izi schreef op zondag 5 oktober 2008, 16:09:
> toen ik vanmorgen op stal kwam stond mn paard met een wat dik
> been in de wei,bij de kogel was het iets dikker en warmer dan
> normaal,ze loopt er wel gewoon op en lijkt er verder geen pijn
> en kan ik haar het best binnen of buiten zetten?
>
> ik ga zo nog maar even kijken bij haar,zal er ook even een foto
> van maken en zal haar even temperaturen.
Ja, kan naar binnen geslagen mok zijn, of een naar binnen geslagen ontsteking van een wondje.
Dit vond ik:
lymfangitis
www.yphorsefashion.Dik been (tip van Marjoke);
Als je paard een dik/opgelopen been heeft kun je het been inpakken met een lap
gedrenkt in 1 deel water en 1 deel azijn met daar een oude stalbandage omheen.
Dit doe je 1 à 2 dagen naargelang het slinkt.
Ik zou de weerstand van binnenuit verbeteren, die mok komt van verminderde weerstand. Je moet alleen wel even zeker weten of het paard niet is uitgegleden, loopt het kreupel? O , je schrijft van niet. Het been zal wel stijver bewegen, door die zwelling.
Ik denk dat je het paard niet in een stal binnen moet zetten, die zwelling (als het van de lymfangitis is) komt van vocht vasthouden, stilstaan schiet dan niet op. Droog kunnen staan, is wel erg belangrijk (het regent vandaag wel heel erg) in verband met de mok, maar je schrijft dat de mok nu niet open is.
Maar ik denk dat je er nog het best een natuurgenezer bij kunt halen, zulk soort dingen zijn best ingewikkeld.
Als je er een dierenarts bijhaalt, zal die zeker een antibioticakuur voorstellen.
Maar ja, dat moet je zelf even beslissen, aan wie je dit vraagt.
Ik heb thuis een boekje staan, het tipboek voor paardenmensen. Daar staat ook iets over dikke benen en mok;
Men voerde in de 18e eeuw tot een half pond mierikwortel (scherp!!!) als een paar naar dikke benen neigde. Ook mosterdpoeder vermengd met honing zou hier uitkomst bieden. Ongetwijfeld hielpen deze middelen zoals alle middelen die ontwateren, tegen gezwollen benen. De beste preventie tegen 'dikke benen is echter regelmatige beweging.
Verder in het boekje wordt beschreven dat men in vroeger tijden bij mok ook mierikswortel door het voer gaf.
Verder werden vroeger bij ontstekingen aan paardenbenen leemkompressen of leemwaterkompressen gemaakt. Je neemt bronwater die je aanmaakt met kleipoeder. Het geheel wordt tot een melkachtige vloeistof geroerd. Hierin wordt een kompres gedompeld, een katoenen babyluier bijvoorbeeld, (bij Zeeman of Hema te krijgen) en vastgezet met een stalbandage. Door het leemmengsel kun je een thee doen of tinctuurdruppels van arnica, kamille, of smalle weegbree.
In deze tijd kunnen we echter met de druppels van groene os wel wat verder komen, en het is minder geklooi.
Veel succes, het geeft mij in ieder geval een goed gevoel zelf ook iets te kunnen doen, tot mijn kruidenarts komt.
groetjes Clarissa
Warboel
