eddy DRUPPEL schreef op donderdag 20 september 2007, 12:47:


Het lijkt niet eens op een dialoog, probeer het nog een keertje.

jose schreef op donderdag 20 september 2007, 12:27:


Super duidelijk :).
Als ik wendingen zou maken, zou er wel een verschil tussen een bocht en een gymnastiserende wendig (en ik geloof dat dat bij pien ook zo is...). Mijn gewone bocht is inderdaad deurtje open/deurtje dicht. Maar als mijn paard echt mee moet buigen in de wending, is het logisch dat je hem van binnen ondersteunt, tuurlijk gaat hij anders als een plank de bocht door... Maar volgens mij doet Pien dat ook hoor (tenminste, zo leek het wat ze gisteren voordeed , dat is denk ik wat ze bedoeld met de teugel optillen...
In mijn beleving zit er allemaal niet zooo veel verschil in hoor, maar zoals ik al eens zei, ben ik er allemaal niet zo'n held in...

Esther schreef op donderdag 20 september 2007, 12:57:


Is een beetje monoloog

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 20 september 2007, 12:54:


Met Maike , ja ,helemaal! Maar het is voor mij geen onoverkomelijk probleem. Maike is ook geen 'echt 'paard...Maike is gewoon een knuffelbeer.
Vandaar dat ik ook zoveel moeite heb met 'echte' paarden!!!

De mensen die Maike kennen weten precies wat ik bedoel. Ik had mij geen beter eerste paard kunnen wensen!

Maike mag van mij veel meer dan de dames. Bij de dames probeer ik zo consequent mogelijk te zijn.Daar loop ik niet omheen , die moeten voor mij aan de kant.Ze moeten ook altijd achter me blijven lopen , echt ik ben dan super streng [ ahhummmm].

Gr Esther

Ik woonde ook in noord holland. Het is zoeken, maar meestal vind je wel iets. Al moet ik zeggen dat ik nooit iets ben tegen gekomen waar het perfect was. Overal moet je je aan passen.

Zo hebben mijn paarden bij een boerderij gestaan waar ze geen vee meer hadden. Er was dus een deel van grote koeienschuur, erf en weiland beschikbaar. Ook lag er al ee kleine bak... niet veel bijzonders, maar wel de mogelijkheid om iets te doen.
In eerste instantie zou ik door de deur open te ouden een inlooptal hebben voor de paarden. maar de andere pensionklanten (3) gingen daarover klagen. Uiteindelijk moest die deur snachts dus dicht. Omdat we er gewoon niet onder uit kwamen (staleigenaresse wist niks van paarden en ging op de dingen af die ze altijd gehoord had om haar beslissingen te nemen. Dus; traditioneel) hebben we besloten de paarden dan maar snachts binnen te zetten in de winterperiode. de paarden vonden het namelijk vreselijk om hun vriendjes uit het zicht te verliezen als die wel nar binnen gingen.
En ik moet eerlijk zeggen dat ik ook absoluut niet het idee had dat ze het vervelend vonden op stal. Ik had er 2 bij elkaar staan in een box van 3 bij 5 meter. de ander stond in de box er naast (ook 3 bij 5) met alleen maar rekken er tussen op borsthoogte. de paarden konden op die manier ook lekker over de hekken heen met elkaar kriebelen. Wat ik hiervan een voordeel vond is dat ik exact kon nagaan wat ze gedronken hadden (kregen ze in grote kuipen). Overdag liepen ze buiten op een stuk beton en een stuk zand. Zomers konden ze dag en nacht op het land.

Later heb ik ze moeten verplaatsen door de verkoop van de boerderij. Ze hebben toen op een manege gelopen. Daar stonden ze dacht en nacht buiten. De eigenaresse beloofde ons dat er een schuilhok ou komen. maar dat is er nooit gekomen. Na bijna een jaar zijn we daarweg gegaan.

Ik ben toen verhuisd naar duitsland en de paarden zijn mee gegaan. Toen hebben ze een hele winter dag en nacht op het land gelopen zonder schuilhok. Nu zijn we verhuisd naar zeeland en staan ze op een dijk, maar hoe dat gaat valt tegen. Ik heb dus al gezoht en kan de paarden ergens anders neer zetten. Echter wordt het totaal kostenplaatje met iets te hoog. I moet dus nog even zien hoe ik dat op ga lossen.

De perfecte plek... zucht... die zal ik wel nooit vinden.

Christel Provaas schreef op donderdag 20 september 2007, 12:25:


Mogelijk..... En met de 'andere' voeten ergens overgelopen, waar ze niet op getraind waren? Overbelast ergens mee?
Je ziet dat 'deskundig' zijn alleen maar meer aanleiding geeft om te gaan raden naar een oorzaak

Piet

"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"

Malenka schreef op donderdag 20 september 2007, 13:13:


En het leek zoon mooie plek , daar op de dijk!
Ik was helemaal jaloers toen ik die foto's zag!
Wat bevalt er niet aan?

Gr Esther

clarissa ruijgrok schreef op donderdag 20 september 2007, 10:44:


Ik vind het altijd jammer om te lezen dat oude klanten van mij niet tevreden zijn over de werkzaamheden die ik heb verricht. Ik streef er na om iedereen te helpen en zijn of haar probleem op te lossen en indien mogelijk ook bagage mee te geven voor de toekomst.
De reden dat ik reageer is niet om mezelf te verdedigen tegenover oude klanten die niet of minder tevreden waren over het resultaat ongeacht de oorzaak die daar achter ligt.

Ik ga niet individueel op mensen hier reageren, ik vind het niet netjes om hier iets over ex klanten te melden, tenzij het iets positiefs is of iets waar ik van tevoren met de klant over heb gesproken.
Ik las ook dat mensen mij star vinden. Ik denk dat hier zeker een kern van waarheid in zit.
Ik noem het liever niet star maar strak in de leer. De reden dat ik dit ben is vrij eenvoudig te verklaren.

Meer dan 2500 paarden hebben mij laten zien wat werkt. Het is dan heel lastig om niet overtuigd te raken van de kracht van een aanpak. Het is
daarna mijn taak om met klanten deze ervaring te delen. Helaas lukt dit niet altijd. Eenvoudig omdat mensen allemaal verschillend zijn en met de een klikt het beter als met de ander. Ik ervaar dat zelf ook heel vaak als ik klant ben.

Zodra ik zelf de eerste keer het gevoel hebt dat het niet klikt dan zal ik dat eerlijk melden en dit bedrijf of persoon hartelijk bedanken voor zijn / haar inspanningen. Waarna ik mijn zoektocht naar hulp vervolg. Door ervaring heb ik geleerd om dit meteen na de 1e keer te doen en het niet eerst weken aan te kijken.

De reden dat ik reageer is meer uit professionaliteit, niet bang zijn om je zelf bloot te geven. Het is natuurlijk veel gemakkelijker om alleen te reageren op mensen die tevreden over je zijn.

Het is typisch Nederlands om meer te praten over de slechte dan over de goede ervaringen. Ik ga het hier niet hebben over alle paarden waarbij de training wel succesvol was. Ik krijg dan vaak commentaar dat ik reclame maak .

Ik zou het jammer vinden als paarden en mensen die echt hulp nodig hebben niet bij ons uit zouden komen terwijl wij weten dat we deze paarden en mensen kunnen helpen.

Wees kritisch, luister naar je zelf en oordeel zelf of een aanpak voor jou werkt of niet.

Ik heb het liever over inhoudelijke zaken, zonder alle gevoelens die daar achter schuil gaan. Ik help mensen graag met het probleem wat zij met hun paard ondervinden. Heb je inhoudelijke vragen dan kan je deze altijd via het forum of de mail stellen.

Tegen beter weten in . Sluit ik toch af met een oneliner. Hierin ligt de waarheid van soms wel honderden uren training maar dan gevat in 1 zin.

Ontneem je paard niet de kans om te leren, door hem niet te belonen, terwijl wat hij deed juist was.

Groet
Conrad

van lennep schreef op donderdag 20 september 2007, 10:30:

JAAAAAAAAA, die hoop heb ik ook!

Hij is eigenlijk altijd vrolijk. Ik vind hem net een puppie, ondernemend, nieuwsgierig, komt héél jong over, hij is nooit gepikeerd bij fouten van mij, heel naief. Ik heb hem nog nooit chagerijnig of teruggetrokken, of depri gezien.

Dat is in ieder geval wel consequent sloom, bij alles wat hij moet doen. Troy is soms heel energiebesparend bezig, soms heel weinig beweeglijk, maar als ik ga clickeren of fietsen met hem, dan gaat hij weer helemaal uit zijn dak van vreugde. Ook als Pebbles hem begint op te jagen. In het begin van het spel lijkt ie wat onwillig, maar al gauw begint het gebok en gesjees, de hals erop en één en al vrolijkheid.
Ik kan er geen touw aan vastknopen hoor


Hij heeft de hele zomer op het gras gestaan hoor, wel maar enkele uurtjes per dag. toen lette ik wel op de tijden dat ik hem erop zetten. Bij voorkeur rond het middaguur en dan rond vieren er weer af.
Nu staat hij echter zonder deken op het gras, al 3 weken en ook de tijd is van 3 tot 6 ongeveer. Hij rolt echter niet en schuurt zijn manenkam niet aan de grasmat. Dat deed hij vandezomer wel.
Er is geen verandering van humeur tov eerder dit jaar.

Het nadeel is wel dat ik hem nog maar zo kort heb. Ik heb geen idee hoe hij het vorig jaar om deze tijd deed. Ik heb wel het idee dat hij die koude nachten heerlijk vind. als ik 's morgens vroeg thuiskom van mijn werk dan is hij zó speels en vrolijk! Dan bokt hij met vier benen van de grond door de paddock

Bij de vorige eigenaar werd hij gependeld voor zijn eten. Daar kreeg hij ook vanalles aan extra's omdat hij "dat nodig zou hebben". nou geloof ik echt helemaal niet in dat pendelgedoe, dus geef hem helemaal niks, alleen hooi en stro (en een liksteen natuurlijk)
Ik durf hem niet goed te laten prikken op tekorten. Ben bang dat ik hetzelfde ga doen als jij. Dan laat het me toch niet los

Gr Trea

jose schreef op donderdag 20 september 2007, 12:27:


bij Wanless noemen ze deze manier van de draai nemen "fencing lunge" oftewel de houding die je neemt bij scheremn (of zoals een schaatser de bocht om gaat)

trea hoex schreef op donderdag 20 september 2007, 13:27:


Soms lees ik oude berichten van mezelf terug om me er van te vergewissen dat Maike het echt wel beter doet dan vorig jaar qua seme.

De dames staan hier wel op gras , en die zal ik ook niet snel laten prikken op tekortkomingen. Maike krijgt geen gras , en hooi van zandgrond.
Zowieso het vit e gehalte is met alleen een hooi dieet niet toerijkend
genoeg! Vandaar mijn geprik...
Dat Maike nu sloom is kan ik ook niet helemaal verklaren , maar zijn bloed was redelijk te noemen.
Er zijn verschillende factoren die nu meespelen.[jeuk , zere voeten , in mijn ogen te weinig contact met de dames , het ouder worden met al zijn problemen , continu de blokkades etc]
Stiekum gaat hij elk jaar toch een beetje achteruit...Ondanks de successen die we geboekt hebben met de seme .

Troy , zoals jij het beschrijft , laat zich er niet door van de wijs brengen.
Maike , maar ook Chaser van Wil , kan echt depressief zijn van de jeuk.
Bombita van Evy was volgens Evy gewoon ronduit niet te pruimen toen ze nog op het gras stond.[ Mag ik hier toch wel vermelden he Evy??]
Vandaar mijn gevraag naar de gedragsveranderingen...

Succes verder met Troy!

Gr Esther

Piet schreef op donderdag 20 september 2007, 12:16:


ja maar...........wat maakt hoofd laag of hoofd gewoon nu uit of hij (het is een hij! eh, een "het") dichter bij die barriere gaat lopen ipv midden op de brug??

Caatje schreef op donderdag 20 september 2007, 13:49:


licht voorovergebogen, kin omhoog
één oog dicht tegen het schuim
en het ander spiedend naar die laatste stekeling ?

Peter Donck schreef op donderdag 20 september 2007, 14:17:


Héél kort bij , héél kort !

Caatje schreef op donderdag 20 september 2007, 13:49:

Ik zie de overeenkomst tussen scheren en schaatsen bij het te paard rijden van een wending niet! Wat ik wel denk, is dat een schaatser economisch -want zo snel mogelijk- de bocht om moet en zich dus niet bezig zal houden met stelling en buiging. En dat wil iemand die zijn paard aan het gymnasticeren is, wel.