Piet schreef op maandag 6 augustus 2007, 7:33:



En het onbeslagen paard zal beter lopen over een natte straat stenen, beter over sneeuw en beter overal waar een gevoelige tred handig is.
Ik merk het aan mijn eigen voeten, ik geloof niet dat ik ze zo getraint krijg dat ik vergelijkbaar over scherpe rotsteentjes kan lopen als met schoenen. Hoeft ook niet, behalve als er dagelijks lange stukken te lopen zijn over diezelfde steentjes.

Mensen kunnen zelden goed verzameld lopen met schoenen aan, kinderen lukt dat nog wel tot een jaar of tien, daarna gaan 7 van de 10 mensen bonk boink stampen met landing op de hiel. Inplaats van de lichte tred waarbij de bal-hiel-bal beweging van de voet met de daarbij behorende buiging van de benen, de schok op vangt en de zwaartekracht van licht vooroverhellen de motor van het voorwaarts gaan is. Vooruitgaan vergt zo geen spierkracht enkel de schokopvang met het buigen van voet en been vergt spierkracht.
Hoe anders bij bonk boink op de hiel waarbij de constructie van de schoenhak en een bijna ongebogen sketet de klap op vangt. De overeenkomst met paarden is dat de schokopvang bij beide blootvoets beter is. Zo is de hoef opgebouwd. Of zou het zo zijn, dat ijzers juist paarden stimuleerd, bij afwezigheid van hoefmechanisme, om de schokken op te vangen met verzameld lopen?


Tja als je ondergrond zo beroerd is, neem dan hoefschoenen.

Groet, Michiel

Ik heb hele goede

hmm ik ken die methode ook, ik ken namelijk wel mensen die dit ook doen. Dit bij jonge paarden die voor het eerst aan een halster gewoon worden. Ze zetten ze vast voor een uur of twee of langer. Die paarden trekken dan keihard, maar niets helpt want ze raken niet los... dan zijn ze uiteindelijk wel "gekraakt" en geven ze toe. Maar of dit goed is, ik denk het niet.

Ons paard trok thuis ook in het begin. Plots had ze een paniekaanval en trok ze alles kappot. Dan vertelden ze ons van gebruik een lang touw, doe het door het lus waar je het normaal aan vast hangt. Hou het gewoon vast. trekt ze niet laat het los gangen. Trekt ze wel hou het dan in verbinding met het paard met trek er zelf niet aan. trekt ze niet meer, hang het dan weer los. Dit heb ik een aantal keren gedaan, maar je kan toch niet altijd maar dat touw vasthouden... dat was niet te doen.

Dus hebben we al die touwen voor wat het was gelaten, en we hebben ze nooit meer vastgebonden. Ze is er veel rustiger door. Is ze bang van iets dan kan ze zelf beslissen even weg te rennen (en ze rent niet weg, want ze vind de aandacht leuk, al vrezen vaak mensen dat hun paard zal weglopen). Soms springt ze eens opzij omdat er toevallig iets ongewoons valt. Het blijft natuurlijk een schrikkerig paard. Maar het is toch zo erg niet dat ze eens schrikt...

veel succes ermee.

Piet schreef op vrijdag 13 juli 2007, 9:12:


Oei ik had niet gezien dat jij ook deze methode gebuikt . veel beter uigelegd!!

charlot van r schreef op maandag 6 augustus 2007, 15:51:


En op wandeling en je MOET je paard effe vastzetten ?

Wij hebben in onze wei op een bepaalde stuk veel klaver staan.
Op zich niks mis met klaver (met mate is het niet echt ongezond, dacht ik), maar er zijn stukken waar de klaver het gras nu echt overheerst.

Waarmee kan dit het beste bestreden worden?

ter info: het stuk waar het nu over gaat is dit jaar alleen met kunstmest bestrooid (1 keer in het voorjaar), de rest van het land heeft drijfmest gehad.
Heeft dat er soms invloed op?

Annemieke B schreef op maandag 6 augustus 2007, 13:57:


touwhalster , trekhalster, trekdiscussie paniekaanvallen ???? Zelden een paniekaanval meegemaakt bij een paard . Wel mensen die panikeren bij paarden die aan een touw gaan hangen . Een paard dat veel onderweg is moet dus af en toe vastgemaakt worden !!Als hij/zij geleerd heeft dat een touwtje of halster breekt als eraan gesleurd wordt !! Ben je vertrokken voor veel gebroken hasterjtes en veel achter je paard aanlopen . Of gewoon vaststaan /lossleuren en dan gewoon blijven staan . Het aanleren van wijken voor druk is inderdaad zinvol . Meegaan en terug naar voren vragen en zo het sleuren afleren lukt ook ZOLANG je erbij staat of het paard op de trailer staat . Zet het paard in de vrijheid vast aan een boom of gelijk wat , wandel weg en je paard trekt zich abrupt vrij om vervolgens te gaan grazen . Heb tot op heden nog nooit een paard met zenuwletsel meegemaakt , net zomin als een paard met een gebroken neusbeen tengevolge van een side pull trouwens !!!!!!

Isabel van der Made schreef op zondag 5 augustus 2007, 18:32:


Ik heb de Epics nog niet genoeg gebruikt om er iets zinnigs over te zeggen qua slijtage. We wachten op het veulen momenteel...
Isabel, toen we dit weekend door Engeland reden (van en naar de Parellidinges in Birmingham) dacht ik telkens als ik een wit paard in een wei zag 'zou dat Opal zijn?'

eddy DRUPPEL schreef op maandag 6 augustus 2007, 16:16:


En zo'n rubberen rekker? Is dat een oplossing?

Vicky Verreycken schreef op maandag 6 augustus 2007, 16:29:


zwakke schakel zijn de sluitingen , heb al meegemaakt dat ze die ook overtrekken , voor de rest is het principe eenvoudig hoe harder ze trekken hoe groter de weerstand

Nathalie Lagasse schreef op maandag 6 augustus 2007, 16:20:




Je had even langs moeten komen!

Isabel

Piet schreef op vrijdag 3 augustus 2007, 6:52:


Ow, ik snap het. Bij mij leek de ervaring omgekeerd


Heb je de foto's op de LOER site gezien?
Zo werkt het: Daas ziet zwarte lokbal die in de zon (en onder zijn plastic fuik/kap) lekker warm is geworden. Mmmmm denkt ze en vliegt er op af. Probeert te bijten en merkt dat een rubberboei toch niet zo lekker is als een paard. Vliegt teleurgesteld weer weg, OMHOOG naar het licht (dus de fuik moet doorzichtig zijn), kennelijk hebben dazen die neiging. Als ze omhoog vliegt komt ze (het zijn de vrouwtjes die steken) in de fuik terecht, snapt er niets van waarom ze niet goed wegkan maar blijft toch geprogrammeerd steeds verder zoeken naar ontsnappingsmogelijkheid naar BOVEN toe, en komt uiteindelijk in de flessenhals terecht, gaat door de opening, komt in het (ook doorzichtige) opvanggedeelte en komt nooit meer op het idee om dat via die nauwe opening van de flessenhals weer te verlaten. Wat er boven de lokbal hangt is dus een soort wespenval met een (plastic of gaas) rok er aan die ongeveer tot half over de lokbal hangt. Snappie?
Leuk, lekker antropomorfistisch over dat arme daasje schrijven

marianne laenen schreef op vrijdag 3 augustus 2007, 14:27:




Is het een mogelijkheid om de strookbegrazing om de hele track heen te doen? Dus de hele binnenomheining verplaatsbaar, waarbij je dan over de hele omtrek kleine stroken gras kunt geven door hier en daar een paaltje naar binnen op te schuiven.

Nathalie

... is hier te krijgen:
https://parelli.com/freedvd.faces" target=_blank>www.parelli.com/freedvd.faces
Interessant voor wie overweegt met Parelli te beginnen of er al mee bezig is. Ook voor niet Parelli-ers leuk volgens mij als inspiratiebron voor bijzondere dingen die je met je paard kan doen.

We zijn net terug van de 'world largest natural horsemanship celebration' en het was zeeeer de moeite. Nu ben ik natuurlijk al gebiased maar het bleek dat iedereen waar ik mee sprak het eigenlijk nog beter vond dan ikzelf (ik ben er al wat aan gewend misschien )

Groetjes,
Nathalie

Tijd voor goed nieuws!
Ja, het is al vaker gebeurd bij dit paard dat mijn klompen braken van verbazing....
Al een maand of twee wil ze niet eens het erf af. Ik ben wel het typ dat gewoon hardnekkig blijft oefenen, en met het minste blij is. Maar sinds een week of drie, ja okee, af en toe aarzelen, maar stapt ze toch weer makkelijker mee. Vorige week 4 km weg geweest, en vandaag, ga het nu weer in het zadel proberen. Zo'n theemuts die merrie.
Heb niets anders gedaan als anders. Ik heb nu drie verschillende manieren van halstertrainen gedaan, ze snapt de point heus wel. Ik heb wel ontdekt dat ze makkelijker meeloopt als ik een beetje swingende gang heb, grote stappen neem waarbij ik de voet van de hiel tot de teen helemaal afrol, met mijn zwaartepunt in mijn bekken. Maar als ze echt niet mee wil, helpt ook dat niet. Ze heeft het al eens gepresteerd om een file te veroorzaken, omdat ze tijdens oversteken ineens bleef staken, ook een knalgele sjofel bracht haar niet in beweging
Als ze er zo bijstaat, krijg ik de mafste opmerkingen van voorbijgangers, dat een fiets toch sneller gaat enzo...

Ik houd het op buien....
Vorig jaar had ze ook zo'n periode, en toen ging het ineens weer wel en kon ik weer gewoon bosritten maken...echt apart.

Ze is een bijzonder rustig paard , en dat heeft voor-en nadelen, zullen we maar zeggen
Stil going strong Yes!
groetjes Clarissa

margaretha schreef op maandag 6 augustus 2007, 16:09:


Ik denk het niet. In mijn weilandje overwoekert de witte klaver het gras en er is geen drijfmest op gekomen, alleen wat kunstmest in het voorjaar. Ik heb er recent kunstmest op gestrooid omdat dat het gras zou aanmoedigen de klaver te overwoekeren en tegelijkertijd de klaver gemaaid. Maar ik zie helaas nog niet gebeuren wat ik zou willlen. De klaver eten ze niet, het weitje is maar klein, dus ik zou ook graag een andere oplossing willen horen!

Naast de wei is een graspad wat tegelijkertijd is aangelegd met het weitje. Daar groeit geen klaver. Klavert schijnt graag daar te groeien waar de grond door paarden wordt aangestampt.