Hier in ons valleitje staan de paarden onder véél meer zonuren, onder een hoger staande zon en op 700 meter hoofte zonder ook maar de minste last te hebben van zonnebrand.
Dit geldt niet alleen voor onze paarden maar ook voor de véle andere paarden hier. Ja, ook die met roze delen in de huid.
Ik ben daarom meer dan een beetje verbaasd over het geklaag van eigenaars in Nederland: dat hán niet alleen de zon zijn.
Na wat zoekwerk heb ik het volgende gevonden:"Sunburn" in Horses May Be Due to More Than the Sun
Kevin H. Kline, PhD, University of Illinois, Dept of Animal Science
A relatively common complaint among owners of fair-skinned horses is reddened and peeling skin during sunny weather. The most often affected area is around the eyes, nose and mouth of horses having white face markings, but other areas with white hair coat and underlying pink skin including the legs may be affected. While this dermatitis is often simply attributed to sunburn, ingestion of plant toxins of various origins is often the underlying cause of this condition known as photosensitization. Certain plants cause the sun-mediated skin damage through direct interaction of sunlight and plant toxins circulating through capillaries in the sensitive light-skinned regions. This effect is known as primary photosensitization. Some plants may cause dermatitis through a secondary toxic effect pursuant to liver damage by plant chemicals, and some plants pose the risk of both types of photosensitization.

Equine specialists at the University of Illinois have received numerous telephone calls related to this problem. The most common cause identified in the majority of these cases has been the ingestion of wild white clover, also known as Alsike clover (Trifolium hybridum). This clover with white or pinkish white flowers can grow profusely in moist conditions and overrun pastures that do not have vigorous stands of pasture grasses. This undesirable clover for horses is sometimes included in pasture seed mixes, either intentionally or unintentionally, and looks similar to the large white clover known as Ladino (Trifolium repens) that is thought to pose fewer health problems than Alsike.

Horse owners that have fair-skinned horses showing signs of photosensitization should remove the horse both from the sun exposure and the source of the plant toxins. The degree of dermatitis that a white-skinned horse may display is related to the amount of plant toxin that is ingested, the amount of sunlight exposure, and individual tolerance to the toxins. While most cases of Alsike clover photosensitization are not life threatening, rare cases of severe debilitation or death of horses have been reported, probably due to the secondary form of the disorder caused by liver damage. Problems with Alsike clover toxicity generally peak in the late spring and early summer when moisture is abundant in the pastures, and lessen during dryer weather in mid and late summer. The problem often recurs during early fall when moderating temperatures and moisture levels allow the shallow-rooted clover to reestablish itself.

Horse owners that observe signs of photosensitization in their horses should check their pastures for excessive growth of Alsike clover, but should also keep in mind that other plants and some molds may also predispose horses to "sunburn dermatitis". For example, a horse that has ingested St. Johns Wort, wild buckwheat or certain mycotoxins including Sporodesmin may present symptoms similar to one that has ingested Alsike. Pasture renovation using more desirable species of forages may be necessary to avoid recurring problems with plant toxicity. Information regarding pasture establishment and renovation may be obtained from the University of Illinois Extension office nearest you.

Is een proteïne, eiwit, uit eicellen van varkens dat daar een rol vervult als receptor van sperma; het complexe proces dat één spermacel toestaat door de wand te dringen maar geen enkel meer.
Dit ene proteïne heeft een onverwacht en toevallig effect op de eicel van andere zoogdieren: het verandert de receptor daarvan zodanig dat het soortspecifieke sperma niet herkent wordt.
Dit is alles wat het doet.

Verschillende populaties wilde dieren vormen een probleem voor de beheerders als er overbevolking ontstaat; olifanten buiten een reservaat verwoesten plantages etc.
De verwilderde paarden in NoordAmerika zijn een ander voorbeeld.
Nu is het niet de vraag of er werkelijk overpopulatie is, maar in ieder geval is de noodzaak tot geheer van de groottes een feit.
In Noord Amerika groeide de publieke weerstand tegen het afschieten van de paarden of het vangen en verwerken tot hondenvoer en de Humane Society maakte geld vrij voor onderzoek.

Inmiddels wordt PZP al bijna 15 jaar gebruikt om kuddes verwilderde paarden te reguleren.
Er zijn geen bij-efecten geconstateerd. Het enige 'nadeel'dat gesignaleerd is, is dat na 4 jaar ononderbroken gebruik een merrie verminderd vruchtbaar kán worden en na 5 bestaat de kans op onvruchtbaarheid; de eicel herkent in zo'n geval permanent het eigen sperma niet mee. Meer niet.

PZP heeft geen enkel effect op het gedrag, de hormonale huishouding of wel systeem dan ook. Het wordt zelfs heel snel afgebroken en verdwijnt uit het lichaam, allen een modificatie aan het mechanisme voor spermareceptie achterlatend.
Het is volledig accuraat om het te omschijven als een vaccinatie tegen sperma.

PZP is NIET verkrijgbaar als middel voor huisdieren, maar wel voor wildbeheer. Doordat het middel niet is aangeboden ter beoordeling aan de amerikaanse voedselorganisatie, is het niet gekeurd voor gebruik bij consumptiedieren. Paarden zijn consumptiedieren en dus is het niet goedgekeurd voor gebruik bij paarden tenzij op het registratiedocument is vermeld dat het individu niet voor consumptie geschikt is. Veel paarden krijgen medicijnen die dit vereisen.

Nick Altena schreef op woensdag, 5 mei 2004, 21:35:


hey nick,

dank je voor de suggestie, ik ga er hard aan werken en men best doen om mijn lichaams-taal/houding te verbeteren tegenover mijn knollie.
geduld is geen probleem, heb ik genoeg met dieren, als ik er maar mee kan bezig zijn maakt het me niet uit hoe lang het duurt.
bedankt, hoop dat het me gaat lukken.

groeten
kim

Spirithorses schreef op zondag, 9 mei 2004, 1:11:


Ik wou dat IK dat kon, zou voor ons allemaal wel wat zijn denk ik..
Is het allemaal een stuk makkelijker om met je paard te "PRATEN"

Groetjes Nick

jo schreef op zondag, 9 mei 2004, 13:04:


Dit is dus wat ik bedoelde Jo, in het voorbeeld wat ik aanhaalde is gesproken over een paard dat door "walst" en niet stopt zodat de persoon angst kreeg en vroeg wat ze daar aan kon doen...
In alle adviezen ( groot maken , armen zwaaien, touw rond draaien) zag ik dus niemand met het woord GELUID maken (in combinatie met lichaams taal)) gebruikte.
Ben van plan hier eens een onderzoekje in te doen (zat al een poosje in m'n bol) en daardoor viel het me op dat niemand er wat over zei..
Vaak DOEN we het wel, dat geluid maken, dat blijkt nu wel aan de reacties, maar niemand HAD het er over.Terwijl ik zelf denk dat geluid net als lichaams taal voor ons als mens HEEL belangrijk is bij het "praten" met paarden.

hallo,

misschien een onsmakelijke titel, maar een van onze paarden heeft om de haverklap diaree.dan gaat het weer een paar dagen "redelijk", maar dan is het weer mis en is de ontlasting alleen water. zelfs de DA weet niet waar het vandaan komt, en weet ook niet wat we ertegen kunnen doen. ontwormen doen we op tijd. ze eten hooi, kuilgras, brokken en gewoon gras. niet alles ineens, maar dat is wat we voeren. wortelen en zemelen enz. hebben we al lang achterwege gelaten. ik heb wat voeren betreft alles geprobeerd. heeft iemand misschien tips wat ik eventueel nog kan proberen? (misschien bepaalde kruiden).de andere 3 staan de hele dag op de wei en hebben nergens last van. we hebben ginger dan ook bij de rest staan, maar een stukje wei afgemaakt, zodat ze op een kaal stuk staat en toch bij de andere kan zijn.

we hebben haar nu 8 maanden en ze is herhaaldelijk helemaal onderzocht, icl. bloed enz. maar ze is kerngezond en ook niks mager ofzo. ze is vrolijk, heeft bergen energie enz enz.

dus wie kan me helpen?

groetjes monique

monique schreef op donderdag, 13 mei 2004, 12:11:

Ik DENK aan zand in de darmen.
Isabella heeft dit ook om de haveklap in de winter omdat ze dan toch die laatste sprietjes af probeert te knagen.
Omdat je schrijft dat ze op een kaal stuk staat, zou ik eens in die richting denken. Een kuurtje zandweg of Sandclear kan heel wat oplossen. Duur spul, maar werkt erg goed.

Groeten,
Ingrid

monique schreef op donderdag, 13 mei 2004, 12:11:


Als die van ons kuil krijgen gaan ze ook aan de sch...
Zou hem gewoon gras laten eten en kijken wat i dan doet...net als je andere paarden dus...
Als je het niet vertrouwd/cq geen verbetering komt kun je de ontlasting toch ook laten controleren...misschien een bacterie of zo?
Groeten Nick

monique schreef op donderdag, 13 mei 2004, 12:11:


Als ik Falka kuilgras geef kan ik er de donder opzeggen dat ze diarree krijgt. Als ik het weglaat is het gewoon over.
Is de mest helemaal onderzocht op wormen? Die rooie wormpjes, de larfjes graven zich in het darmslijmvlies in, en komen ik meen na 8 weken weer uit.
Ik zou in ieder gevalproberen eens het kuilgras weg te laten, blijft het dan nog zo, een van de andere voedingsmiddelen die je geeft.
Kijk ook goed naar de werkzame stof in het ontwormingsmiddel. Niet iedere werkame stof is bijv. geschikt tegen elke worm. Onderdodering is ook niet zo slim, beter overdoseren, maar er is een middel waarbij dat juist niet mag, en ik kan verdorie niet op dat middel komen. Ik hoop dat iemand anders dat weet.

Groeten Esther

monique schreef op donderdag, 13 mei 2004, 12:11:


Wat voor kuilgras is het?
Zuur............eigelijk voor koeien geschikt?

jo schreef op donderdag, 13 mei 2004, 16:52:


hallo,

het kuilgras is voorgedroogd, het is bijna hooi, je ziet amper het verschil. ook is de ontlasting al gecontroleerd,(bij DA) maar niks te vinden, het paard is gewoon super gezond.
daarom snappen we er niks van. ook als we het kuilgras weglaten,krijgt ze diaree. ze eet dan brokken. het helpt allemaal niks. ook valt ze geen kilo af, (normaal zie je ze wel eens achter invallen.)

groetjes monique

monique schreef op donderdag, 13 mei 2004, 22:20:


Wat gebeurt er als ze enkel gras eet??? Of juist als je het gras weglaat? Ik zou eerst kiezen voor enkel gras trouwens.
Kan me voorstellen dat je ongerust bent hoor, ik zit ook mijn hersens hier op te kraken. Altijd jammer dat je te weinig info hebt.
Probeer het in ieder geval eens, enkel gras, niets anders.

Sterkte met haar.

Groeten Esther

monique schreef op donderdag, 13 mei 2004, 12:11:


Volgens de geruchten hier in het brabantse geeft kuilgras wel vaker van dat soort problemen. Voer je paardenkuil of koeienkuil. Koeienkuil is sowieso ongeschikt voor paarden maar paardenkuil zou vaker koliek en diarree veroorzaken als hooi.
Maar dat zou je dierenarts moeten weten, denk ik.

toedeledokie
Elsbeth

elsbeth flipsen schreef op vrijdag, 14 mei 2004, 1:28:


groetjes monique

Hoi Monique

Misschien heeft iemand het al gevraagd of heb je het al gezegd, maar ik loop wat achter.
Wat is dat voor paard op je foto? Lijkt wel een Fries, maar hij heeft witte achterbenen en is niet zo groot, maar voor een Merens te groot.

Ben nieuwsgierig.

Groeten,
Ingrid