eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 10 juni 2008, 11:37:


Wat misschien helpt, Ans, is om de zijgangen op de grond aan de hand alvast aan te leren, zodat het paard snapt hoe het in het lijf aanvoelt. Ik heb daar veel profijt bij (heb het recentelijk i.v.m. mijn zoektochtje naar het nut en onnut van hoofdinwerking herontdekt en hergewaardeerd).

Wat Eddy beschrijft, is heel duidelijk gestoeld op de klassieke principes: buiging als basis. Het wijkt af van de gangbare westerse (sport)dressuuropleiding die aanleuning als basis neemt, het is OOK een weg die naar Rome leidt. En als je het mij vraagt, de naar het paard de meest logische manier omdat het de natuurlijke balans van het paard respecteert en niets 'afneemt'.
Wat mij helpt (allemaal n.a.v. mijn experimentje, ben nog zoekende, maar zie al wat licht) is mij voorstellen dat ik zonder handen fiets en hoe ik dan diep een hoek in zou rijden. Dan komt alles uit je zit en frustreer je het natuurlijke verloop van de wending niet met je handen.

AdB was voor mij heel goed om mijn kreupele scheve Buck recht te krijgen. Nu is dat onderdeel nog slechts peanuts doordat ik handig daarin ben geworden en nu concentreer ik mij op de buiging, wat resulteert in souplesse en draagkracht van de achterhand, linksom en rechtsom evenveel. Wanneer het paard achter sterk is, gaat de voorkant vanzelf goed mee. Wanneer hij achter links en rechts goed ontwikkeld is, geeft hij dat ook door aan de voorkant.
Achter sterk worden train je het effectiefst door veel travers, renvers en schouderbinnenwaarts te rijden, of aan de hand te oefenen. Op een rustig tempo, zodat de passen goed worden afgemaakt en de power maximaal is.

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 10 juni 2008, 1:12:


Net wat ik 53 berichten geleden ook al probeerde aan te geven.
Koen

Aafke,

Een paardenhouderij is over het algemeen geen vetpot en je hebt meer met mensen dan paarden te maken. Aan de andere kant kan het ook heel mooi werk zijn en als nevenactiviteit mischien net even een extra boterham. Als je wil kan ik je wel helpen, ik woon redelijk in de buurt en heb veel info over huisvesting, cijfers paardenhouderij etc.

Waar je zelf mee kan beginnen is een klein marktondezoek doen. B.v. hoeveel pensionhouders/maneges/boeren zijn er in de buurt, wat voor faciliteiten bieden zij aan en welk prijskaartje hangt hier aan. Hoe hoog is de bezetting op deze stallen maw is er vraag of vooral aanbod voor stallen. Of wil je iets unieks aanbieden wat jouw stal een extra meerwaarde geeft.

Hoeveel stallen/paddocks moet je maken om redelijk uit je kosten te komen. Hoeveel ruimte heb je dan nog nodig voor b.v. opslag van hooi, zadelkasten, kantine, poetsplaats.

Is er mogelijkheid voor een goede rijbak. Zelf in een modderige bak rijden is iets anders dan een bak exploiteren, mensen betalen er voor en verwachten dus ook wat. Twee paardjes 3x per week een uurtje in een bak vraagt minder van de bodem dan 10 paarden b.v. iedere dag. Daar komt bij dat je op veen zit.

Uiteindelijk kan je uitrekenen wat je na arbeid, inkoop, fiscus, afschrijving bedrijfsgebouwen, verzekeringen etc. op uitkomt.

Klinkt allemaal mischien een beetje negatief, zo is het echter niet bedoeld enkel je kan beter alles goed even doorrekenen voordat je gaat investeren. Als je meer wil weten laat maar weten....de koffie staat klaar.

Spirithorses schreef op dinsdag 10 juni 2008, 15:34:


Dank je wel Pien voor de snelle reaktie ben nu toch wat geruster. Tja die 3 maanden na de operatie zijn nog niet helemaal voorbij maar de wond is goed genezen. Ik zal zelf te voorzichtig zijn :)

muriel schreef op dinsdag 10 juni 2008, 16:12:


Klinkt niet negatief hoor.

B.t.w. je hebt mail.

Patchouli schreef op dinsdag 10 juni 2008, 13:31:


Wat lief dat je ernaar vraagt Helaas geen steigende lijn meer.. haar wond gaat de slechte kant op, als het vrijdag niet beter is moet er weer een foto gemaakt worden. Ze zijn bang dat er alsnog een stukje bot aan het afsterven is. Het kán nog goed aflopen, maar waarschijnlijk niet volgende week mee naar huis. Het duurt ongeveer 3 weken voor zo'n proces op gang komt, zit morgen op 14 dagen. En omdat het nu toch weer slechter gaat willen ze het risico niet nemen om haar nu al naar huis te sturen. Tenzij het vrijdag dus verbeterd is en de goede kant op blijft gaan.
Voor nu is ze nog heel vrolijk en druk als ik er ben en zie ik nog geen verandering in het belasten van haar been, maar ze heeft vanochtend de laatste dosis pijnstilling gehad, dus het is ook nog de vraag hoe ze het zonder gaat doen.

Overal lees ik verhalen over hoe fantastisch zo'n breuk herstelt, vaak niet eens geopereerd hoeft te worden en met twee maanden al weer terug op oude niveau, enzovoorts. Maar het lijkt haar niet gegund ofzo... tot nu toe heeft ze alle complicaties die voorspeld waren wel gehad. Ze is alleen nog niet bevangen geraakt (even afkloppen). Haar hele leven al niet overigens.. ik ben er zo langzamerhand ook aardig moe van..
Maar goed... het is maar weer wachten op het nieuws van vrijdag!

Groetjes

stumperd schreef op dinsdag 10 juni 2008, 15:04:



Piet

hoof issues are man made; not genetic

Belinde,
Ik ken Andalusie niet,maar hier in zuid-Frankrijk is erg veel onbruikbare grond overwoekerd met laag struikgewas:les garigues.
Eigenaren van zulke tereinen zijn er meestal blij mee als je er een kudde paarden op wil zetten.De paarden eten heel wat meer dan alleen gras en trappen de rest plat:zijn ze lekker bezig en gevoerd + veel minder brand gevaar.

Sieta schreef op dinsdag 10 juni 2008, 16:54:


Potverdikkeme...
Het zit echt niet mee, wat bedoel je precies met dat de wond de slechte kant op gaat? Infecteert de boel? Waarom laatste dosis pijnstilling dan?
Belast ze het been nu wel? (weliswaar met pijnstilling). Want willen ze dan evt opereren als dat kleine botje afsterft of zo? Botje wat afsterft vind ik sowieso raar... botjes kunnen gaan zwerven of "in de weg zitten" maar van afsterven heb ik nog nooit gehoord. Echt waardeloos voor haar (en voor jou!) Wat zou er kunnen gebeuren als je haar mee neemt? Wat zijn de risicio's, ik weet het het is hartstikke lastig maar heb geen goed gevoel (lees vertrouwen) in die kliniek. Heb je zelf geen kundige (paarden)DA waar je in ieder geval eens mee kunt overleggen.
Ik heb toen ik problemen had met 1 van de paarden steeds per email overleg gehad met Wim de Leeuw, wat ik heel prettig vond alhoewel hij de voorkeur geeft aan telefonisch contact. Hij is niet "mailerig".

Sterkte!

Herman schreef op dinsdag 10 juni 2008, 12:23:


Dank je Herman. Het was een plezier om het te doen en inderdaad , zoals Eddy zei, denk ik dat de halve tribune zat te hopen dat diejen Ollander die dat wel ff zou doen, door de lucht zou vliegen
Op dezelfde manier dat ik naar motorraces kijk en het pas leuk ga vinden als er weer eentje van zijn motorreke af klettert.
Filas heet ie dus Ik heb geloof ik 5 keer Fillias geschreven.
Als Kathy nu slim is blijft ze nog even oefenen op dezelfde manier zoals ik het getoond heb. De 'ban" is nu gebroken. Hij WIL zijn voeten geven. Nu even doortrainen dat ook een halve minuut lang niet eng is. Dan zijn de problemen voor altijd opgelost.
Piet

hoof issues are man made; not genetic

Piet schreef op dinsdag 10 juni 2008, 17:12:


Dan mag je nu TIENDUUST KEER katja SCHRIJVEN ! !

Koen Theys schreef op dinsdag 10 juni 2008, 16:01:


Koen !! dat wist ik al ! De behandeling van hoornzuil zou INdy gedwongen één jaar stilzetten en eventueel zelfs 6 maand of langer in het gips !!! Is voor mij/haar geen optie !!! en zeker geen oplossing aangezien je de gezonde kant zo gaat OVERbelasten dat je het probleem gaat verplaatsen Ze heeft rad gelopen op diverse ondergronden en dit wou ik terug hebben !!

Patchouli schreef op dinsdag 10 juni 2008, 17:06:


De wond is aan het ontsteken en dik aan het worden, er kwam eerst een klein beetje vocht door de hechtingen door, nu een heleboel, het lijkt erop alsof het gaat openbreken.
Pijnstilling houdt op omdat ze al langer pijnstilling heeft gehad nu dan meestal gedaan wordt. Omdat ze haar been nu goed belast vinden ze het niet meer nodig.
Heb nog eens nagevraagd en een van de bijna afgestudeerde studenten (hele leuke meid, was ik erg tevreden over) heeft haar wél elke dag pijnstillers gegeven toen ze in quarantaine stond. Heb haar persoonlijk gesproken vandaag.

Over opereren hebben ze niets gezegd, het schijnt vanzelf naar buiten te komen, vandaar het openbreken van de wond in zo'n geval. Moet er ook niet aan denken dat ze nóg een keer onder het mes moet, straks krijgen we het hele verhaal nog een keer. In dat geval ga ik ook kiezen voor een andere optie overigens (geen idee of die er zijn), dit moet ze niet nog een keer hoeven meemaken.

Het afsterven komt doordat het bloot heeft gelegen, het botvlies was helemaal weg, zo'n stuk bot kan het dan later alsnog begeven. Ik vind het eerlijk gezegd ook erg lastig, ik heb nu in totaal 2 verschillende artsen van heelkunde en 3 of 4 verschillende van inwendige ziekten gehad, en elke arts vertelt het verhaal weer nét even anders.

Ik ben nog geen enkele goede dierenarts tegen gekomen.. ja ééntje, Rob van Wessum, en die is al een tijd geleden naar Amerika verhuisd. Ben ook net van stal verhuisd en de dierenarts die daar was en mij heeft doorverwezen vond ik ook echt een vreselijke vent.

De risico's zijn nare infecties, complicaties als dat botje inderdaad afsterft en er niet uit komt. Ik durf haar nu ook echt niet mee te nemen eerlijk gezegd, daar heb ik ook helemaal geen goed gevoel bij.

Tsjonge, het houd ook niet op he? Balen!

Wens je heel veel sterkte toe!

Sieta schreef op dinsdag 10 juni 2008, 17:25:


Sieta ? Mail eens privé naar Cindy als je wil of nog beter bel haar eens !!!