Vicky Verreycken schreef op dinsdag 8 april 2008, 19:07:


Het ergste van dit soort onderzoeken vind ik dat dit mooie lieve paardje nu misschien wel via via (pijnstillers, spatbeslag etc) bij de slager beland. Juist kopen dit paard: er is vast nog veel plezier aan te beleven als je het natuurlijk en ijzervrij houdt, gewoon de prijs goed omlaag proberen te krijgen en weer een paard gered.

joop schreef op woensdag 9 april 2008, 11:03:


ps wel eens gehoord van buigproeven bij mensen? Probeer maar eens uit, zal je zien hoe veel pijn je daarna kan hebben.

Nils Vellinga schreef op woensdag 9 april 2008, 10:58:


Ik heb tijdens de laatste helft van mijn zwangerschap holly ook door iemand anders laten rijden.Je moet alleen zorgen dat je goeie afspraken maakt over hoe jij wilt dat ze met je paard omgaat.De band tussen mij en holly heeft er geen schade aan ondervonden.Nu verkeer ik wel in de gelukkige positie dat mijn paarden bij huis lopen en heb ze wel zelf nog verzorgd.Ik zou het gewoon doen als ik jou was je paardje blijft mooi in conditie,of je moet de mogelijkheid hebben om die paar maanden je paard op een groot weiland te zetten samen met andere paarden(de poedertoren bv)Bij jou in de buurt is weiland zat,in neu rhede bv zit de fam bouwmeester,zei hebben een twitig tal paarden die dag en nacht buiten lopen,er is vast wel wat te vinden.
succes er mee en sterkte met je operatie!
grtjs linda

jose schreef op dinsdag 8 april 2008, 11:37:


Jawel hoor, er zijn er helaas een heleboel. Ga meer eens kijken in een revalidatie centrum bv. Mensen die herstellen van ingewikkelde beenbreuken, met nieuwe knieën, rugletsel, protheses... Ontstoken gewrichten. Opnieuw goed leren lopen of oefenen/trainen om van je klacht af te komen doet dan behoorlijk pijn! En met pijnstillers kom je er soms niet omdat je juist moet voelen tot waar je je grenzen kan verleggen.
Waar baseer jij eigenlijk al je uitspraken op? '... geen mens in Nederland...', '... pijnstillers worden altijd voorgeschreven...'.
Laat maar zien die onderzoeken. Graag een bronvermelding voor dit soort uitspraken.

Piet schreef op woensdag 9 april 2008, 8:28:


Stal Mansour is een goed voorbeeld voor al die duinmaneges hier, met hun stands voor manegepaarden. 'Hoezo te weinig ruimte?' Bij mansour staan 40 paarden op 0,5 hectare op een meer paardvriendelijke manier dan in uw stallen en stands... Dan maar een buitenbak minder een een stuk parkeerplaats opofferen, misschien de stapmolen ook nog, maar die heeft u dan toch niet meer nodig

joop schreef op woensdag 9 april 2008, 11:04:


Euh, ja en nee als dit goed wordt uitgevoerd heb je erna niet meer pijn .Enkele voorbeelden .ONderzoek kruisbandscheur /Miniscus onderzoek /Rheuma artrose onderzoek .Bij elk van deze onderozken gaat met op zoek naar max flex en stretch van het bijbehorende lichaamsdeel van daaruit kan de ernst van blessuure worden vastgesteld . Enkele logische uitzonderingen ! Nekkwetssuur bvb .Eigenlijk zijn de buigproeven niets andrs dan de min en max stretch en flex van gewrichten en pezen vaststellen !

jose schreef op dinsdag 8 april 2008, 11:37:

Ooit al eens een half jaar met chemo in je lijf rondgelopen?
Ik denk het niet, anders zou je dit soort onzin niet utikramen ...
_______
Herman
"Er is geen dieper geheim dan tussen een ruiter en zijn paard."

Herman schreef op woensdag 9 april 2008, 12:06:


Of met uw moto tegen zijkant vrachtwagen aanknallen en zes maand revalideren !

Hallo allemaal,

Ik ben al heel erg lang op zoek naar een plek waar mijn paard altijd buiten kan staan en nu heb ik eindelijk zo iets gevonden.
Het ligt midden in het delftsehout (natuur gebied) bestaat uit een goede grote paddock en een stuk wei wat in 4 stukken verdeeld word dus er is altijd vers gras voor de paarden. Tot nu toe klinkt het ideaal.
Er is echter een probleem er is weinig toezicht er staat geen huis bij dus er is alleen toezicht als een van de paarden eigenaren daar is. Verder ligt het langs een fietspad en kunnen er andere mensen bij de paarden komen dit wil zeggen dat ze de paarden kunnen voeren of iets dergelijks.

Wat vinden jullie moet ik dit doen en me er over heen zetten dat er niet de hele tijd toezicht is ( hebben jullie veel toezicht) of moet ik toch maar weer verder zoeken.
Het stuk is eigenlijk te mooi om waar te zijn.

Groetjes Mirella
en ik hoop op wijze raad,

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 9 april 2008, 12:04:


Wat weten we van de aard van de blessure als een paard positief reageert op een buigproef?

jan.

mirel schreef op woensdag 9 april 2008, 12:16:


Als het in een natuurgebied ligt, is er dan geen natuuropzichter, boswachter ... die waakt?
Zo ja, zou je met zo iemand afspraken kunnen maken omtrent toezicht en controle.
_______
Herman
"Er is geen dieper geheim dan tussen een ruiter en zijn paard."

mirel schreef op woensdag 9 april 2008, 12:16:


Pfoeh moeilijk! Klink niet verkeerd, maar toezicht is natuurlijk wel fijn. Ook als er iets met een paard zou gebeuren...

Kun je een meter of 2 van het hek af geen schrikdraad spannen met een doorgang naar het hek? Zodat de mensen niet echt aan de paarden kunnen komen?
Gaan er mensen de wei in dan hou je dat niet tegen natuurlijk maar het maakt wel de drempel hoger misschien?

Op het hek een goed hangslot maken, liefst 1 die niet makkelijk door te knippen is, zijn wel duur maar wat als je paard gestolen wordt?! Voor iedereen een sleuteltje bij laten maken, moet bij die dure hangsloten wel kunnen denk ik...

En verder dan niet te veel gaan zitten doem denken natuurlijk
Bedenk dat je niet alles voorkomen kunt, ook 'onder toezicht' word er ingebroken en zadelkamers leeggehaald of paarden gestolen...
Als iemand rottigheid wil uithalen kan het in principe altijd.

mirel schreef op woensdag 9 april 2008, 12:16:


Hallo Mirella
Mijn paarden staan eigenlijk ook vaak afgelegen en ik ga een keer per dag naar ze toe om alles te checken en natuurlijk water brengen. Ik bekijk hun hele houding en lichaam en voel overal of ik niet iets verkeerds tegenkom.
Ik heb geen koliek- of hoefbevangen gevoelige paarden maar ik maak mij wel af en toe zorgen hierom. Stel je voor dat ze koliek hebben en ik ben er niet.
Daarom ben ik wel bewust met strookbegrazing enz. bezig om zoveel mogelijk uit te sluiten.
Indien ik vrij ben ga ik natuurlijk vaker naar ze toe.
Je zou iemand in de omgeving kunnen vragen om je te bellen als er iets is of een bord ophangen bij de wei met je gsm nummer.
De dichtsbijzijnde bewoner heeft mijn nummer maar dat geeft natuurlijk nooit zekerheid.
In het voorjaar moet je gewoon goed uitkijken. Misschien heb je voor het voorjaar wel een wei dichter bij de bewoonde wereld.
In de winter moet je natuurlijk ook op afgelegen stukken hooi en water brengen en dat is ook niet altijd even leuk.
Ik neem vaak mijn hond mee die mij een goed gevoel geeft in het donker.
Het voordeel dat mijn paarden hebben is het gras dat in ons natuurgebied groeit. Dat is echt geen koeiegras en er groeien veel kruiden.
Dat was voor mij een belangrijke factor.
De paarden vormen een hechte groep en ik geniet als ik er ben van de rust om me heen. Heerlijk. Ik neem vaak de picknickmand mee en de kinderen zijn de hele dag in de weer in de natuur.
Nu in het voorjaar heb ik een wei in de bewoonde wereld en de buren boden al aan mij te bellen als er iets zou zijn.
Ik vind dit zelf erg fijn omdat het voorjaar soms problemen geeft.
Ik zou het gewoon proberen; je kunt altijd opzeggen.

Spirithorses schreef op dinsdag 8 april 2008, 19:00:




Nee hoor niet gekopieërd! Zijn er meer die er gelukkig zo over denken... Maar het komt er naar mijn mening op neer dat een rijpiste toch wel handig is, noodzakelijk is een ander verhaal.

Maike staat al twee jaar niet op de wei , en krijgt geen gras.
Hij heeft zomers de inloopstal en de bak tot zijn beschikking.
Swinters staan de dames bij hem in de bak en inloopstal.
De dames hebben hier op het gras gelopen t9t begin december ,en gaan , als de nachtvorst verdwenen is , weer voorzichtig het gras op.
Die staan dus ook 4 a 5 maand per jaar niet op het gras.
We hebben hier maar 6000m2 grasland voor twee paarden.

Ooit , in de toekomst , komt er nog meer gras bij , maar we hebben nu al het probleem dat de paarden veel te dik worden.
Ik probeer van de wintermaanden te profiteren , en ze weer een beetje op normaal gewicht te krijgen , wat mij dit jaar weer niet gelukt is......

Gr Esther