Nu ik Jasper zijn benen weer helemaal ontdaan heb van een laag aangekoekte modder, blijkt hij mok te hebben
Mooi balen!
Achter (witte sokken) erger dan voor.

Ik lees overal allerlei dingen erover.

Graag hoor ik wat van jullie ervaringen.

Wil schreef op maandag 4 februari 2008, 21:28:


Ik kan me niet voorstellen dat PN wil betekenen dat er geen medicatie mag gegeven worden. Dan zou iedereen hier te vergelijken zijn met de Jehova's onder de mensen....(of zo) Dat kan ik niet geloven...
En dan nog, Esther, jij beslist nog wel zelf wat jij wil doen voor jouw paardje. Dat moet toch je enige maatstaf zijn, Björk...(en je portemonnee - ook niet onbelangrijk- je moet het kunnen opbrengen financieel, 400 euro per maand is geen kattenpis.)
Als jij het kan en wil... stel dat Björk er goed mee is wat maakt het dan uit dat het niet PN is?
Ik zou geen seconde twijfelen dan....
pseudo , wat pseudo, niks pseudo
een hart voor je paard, ja, dat is niet pseudo, dat is menselijk.
sterkte

Ik heb (nog) weinig verstand van veulens, maar ben het boek:"Van veulen tot volwassen paard" van Janet Lorch aan het lezen. Het staat hier bij ons gewoon in de bibliotheek. Het lijkt me een heel praktisch boek, misschien niet helemaal PN, maar er staan volgens mij heel wat goede tips in. Er wordt toch een aantal keer in vermeld dat voor zowel (drachtige) merrie als voor merrie en veulen de weide de belangrijkste plaats is.

Er staat ondermeer in dat het veulen de dag na de geboorte al buiten kan, maar dat je dat best niet doet als het regent of er harde wind staat. Van kou wordt niets gezegd. Er wordt ook gesteld dat als het te slecht is om buiten te komen, ze minstens 2x/dag aan de hand gestapt moeten worden. Veulens die constant buiten kunnen rondrennen zouden ook minder beendergebreken ontwikkelen.

Het zou niet extra vatbaar zijn, zeker niet als ze genoeg biest gedronken hebben, want daarvan krijgen de weerstand van de moeder over.

Mijn persoonlijke ervaringen (nou ja, ervaring):
- De shetlandermerrie van onze buurman veult elk jaar alleen (enkel met de hengst in dezelfde wei) zonder menselijke hulp, en die veulens staat in weer en wind, zelfs in de sneeuw (hebben wel een prachtige schuilstal waar ze eigenlijk nooit ingaan). En tot hiertoe zijn ze alle 5 kerngezond geworden. Dit is misschien geen goede vergelijking maar dit lijkt me toch ook hoopgevend.

- De veulens van een goede kennis van ons gaan ook de eerste dag reeds buiten, weer of geen weer, modder of geen modder. Alleen als het hondenweer is laten ze het maximum een uurtje buiten. Maar het is zelden hondenweer. En na een maand moeten ze echt tegen alles kunnen, en dat is ook het geval. En ze hebben al heel wat veulens groot getrokken.

Veel succes en plezier met je aanstaande merrie en veulen, Lena

Wil schreef op maandag 4 februari 2008, 21:28:


Dat pseudo is hier op PN gezegd (toen ik Björk schoor) ik heb toen ook mijn vraagtekens van wat is dat nou? volgens mij heb ik naar aanleiding daarvan er zelfs een nieuwe draad er over gestart. Ik vond het echt vreemd dat de ervaring in twijfel werd getrokken en er een zwart wit opinie overheerst.
Met alle paarden die hier hebben gewoond hebben we gevochten tot ze aangaven dat het niet meer waardig was, bij Björk is dat anders. Ze moet bewegen wordt ze weer moddervet en groeit ze echt dicht,op haar rijden kan enkel met bit omdat ze geen been en gewichtshulp kan velen. Als je niet op haar rijdt, zoals we nu doen, ( kun je haar dit aandoen ook al heeft ze echt een will to please) is dat wel eerlijk?
Het is niet zo dat we niets proberen hoor, zeker niet, we proberen alles mits betaalbaar. 400 euro per maand aan medicatie houdt echt wel op.
Snappie?

Super, hartstikke bedankt voor alle reacties!!!

Ik heb hier nog helemaal geen ervaring mee, ben me aan het voorbereiden, lees wat ik vinden kan (maar dan kom je meestal op sites terecht waar het zeer "traditioneel" gaat, dus paard 23/7 op stal etc.) en hoor ervaringen van andere mensen aan.
Ik sta alleen op een stal met 1 paard en twee pony's, de eigenaar heeft absoluut geen ervaring met paarden en moet het allemaal alleen doen. Vandaar dat ik enigszins onzeker ben, zeker nu mijn plan (droge wei, paarden lekker buiten) in het water valt.

Ik heb een schuilstal en daarvoor wordt een derde van mijn weiland afgezet, waar de merrie met veulen komen te staan. De twee pony's komen op het stuk ernaast. Mijn merrie maakt altijd ruzie met de oudste pony, dus het lijkt me niet verstandig merrie met veulen gelijk samen met de pony's te laten lopen. De merrie staat normaal gesproken altijd buiten, dus zal nooit dravend het land in gaan. Gewoon op haar gemakje, sloffend.
Er wordt een camera opgehangen en ze krijgt een birth alarm om. Ik slaap om de hoek van de stal in onze Partyraum. Opgeladen mobieltje met dierenarts nummer op zak. Zo hoop ik erbij te kunnen zijn.

Mijn paard heeft een stokmaat van 1.70m, ze kan in de helft van de merriestal (4 x 4 mtr) uitgestrekt liggen, dus ze zal genoeg ruimte hebben.

Ik ben wel erg geinteresseerd in dat melk-testen! Ze heeft sinds gisteren ineens uier, ik vind het wel heel spannend worden nu. Als het moet, slaap ik twee weken op stal.

durf ik met zekerheid te zeggen dat Queenie mij als leider gekozen heeft

Voor wie Q niet kent, effe achtergrond. Ze is een 13 jarige, ontzettend dominant in de kudde en in de volks traditionele mond zou ze de naam krijgen van een onbetrouwbaar paard. Ze is heel zintuigelijk en emotioneel-sociaal gevoelig. Ze neemt àlles waar en reageert ongelooflijk snel en direct op alles.
Dat heeft voor en nadelen. Nadeel is dat je maar "dàt" verkeerd moet doen en je bent haar als het ware kwijt, haar aandacht, haar plezier in iets, haar medewerking, enz
Je moet als eigenaar van haar dus zeer op je hoede zijn voor wat je doet, hoe je haar benadert, hulpen geeft enz. Blijde zegt altijd dat ze Q net zo een moeilijk paard vindt omdat ze zo ontzettend gevoelig is. Klein beetje te veel druk op het leidtouw en ze zet al haar middelen in bijvoorbeeld.
Ik heb Q drie jaar en ik kan een boek schrijven over haar.

Nu mijn verhaal van nu ...
Vanmorgen ging ik met Jolien kijken hoe het met de paarden is op hun nieuwe wei en hadden net wat gecklickerd met gymnastice oefeningen.
Omdat het wel es interessant kon zijn om hier te plaatsen (twas eens geen spelletje maar een ware belangrijke oefening ) zouden we het opnemen op film. Toen ik naar de auto liep, konden we bij wijze van spreken de paarden niet van ons afhouden, ze bleven kleven als colle tout! Queenie, Beereke, ze liepen steeds achter ons aan en toen we het hekken openden om naar de auto te stappen, wouden ze zoooo graag mee. Maia stond aan de voordroog toren te vreten en was niet met haar aandacht bij ons....

Jullie moeten weten dat de paarden al 3 jaar samen staan op 1 wei en nog nooit gescheiden werden. Zelfs Queenie van de wei halen, met één draadje er tussen, is een fiasco. Dan wordt Maia helemaal zot en soms loopt ze der gewoon door, of gaat ze onderuit of komt met de benen tussen hekken, enz.
Queenie daarentegen kijkt zelfs niet om naar Maia, wat ooit wel anders was!

Omdat ik met Queenie en Beer binnenkort enkele keren een dagje zou weg willen had ik al gedacht dat de eigenaar van Maia nu echt wel es moest gaan starten met trainen om Maia alleen achter te laten. Ze is hiermee akkoord en vanaf nu zouden wij Q en B wekelijks uit de wei halen voor een korte scheiding. Dit weekend zouden we starten!

Maar ... Omdat de paarden zou plakatief waren dacht ik "tis nu t moment"
We hadden gelukkig twee halsters in de auto liggen maar geen leidtouw. Ach ja, twee strotouwtjes dan maar Auto aan de kant gezet en weg waren wij.

Queenie keek geen seconde naar de achtergebleven, hinnikende, galopperende Maia, en liep netjes heel de baan met haar hoofdje laag bij de grond, onstpannen, naast mijn schouder. Ik testte haar aandacht naar mij door mijn tred te versnellen en vertragen en ja hoor, zonder te moeten ingrijpen met leidtouw, pastte Queenie haar stap aan. Test 2: ikke stilstaan, yep, Queenie prompt op de rem en ze stond ook stil! We hebben een heerlijke wandeling gemaakt, langs fruitbomen, langs steile bospaden van 21%! , het bos in, even door een speelplein, met schommels, glijbanen, , langs voetbalveld, met uitzicht op Oudenaarde, een gemeente 20km verder!, in een vallei met een prachtige stroom, geasfalteerd, modderpaden, keien, enz ... en het geluid van de baggerwerken van de Schelde iets verderop Héél prachtig en de volgende keer moéten we foto's trekken! We waanden ons in de Ardennen, is makkelijk aan de voet van de Vlaamse Ardennen Op de terugweg was Queenie nog steeds zo erg met haar aandacht bij mij: hoofd altijd naast mij schouder, zij pastte haar tred aan aan de mijne, als ik rechts van haar liep en wou naar links een paadje of het bos in slaan, dan hoefde ik maar mijn schouder te draaien en ze draaide mee (wijken voor mijn schouder als het ware )
het voelde zo goed dat ik haar de vrijheid gaf die ze mij bewezen had dat ze verdiende: alles! Ik had heel de wandeling het leidtouw op mijn schouder gelegd en men beide handen in men zakken gestoken. Geen enkele keer heb ik een van men handen moeten uithalen!
Ik legde het touwtje op haar rug en ze liep vrij met me mee. Ze bleef gewoon zo netjes schuin achter me lopen en als ik versnelde (in vlotte jog de steile helling op) draafde ze mee, en als ik plots bleef stilstaan, stond ze net zo snel stil. Grazen of aanleiding geven om de leiding over te nemen was er niet.

Toen we de wei en Maia (die stond te rusten in de inloopstal!!!! ) in de verte zagen liggen, begon Queenie promt te hinniken en Maia antwoordde. Ik was benieuwd of Q nog wel bij me zou blijven en yep! Ik stond stil om men veters dicht te doen en madamme bleef ook staan tot ik weer vertrok.

Zelfs 100m voor de wei het zelfde fenomeen! Toen we voorbij het hek kwamen van de wei wou ik haar nou echt wel es testen en ik liep VOORBIJ het hekken en zette de wandeling verder, weer van de wei weg en ja:

"waar de leider gaat, volg ik"

Maia riep ons nog na maar ik genoot...

En Beereke, tja, die is altijd tevreden, als hij en Queenie maar samen zijn, en genoot net als Jolien, van alles ....

Voor jullie wellicht zo normaal, zo gewoon en niets om zo happy om te zijn maar wie Queenie ként begrijpt me wel

Esther schreef op maandag 4 februari 2008, 21:49:


Er is vast wel iemand die je aan de menselijke variant van de medicatie kan helpen Es. Dan hoeft het je geen 400 te kosten.
Daar huur je een huis voor hier.

Piet
Doe je ook mee aan het nieuwe HN project?

Esther schreef op maandag 4 februari 2008, 21:49:


Ja, ik begrijp het. 400 euro per maand is gewoon heel veel geld!
Ik begrijp trouwens niet dat het voor mensen in verhouding dan zo veel goedkoper is?
Wat zijn je andere optie's Esther?
Je bent ook van plan om haar weer te gaan rijden? Met bit? Want haar dikworden zal ook niet bijdragen aan een betere conditie.
Beperken in haar voeding? Dus geen onbeperkte weidegang? Paddock?
Wat zijn je vooruitzichten?

Kun je op een andere manier aan dezelfde medicatie komen?
Buitenland? Portugal? Zoiets?

Gwenda schreef op maandag 4 februari 2008, 21:52:


Meestal is het zo als de uier volloopt, en ze gaan kegelen het veulen snel komt. Normaal is dat binnen 24 uur.( mijn merrie hier kegelde een week)
Kegelen kun je zien, het zijn een soort harsdruppels, beter niet aan zitten.
Als de melk echt eruit druppelt ( dan is die harskegel er ook af) en veul komt niet binnen een aantal uurtjes de dierenarts om raad gaan vragen.

Wil schreef op maandag 4 februari 2008, 21:56:


Aanvulling: poeh... behalve dat Pergolide duur is heeft het nogal wat nare bijwerkingen he?

Hallo allemaal
Even een vervolg op mijn verhaal van januari over Oscar, mijn oude Haflinger met nu al een paar maanden diarre en vermagering .
We zijn nu al weer een Probiotikakuurtje, tandartsbezoek, mestonderzoek en bloedonderzoek verder.
De veearts die het bloed kwam afnemen vermoede eerst iets met de lever maar het bloedonderzoek heeft vandaag geen afwijkende leverwaardes of nierwaardes laten zien enkel wat verhoogde aantal witte bloedlichaampjes en laag aantal rode bloedlichaampjes. Nu is dus het vermoeden een (chronische) ontsteking (van de darm?). Bij het mestonderzoek waren geen tekenen van wormen gevonden, maar kun je die wel altijd daarmee opsporen?
De veearts wil nu een antibiotikakuur geven. Ik snap dat wel in verband met ontsteking maar ben toch bang dat dit de darmflora opnieuw gaat aantasten.
Maar ja wat anders?
Ossi is ondertussen al weer meer geraamte aan het worden ondanks dat hij nog volop eet, gelukkig is hij nog wel geinteresseerd en maakt niet echt een zieke indruk kwa gedrag maar ik houd mijn hart vest hoe lang hij dit nog volhoudt.
Nog een vraag: Heeft iemand al wel eens gehoord van chinese kruiden geneeswijze bij paarden en /of kent een dierenarts die hiermee werkt?
Ik heb er zelf, en bij mensen om mij heen hele goede ervaringen mee en deze geneeswijze behandelt het organisme meer als een geheel,maar ik weet dus niet of er op paardengebied ook ervaring mee is.
groetjes Erdnuss

Wil schreef op maandag 4 februari 2008, 22:00:


Voor mensen kan ik dat dus wel vinden dat het nare bijwerkingen heeft, voor paarden kan ik dat niet vinden en dat is mijn zorg, we kunnen het niet hebben als ze minder gaat eten, ik denk dat dat gevaarlijk wordt. Ze komt echt niet aan twee plakjes hooi per dag, ze eet minder dan 1 % van haar lichaamsgewicht.

Jacqueline v d Berg schreef op maandag 4 februari 2008, 21:40:


Het zal me op zich worst zijn hoor of het wel of niet PN is, ik wil het paard helpen, ik gaf alleen aan dat het me niet in de kouwe kleren is gaan zitten de veroordelingen en het slecht lezen. Maar ik ben daar goddank wel klaar mee. Daarom heb ik de vraag gesteld over ethiek en denk ik zelf ook verder waarom het bij Björk weer anders is als bij bijv. Ör.

Esther schreef op maandag 4 februari 2008, 22:03:


Ho... ik mis nu ergens iets.... Je schrijft dat ze dik wordt als ze niets doet...
Van: onbeperkte weidegang?
En hier heb je het over minder dan 1% van haar lichaamsgewicht eten?
Hoe is ze in een weidegang dan? Eet ze dan dus wel voldoende?
Geen trek in hooi?

Verder: de combinatie Pergolide t.o.v. paarden is misschien wel nooit uitgetest?
Net zoals anti-histaminica?

Kegelen was me bekend, maar niet dat als de melk eruit komt druppelen het veulen zich binnen een paar uur aan dient te kondigen.
De dierenarts komt morgen langs voor iets anders, ik zal gelijk even vragen hoe het met hun "nachtdienst" zit.