Spirithorses schreef op donderdag 21 juli 2011, 21:46:
> Je voelde zelf al dat het paard richting thuis aan de kletter wilde.
> Wel of geen bit doet daar helemaal niks aan af want je neemt er het
> verlangen van dat paard niet mee weg. In feite probeer je hem met een stuk
> rijden te maken maar alles met training.
> Vind ik dus echt onverantwoord....
>
> Groet, Pien
Kletteren is een groot woord, het zijn geen renpaarden hoor
, maar soort van boerepaarden, kruising van zware paarden en Lippizaners.
Tja, niet galopperen naar huis, die Roemenen é, niet veel aan te zeggen. Roemenen zijn echte cowboys, het kan niet hard genoeg gaan...net zoals ze op de wegen rijden met hun auto's, overal vind je dat hoge cowboygehalte wel terug
Mijn vriendin is er ook kwaad voor, maar als wij er niet zijn dan zorgen zij voor de paarden.... de paarden zijn koeke-braaf, maar ze gaan wel vooruit. Ik zeg niet dat de paarden niet te houden zijn hoor, maar ze zijn wel actiever naar huis toe. Voor mij niet erg, maar kan me voorstellen voor een beginner dat het 'anders' aanvoelt. In het verleden zijn er nog nooit toeren gebeurd, maar ik analyseer maar wat van wat ik voel en hoe het
bitloos zou zijn.
Ik heb gisteren zware discussie gehad met de eigenaar, het mocht in geen geval, hij was er niet voor, maar dan toch toestemming gekregen
. Dit is niet evident hoor om mensen te overtuigen en raad te geven, laat staan een traditionele eigenaar en een koppige Roemeen die denkt dat wij niets van dieren afweten (zo zijn ze wel, wij zijn de stadsmensen...).
De eerste twee dagen, dan had de Roemeen ons een immense (prachtige) tocht voorgeschoteld, de tweede dag eentje van iets meer dan 12 uur doordat we paar keren verloren gereden zijn. Dat je dan niet nog eens op de terugweg naar huis mag galopperen, tja, dan hadden we moeten overnachten in dat bos.
Dus, er zal wel altijd eens op de terugweg naar huis gegallopeerd worden.
Je kan inderdaad hop het bit eruit doen en
bitloos rijden met een braaf paard, maar een paard dat wat bloed heeft (ik neem voor het gemak mijn merrie als voorbeeld) dan ben je gek dat je er niet eerst wat knopjes op steekt. Ik heb nu drie paardjes
bitloos geleerd van 0 af aan, dus nooit met bit gereden en moet zeggen, ik ben wat blij dat die knopjes erop zitten en zelf ook
bitloos heb leren rijden. Ik merk dat in de praktijk de meeste mensen (misschien 90% van de recreatieruiters hier) NIET met hun benen en zit rijden, dat zie ik goed als ze op mijn merrie zitten, die wordt gewoon nerveus van dat 'gepul' aan haar hoofd. Als ze dan begint te dribbelen, dan trekken ze nog harder aan het halstertouw en dan is het hek helemaal van de dam. Ik kantel dan gewoon m'n bekken alsof ik haar wil doen stoppen, maar gebruik dit dan als halve ophouding ipv om te stoppen en dan kalmeert ze vanzelf, nooit kom ik aan haar hoofd als ze nerveus wordt van iets. Ik neem dan het paardje waar ik in Lommel mee reed als voorbeeld, ik kende het paardje niet van op voorhand. Hij was altijd zo bang om niet mee te zijn met de groep (dit paardje konden ze ook niet aan een beginner geven), dat hij er in begin als een gek vandoor vloog. Ik kwam dan niet aan de teugels, (wat andere mensen wel deden is me verteld) en dan kalmeerde hij.. Als er dan iets gebeurt en zo'n paard heeft niet leren stoppen op je zit of andere voorbereidende opleiding gehad, leuk bedoening hoor, niets heb je nog aan zo'n paard te zeggen (ik heb het geprobeerd in elk geval met een
Parelli halster, levensgevaarlijk was het)...zo'n paardje moet eerst een opleiding krijgen die op iets trekt.
Marianne, ik heb nog een leuk filmpje van toen ik mijn merrie
bitloos aan het opleren was, de eerste stapjes (eigenlijk de tweede week dat ik ermee rijd). Als je wil stuur ik het je door. Deze oefeningen hebben me al enorm veel geholpen op baan.
Verhalen
