Peter Donck schreef op woensdag 9 januari 2008, 15:20:


Vind ik toch lekker hahaha Nee guapo is hij ook niet echt maar vind hem zo´n geweldige ruiter en zo sympathiek, heb je de video van hem gezien?? Dan loopt de zever helemaal uit je mond

Aafke schreef op donderdag 10 januari 2008, 11:57:

Vooropgesteld: ik heb geen kinderen dus ik weet niet wat het is. Maar ik heb wel vrienden met kinderen in die leeftijd.
Het klinkt als verkapte chantage. Iets wat ik veel puberkinderen van vriendinnen om mij heen zie doen. Het puberkind ontpopt zich tot een meesterlijke manipulator. En de moeders maar modderen om zowel de kool als de geit te sparen, zich vastklampend aan de lieve vrede en de schijn van saamhorigheid. Uit ervaring weet ik dat het in 90% van de gevallen de moeders zijn die uiteindelijk inbinden want die willen geen verdrietige gezichten en een rottige sfeer in huis.
Ze is boos omdat ze voelt dat het rijden haar afgepakt gaat worden. Blijkbaar voelt ze zich goed bij de wijze waarop ze nu rijdt en is een opgelegde verandering daarin onwelkom. Dat snap ik wel. Maar het hoeft toch niet met ruzie? Je kunt toch heel rustig je standpunt uitleggen? Het is mijn paard en ik wil niet dat hij kreupel gereden wordt door het gebruik van een slof. Dat willen we toch allebei niet? Als jij alleen wil rijden mét slof, dan kom je er dus niet meer op nee.
Is het zwakke punt misschien dat zij nu je paard rijdt zodat jij daarna er beter op kan/durft? Dat zal ze feilloos aanvoelen en uitspelen. Erken die zwakheid maar ga het niet uit de weg. Dan ga je er maar zelf op. Je leert pas rijden door het te DOEN (en dan nog is een mensenleven te kort).

Ik heb twee nichtjes van 3 en 7, die wel eens op Buck "rijden". Het mag beslist nog geen naam hebben en ik loop ernaast. Eerst gaan we samen poetsen en zodra er eentje op klimt c.q. getild wordt: contact maken zodat hij weet wat er daarboven gaande is. Tijdens het rijden wijs ik ze erop wanneer hij braaf een hulp opvolgt, dat hij daarvoor altijd beloond moet worden. Na afloop moeten ze hem bedanken.
Ik vind dat een noodzakelijke vorm van respect: niet ikke maar het paard staat centraal. Zo leren ze dat het niets vanzelfsprekend is wanneer je op een paard gaat zitten. Het is nl wel mijn geliefde kameraad waar ze op klimmen! Geen bromfiets!
Het levert ook weer verrassende taferelen op. De oudste wees de directie van een ponykamp, waar haflingers in een tredmolen rondliepen met kinderen erop, dat dit bepaald niet diervriendelijk was en anders opgelost moest worden.

Aafke schreef op donderdag 10 januari 2008, 11:57:


Nogal moeilijk dat ze zo enorm aan die stal hangt en daar een zaterdag baantje heeft. Voor haar natuurlijk nogal moeilijk te begrijpen dat mama zich ineens zo interesseert (lees bemoeit) met haar paardengedrag... Denk dat je inderdaad weinig keus hebt en bij je standpunt moet blijven... Het is ook jouw paard, jij wil niet dat er zo gereden wordt, klaar. Ze zal nog wel even boos blijven hoor :), maar met een beetje geluk ziet ze dat het goed gaat bij jou en gaat ze zich daar ook voor interesseren.

Piet schreef op donderdag 10 januari 2008, 9:32:


dan was pa waarschijnlijk een rosse kater
ik vermoed dat het vererft als bij paarden
daar is één zekerheid : vos x vos = altijd vos
een rosse kat is ook een 'vos', zwart pigment is afgezet

in mindere mate, er schijnt in bepaalde kleuren vooral een intensivering te zijn bij hengsten

heb de titel van dit item veranderd,
dan kan Es haar bjorkdraad verder aanhouden.

LES 1 : hoe zit paardenkleur ineeen ?

een paard heeft 2 pigmentkleuren : zwart en rood
daarbij is zwart dominant tov rood, en rood dus recessief tov zwart
dat wil gewoon zeggen dat zwart altijd bovenhand haalt in uitzicht op rood

zwart wordt aangeduid met de lette "E", die staat voor extension
en betekent dat het zwart pigment volledig in het haar is doorgedrongen
tot aan het puntje dus.
hoofdletter want zwart is dominant

rood wordt aangeduid met "e", kleine letter want recessief
dwz dat het zwart pigment is afgezet/uitgezet, dus helemaal niet in het haar doordringt
waardoor het roodpigment zichtbaar wordt.

een veulen krijgt altijd voor hetzelfde kenmerk een gen van pa en een gen van ma,
(zie het ontkoppelen van chromosomenparen (de dragers van de genen)
bij het splitsen/aanmaken van eicellen en zaadcellen
en het samenkomen van nieuwe paren in een bevruchte eicel/embryo)
vandaar dat de genenkombinatie voor een kenmerk wordt aangeduid met 2 letters
1 van pa gekregen, en 1 van ma
dus wordt zwart "EE", en vos "ee"

maar als het veulen nu E meekrijgt van pa, en e van ma
dan wordt de kombinatie "Ee", dan blijft het veulen zwart omdat E dominant is tov e
(of omdat e recessief is tov E, da's net hetzelfde)
daarbij noemt men EE : homozygoot 2 dezelfde gen-vormen (of allellen)
en noemt men Ee : heterozygoot, 2 verschillende gen-vormen (of allellen)
ook ee is dus homozygoot

Het verschil tussen "wat men ziet" en "wat er is op gen-basis"
heet feno-type tov. geno-type
dus een fenotypisch zwart paard kan zijn : EE of Ee, 2 verschillende genotypes dus
een fenotypisch rood (vos) paard : is altijd ee, 1 enkel genotype dus.

VUUR MAAR

Ilse Bartholomeeusen schreef op donderdag 10 januari 2008, 12:33:


Nee, interessant ?

Wil schreef op donderdag 10 januari 2008, 0:15:


Groeit er ook JKK?

Groetjes,

Moniek

Peter Donck schreef op donderdag 10 januari 2008, 12:53:


Als kleurenspecialist zal je wellicht ook wel iets weten over de dikte van de huid.Dus is lichtgekleurde huid dunner, dan donkere?Zoals algemeen wordt aangenomen dus.

jan

Geertje schreef op woensdag 9 januari 2008, 14:02:


Haha, dan mag ik mij al 21 noemen .
Nu ja om ook even een reactie te geven.
Ik denk dat een deeltje is bij hun volwassen worden, ze willen een beetje loskomen en das meestal op de manier dat zij goedvinden, en niet jouw manier. En miss doen hun leeftijdsgenoten het zo ook allemaal en anders kan ze haar miss apart voelen... kan allemaal. (heb dat genoeg gemerkt, toen ik in de zomer twee weken kamp gegeven heb aan deze leeftijd (paardrijkamp), al waren er toch een aantal die net van het gewone afgingen, en zelf begonnen na te denken)
Maar nog eens, het zijn jouw paarden, en jij kan nu eenmaal bepalen wat mag of niet mag. Al is het wel veel leuker als je tot een compomis kunt komen, allebij tevreden...! Niet gemakkelijk. Maar zolang je kan blijven praten is er altijd een oplossing, begrip.
Groetjes en succes ermee.

Piet schreef op donderdag 10 januari 2008, 12:16:



Het is vergelijkbaar met een puber zijn mes afnemen, die gaat niet meer mee naar school, hoe woest ze ook daarom worden. Grenzen stellen en tegelijkertijd haar gedrag en reacties niet veroordelen, verhinderen zonder te veroordelen, dat is nog het beste.

Groetjes, Michiel

Peter Donck schreef op donderdag 10 januari 2008, 12:53:


Nee , hoef niet te vuren...Ik snap het nu eens een keertje!!!
Wil nu alleen graag weten waar wit dan vandaan komt...

en alle andere kleuren.....Maar dan raad je me vast een boek aan?

Gr Esther

Peter Donck schreef op donderdag 10 januari 2008, 12:53:


En hoe zit het dan met een rood paard met zwarte manen?

Michiel schreef op dinsdag 8 januari 2008, 11:07:

- KNIP -


Even of-of topic, maar over Mensendieck: ik heb een hernia in mijn onderrug gehad (veroorzaakt waarsch ook door twee ongelijke beenlengtes), de internist zei: NOOIT meer paardrijden, ik wilde mezelf al verhangen, de fysiotherapeute was ook niet enthousiast en heeft me niet veel verder kunnen helpen, maar uiteindelijk zei de mensendieck therapeut waar ik terechtkwam: als paardrijden jouw passie en jouw ontspanning is, dan ga jij weer paardrijden! je voelt zelf prima aan wat goed voor je is en wat niet. En ziet: het paardrijden heeft me geheel over m'n hernia heen geholpen. Als ik nu wel eens een vermoeide rug heb ga ik JUIST paardrijden, het masseert m'n rug, ik recht vanzelf m'n rug, en voel me altijd BETER na het rijden,. Leve de Mensendieck therapie!
gr anna

Ik zat er juist vanochtend aan te denken dat het leuk zou zijn om een kleurenlesje in gang te zetten. Ik denk echter dat uiteenzettingen met de chromosonen voor veel mensen al te ver gaat. Mischien moeten we starten met eenvoudige voorbeelden.

In janboerenfluitjes kleurenkennis is het volgens mij zo:

Er zijn drie kleuren paarden Zwart Vos en Bruin

Paarden waarbij het zwart niet aanwezig is zijn vos, deze kleur is recesief vandaar dat vosxvos altijd vos geeft. Een vos heeft dus nooit zwarte manen maar wel wit, vos of bruin, hij kan wel zo donker zijn dat hij bijna zwart of donkerbruin lijkt b.v. koolvos.

Paarden waarbij zwart gedeeltelijk aanwezig is zie je dit aan de uiteinde van het paard manen, staart en benen. Een bruin paard heeft dus nooit bruine manen altijd zwart deze kunnen echter wel gebleekt zijn door de zon.

Zwarte paarden heb je in meerder doffe zwarte en glimmende (blauwe gloed) dit heeft vaker met conditie en lichtval te maken dan met erfelijkheid. Het verschil
tussen zwarte en donkerbruine paarden kan je zien in de lies of snuit of rond de ogen hier moet het paard het echt zwart zijn.

Grijs (de benaming schimmel wordt niet gebruikt) is geen kleur maar wordt toegevoegd aan een paard is dus altijd grijs vosgeboren of bruingeboren etc. Witgeboren bestaat ook maar is zeer zeldzaam en niet te verwarren met albino.
Grijze paarden worden zijn veranderlijke schimmels dus worden lichter naarmate ze ouder worden.

De verdunningsfactoren kunnen enkel of dubbel inwerken
Dus een zwart paard met 1x verdunning wordt smoky
Een bruin paard met 1x verdunning wordt valk (buckskin)
Een vos met 1x verdunning wordt isabel

Als je deze bovenste paarden weer kruist met paarden kun je paarden met een dubbele verdunningsfactor krijgen wat resulteerd in b.v.
zwart x smoky kan worden silversmoky
bruin x valk kan worden perlino
vos x isabel kan worden cremello

Daarnaast zijn er wijigingsfactoren deze bestaan altijd met een hoofdkleur.
Voorbeelden zijn b.v. Zilverappel, roan, stekelharig, panterbont, platenbont, overo en sabino en wildkleur. Zowel grijs als de wijzigingsfactoren gaan dus over de kleuren (met of zonder verdunning heen)

Voor het voortgezette onderwijs in kleurenleer geef ik het stokje weer over aan Peter (en please correct me if I am wrong, maar niet te hard aub).

jan seykens schreef op donderdag 10 januari 2008, 13:11:


daar heb ik nog nergens over gelezen
wél over het feit dat een donkerdergepigmenteerde huid
andere elastische eigenschappen bezit en daardoor bv minder snel
kwetsuren zou oplopen.
Bij mensen is het effektief zo dat verschillende huidstinten/kleuren
ook verschillende eigenschappen hebben
voor de hand ligt UV-bestendigheid
en dat zou dan bij paarden ook weerzo zijn
zo zouden lichte kleuren, zeg maar de verdunningen als cremello,
perlino, champagne, palomino en zelfs vos delikater zijn dan dan de donkere
al heb ik dan weer gelezen dat het effektieve wildkleur (EEAADD) dan weer
minst van allemaal snel averij zou oplopen.

Ik heb eigenlijk geen idee. Eerlijk gezegd weet ik niet hoe het eruit moet zien. Wat ik wel weet, dat mijn paarden andere giftige planten, zoals wolfsmelk dat in grote getale hier groeit, laten staan. Daarentegen is één van hen, de arabier Arafat, gek op braambladeren (au!), en een ander, Torera, eet graag en héél voorzichtig, stekelbrem met zijn vlijmscherpe stekels. Rare jongens, die paarden
Ik vergat bij mijn verhaal trouwens nog te zeggen waardoor Trueno waarschijnlijk koliek gekregen had. Hij is namelijk gek op de op de grond gevallen olijven (op hun land staan olijf-, amandel- en vijgebomen), en heeft zich er volgens mij letterlijk klem aan gegeten. En al die pitten zullen er toch weer uit moeten, toch?