Spirithorses schreef op woensdag 31 oktober 2007, 20:18:


Dina zal blijven.
Met haar 'baasje' klikt het ook heel goed.
Is ook belangrijk.
Verder zullen we wel zien hoe het verder gaat met die twee dames. Desnoods houden we het zo, zal wel zien.
Player is nog steeds mank, in stap is het niet zo duidelijk, stapt kort van achter, wel duidelijk zichtbaar toen ze gisteren schrok en wegsprong en paar galopsprongetjes deed, dan was het auw, oeisj, hink hink. Hoop dat ze geen blijvend letsel heeft. DA heeft wel gezegd 10 dagen rust, kneuzingen moeten genezen. Houdt natuurlijk wel steek.

Wat ik eronder bgrijp , Frans, is dat het eigenlijk gewoon om de vezels draait. Gras, hooi is ruwvoer, vezelrijk en dat is wat paarden nodig hebben, niet meer.
Dat het gras minder voedzaam is, minder eiwitten bevat, minder vitaminen, is niet erg want een paard maakt dat zelf aan.
(Wb suikers, de aanmaak hangt af van het weer: temperatuur, zonlicht... Slaan planten swinters de overtollige suikers niet op in de wortels totdat het voorjaar wordt? De rest ligt stil, er gebeurt het absolute minimum in de plantenwereld in de winter.)
Eiwitten hebben ze sowieso maar heel weinig nodig en de meeste paarden krijgen er toch al teveel van binnen.
Ben mee hoor..
Maar..toch..
Player heeft één keer een hele zomer op gras alleen gestaan, niks bijgevoerd, geen hooi, geen muesli, geen ander "fastfood" zoals geperste brokken. Niks, nada, nul.
Eind van de zomer, kreeg Player ineens last van zeer hevige bloedneuzen.
Een aantal keer redelijk kort opelkaar.
Heb haar laten onderzoeken: echoscopie van neus, luchtpijp, luchtzakken. Alles bleek in orde.
Heb me heel bezorgd gemaakt, dacht dat er vanalles en nog wat mis was....
Dan heb ik me de bedenking gemaakt dat er mssn een tekort was aan iets...Waardoor die bloedingen zijn ontstaan.
Ben vanaf dan minimaal gaan bijvoeren. eerst een onderhoudsmengeling, later cerevit.
Sindsdien weer geen bloedneuzen meer.

Frans Veldman schreef op donderdag 1 november 2007, 14:18:


Op die wei was er alleen maar gras te vinden. Dus een teveel van "iets" kan eigenlijk niet. Of het moest teveel gras zijn. ...
Kwetsbare bloedvaten, waarschijnlijk, bij mensen kan dat ontstaan door een tekort aan vit K. Maar ja, een mens is nog altijd geen paard.
Sind ze wat wordt bijgevoerd, heeft z er er geen last meer van. Ook voor die ene zomer werd ze bijgevoerd en had ze er ook geen last van.
Kan toeval zijn natuurlijk.

Salicylzuur is één van de werkzame stoffen in pijnstillers en koortsverlagers. Zit dat in wilgentakken?

marianne laenen schreef op zaterdag 3 november 2007, 17:54:


Grappig wel, herkenbaar ook, Player is wel geen arabier maar een paard vol-bloed
Dat van die plassen, idd, ze gaar er uit principe niet door maar soms ook wel en mèt plezier. Ze blijft in een goeie diepe plas staan en begint met volle overgave met haar voorbenen in het water te slaan zodat iedereen die dichtbij staat doorweekt is
Om me de plas erna vol overgave in de bomen te wrijven om maar naast die plas te kunnen....en niet erdoor.
Haar aanhalen kan alleen als zij het wil, ze draait haar gat en is weg of komt gewoon niet.
Met iets lekkers is ze altijd wel te lijmen.
Na haar avontuur met Dina is ze weer stillekes haar oude lieve bitcherige zelf aan het worden. (gelijk haar 'baasje' )

Esther schreef op zaterdag 3 november 2007, 19:50:


Nu antwoord ik wel voor mn beurt maar denk dat het hier even off-topic was:het grillige karakter van een arabier. Ik pikte er even op in omdat het heel herkenbaar is vorr mij.

Spirithorses schreef op donderdag 1 november 2007, 13:26:


hey Pien,
Weet je al van de DA hoe dat spul heet dat hij heeft voorgeschreven ter versterking van de celwanden?
Ben wel heel benieuwd.

grtjs
Jacqueline

Spirithorses schreef op zaterdag 3 november 2007, 20:24:


Ja, idd Pien, herken het ook op de manier die jij beschrijft, gevoelig aan alles wat er om haar heen gebeurt. Soms. Meestal. Vaak. Heb nooit een idee eigenlijk hoe ze gaat zijn. De ene keer springt ze al een hele rit voor elk vlindertje of kleiste takje een meter opzij. Gooit regelmatig de rem er op...Loopt onregelmatige snelheden.... De andere keer als ik dan met een twijfelachtig gemoed weer richting bos tijg met haar, is ze ineens het "coolste" paard ter wereld......
Ik weet nooit op voorhand wat voor paard ik mee heb, kan dat aan gevoeligheid wijten, ja, maar ook aan grilligheid en 'loeten'. Denk dat het een combinatie van de twee is, het ene brengt automatisch het andere met zich mee.

Qua dominantie is Player altijd baas geweest over alle paarden, eender waar en bij wie ze stond. Ze moest daar niet al teveel voor doen, dat was gewoon zo. Nu met Dina, denk ik , is het zo hard te verteren voor haar dat ze het onderspit heeft moeten delven dat ze gewoon in shock was (en nog steeds een beetje). Ze had pijn en heeft zich daardoor niet afdoende kunnen verdedigen en kunnen ontwijken, op den duur zelfs niet meer., ze kon letterlijk geen stap meer zetten zoals we haar 'die avond aantroffen.

Van Dina zeiden ze hetzelfde, altijd cheffin geweest. Zet zo'n twee bijelkaar en het is gewoon op leven en dood op den duur.
Alfa merries misschien?