Wil schreef op donderdag 8 november 2007, 21:48:


Hallo, Wil,
Met Indy gaat het gelukkig weer aardig. Het schijnt dat ze toch tot de gelukkigen mag behoren waarbij de ataxieverschijnselen langzamerhand afnemen. Enkele weken geleden kon ik haar hoeven niet meer bekappen of uitkrabben omdat ze zo wankel was. Inmiddels kan ze haar hoeven weer op de hoefbok neerzetten en ze kan weer draven. Helaas schiet haar rechter achterknie af en toe nog op slot en heeft ze veel aan spiermassa verloren. Na een hoefzweer, een stinkend, gezwelachtig iets bij haar schoft en haar najaarshoest weer achter de rug te hebben, zijn we weer langzamerhand aan het opbouwen. Misschien mag ze weer helemaal herstellen, wie weet! Ze is in ieder geval erg vrolijk en ondernemingslustig, en dat is het belangrijkste!

Ik hoop dat het je goed bevalt in je nieuwe omgeving!

Groeten,
Monique

Wil schreef op zondag 11 november 2007, 21:42:


Sedalin zou ik ook niet zomaar gebruiken, ik ben echter wel van mening dat er gevallen zijn waarbij een kleine dosis niet verkeerd is. Ik heb zaterdag net een tube Sedalin opgehaald bij mijn dierenarts, alvast weer voor het geknal met oud en nieuw. Indy krijgt 1/4 tube, genoeg om haar wat onverschillig te maken. Geef ik Indy met oud en nieuw geen Sedalin, gaat ze tegen de stal muren rennen en zichzelf verwonden. Haar op het weiland laten is ook geen optie, ze rent net zo lang heen en weer totdat ze er letterlijk bij neervalt, ze rent door de draden heen, ramt palen. Daarna staat ze nog dagen stijf van de stress, ze schrikt overal van en wil nauwelijks eten. En dan volgen weer de ostheopaten, dierenartsen........
Dan kies ik liever deze weg.
Monique

Gisteravond heb ik stiekum in stilte een beetje gejuichd......

Na wat aanloopmoeilijkheden en tuttig getrippel met haar hoofd zover mogelijk naar boven (bah, het spettert in de bak ; daarvoor had ik haar nog vol genot in de blubber zien rollen) liep Indy linksom voor haar doen erg goed. Haar draf verbetert steeds meer, zelfs de overgang van gallop naar draf is vloeiend geworden. Indy wordt steviger, de spieren voelen niet meer blubberig aan, haar achterhand wordt ronder en gevulder en haar knie is niet meer op slot gegaan. Rechtsom laat ik haar alleen nog maar stappen, haar rechter schouder is nog niet sterk genoeg, maar dat komt langzamerhand.

Ik durf nog niet hardop te juichen, ik ben als de dood dat dit slechts een korte opleving is, maar in stilte heb ik al wel gejuichd....

Pfffff... moest dit gewoon even kwijt.

Monique

charlot van r schreef op dinsdag 13 november 2007, 10:12:


Wat voor verband heeft je paard?

Ik kwam dit tegen op internet:
&imgrefurl=http://www.xanga.com/skin.asp%3Fuser%3Dharmonydt&h=230&w=240&sz=23&hl=de&start=33&um=1&tbnid=-efuJjV8n--8UM:&tbnh=105&tbnw=110&prev=/images%3Fq%3Dknie%2Bproblem%2Bhorse%26start%3D20%26ndsp%3D20%26svnum%3D10%26um%3D1%26hl%3Dde%26sa%3DN
Waaah, wat een lange link.....

Zie linker kant: "Filou, wenn Selbsterhaltung zu einem echten Problem wird"

Het gaat er in het kort om dat een paard de mens liever met zijn linkeroog ziet, heeft te maken met het vluchtgedrag van de kudde (draait altijd dezelfde kant op, naar rechts). Het paard wat beschreven wordt "Filou" gebruikt liever zijn rechteroog wat tot allerlei problemen leidt, o.a. niet goed geaccepteerd worden in de kudde, extreem vluchtgedrag.

Wat vinden jullie daarvan?

Monique

Spirithorses schreef op dinsdag 13 november 2007, 12:16:


Waar ik aan zit te denken, je brengt je paard er heen als 1 jarige, haalt het als 3-jarige weer op. Hoe krijg je zo'n paard in een trailer, of ga je er mee naar huis wandelen. Naar mijn idee veel stress als het paard plotseling in zo'n benauwd hokje moet of door druk verkeer heen.
En hoe zit dat met met drachtig worden? Er zullen in die natuurlijke situatie dan ook wel hengsten bij zijn? Indien je er (nog) geen veulen bij wilt hebben, hoe wil je dat verhinderen?
Monique

Spirithorses schreef op dinsdag 13 november 2007, 12:31:


Duidelijk :)

Heb zelf bij een boer een losgeslagen hengst meegemaakt die Indy (toen drie) contstant dekte en ook inelkaar beukte. Gelukkig was hij wel gecastreerd, dus geen veulentjes van een 2 jarige die nog tot een enorm groot dressuurpaard moest uitgroeien, helaas wel een kapotte schouder aan overgehouden.

Maar hier was dan ook geen hengst bij die de ruin op zijn nummer zette, alleen een oude merrie die aan het hoofd stond van de groep en al lang blij was dat hij haar met rust liet. Hij had overigens een duidelijke voorkeur voor Indy, de rest liet hij met rust.

Monique

charlot van r schreef op dinsdag 13 november 2007, 16:39:


Oh, ik dacht aan die enorme klomp die mijn paard altijd kreeg, een "Angußverband". Eerst dik ingepakt en dan tape erom, voet was twee keer zo groot dan normaal, ik moest er regelmatig Rivanol oplossing ingieten, hielp altijd prima, maar slecht om mee te rijden. Vandaar mijn vraag! :)

charlot van r schreef op dinsdag 13 november 2007, 17:37:


Dat hangt helemaal van je paard af wanneer je weer kunt rijden. Indy liep altijd snel weer goed, maar zodra ik erop stapte was de belasting te groot en werd haar hoef weer warm en liep ze lichtjes mank. Indy ontzag ik meestal twee tot drie weken en dan was rijden geen probleem meer.

Het gat geneest van binnenuit en zal langzamerhand uitharden en uitgroeien. Bij Indy duurde het ongeveer een week, dan kon ze weer voorzichtig de weg op. Wel nog uitkijken met steentjes.
Monique

Isabel van der Made schreef op dinsdag 13 november 2007, 19:30:


Hallo, Isabel,
Ben benieuwd of je iets ziet. Ik vind het wel een vreemd gegeven, dat altijd rechtsom draaien. Het is mij nooit opgevallen dat een kudde bij vluchten altijd dezelfde kant opdraait, maar ik heb er dan ook niet speciaal op gelet.
Monique

Ans Jondral schreef op woensdag 14 november 2007, 23:39:


Foei, toch, wat zijn jullie slecht.....

JoB schreef op donderdag 15 november 2007, 13:20:


HALLLLLOOOOOOOOOOOOO, doe niet zo raar zeg.... Een geintje op z'n tijd moet kunnen.