanning tot en met! Alles hangt natuurlijk af van de intentie waarmee je je beloningswoorden uitspreekt. Een zenuwachtige moooooiiii zal nooit hetzelfde effect hebben als een uitbundige GOOD BOOYYYY! Maar toch ben ik het met Conrad eens dat een "oooo" klank van zichzelf een heel rustgevende trilling heeft. Heeft ook met fonetiek en fysica te maken dacht ik... maar daar waag ik me op dit uur van de dag niet meer aan

Michiel schreef op zondag 1 juli 2007, 23:48:


Om je verhaal te bevestigen. Dat was met Pête ook zo. 6 maanden opgesloten staan met dagelijks half uur stappen. Daar was geen beginnen aan. Pingpongbal aan een koordje, waar je achter kon skiën. Dat was bit in, longeerlijn eraan en paard in stap proberen houden, en als het ff kon proberen te vermijden dat ze in m'n nek hing. De eerste paar keer dat ze die stal uit mocht om te stappen, heb ik haar zelfs verdoofd. (Niet dat ik er trots op ben, maar had weinig keuze.)
En als ze dan fysiek herstelt is, ga je haar ff vertellen dat jij toch echt de leider bent. Hééél geloofwaardig. (Niet dus)
Hoe fucked up kan je een paard krijgen

Maar zo'n situatie is volgens mij sowieso al een verloren zaak.
Want hoe wil je een logisch gesprek aangaan met een beest dat zelf aan het doordraaien is?
Verbaasd me dus niets, dat jij dit al vaker gehoord hebt.

e m kraak schreef op zondag 1 juli 2007, 23:22:


Nee het gaat over een stok (en de spreekwoordelijke hond om ermee te slagen of was het nu net omgekeerd ? ) en een excuus om er op in te pikken tegenover iemand die zo letterlijk tegen de zweep is als ik !!En die nu toegelaten heeft dat een externe trainer een longeerzweep gebruikte bij een Workshop !! Wat volgens haar overtuiging niet kan dus ook niet meer zal gebeuren . Maar alle middelen zijn natuurlijk goed om ....................................................JUIST JA.