Geertje schreef op vrijdag 9 november 2007, 21:08:


Heei! Nu voel ik me toch aangesproken! Ik ben niet alleen arts in Belgie maar ook nog steeds betrokken bij de opleiding (via de stages) en ik herken mezelf daar totaal niet in, en dat is ook niet het voorbeeld wat ik aan artsen in opleiding geef. Als het aan mij ligt vertel ik een patient alles wat ik zelf weet. De uitdaging is enkel dat voor iedere patient op een begrijpelijke manier te kunnen doen. En bij sommige ziekten moet je meer uitkijken om voldoende hoop te laten, misschien meer dan je zelf hebt. Maar verder? Het is een heel verschil inderdaad met hoe het tien jaar geleden nog werd gedaan en geleerd. Niet alle artsen kunnen en durven dit al. Maar denk jij dat je medestudenten nog van die ouderwetse paternalistische artsen gaan worden ? Ik hoop het niet, ik hoop dat de revolutie zich toch blijvend doorgezet heeft.


Daar heb je gelijk in, maar zo veraf is dat hopelijk niet.

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

lizzy schieke schreef op zaterdag 10 november 2007, 9:48:


Vast heel veel mensen. Mijn Lolita heeft ook wel gebokt uit protest in de dressuurles vroeger.
Jouw paard bokt als hij duidelijk een ander idee heeft dan de ruiter. Hoe beter je hem kan motiveren en overtuigen dat jouw idee de moeite waard is, hoe minder dat voorkomt. Jouw pony heeft geleerd dat bokken werkt voor hem om zijn zin te krijgen. Dit is zeker weer af te leren, als je wat meer met zijn zin gaat rekening houden, en ook jullie relatie verbetert zodat hij ook met meer plezier jouw zin gaat doen. Het is eigenlijk niet eens zo makkelijk om een paard te leren volhoudend bokken, het kost hem redelijk wat moeite. 'Goede' rodeopaarden bv. die blijven doorbokken zijn geld waard want niet zo makkelijk te trainen/vinden.

Waar ik nog aan dacht. Je schreef denk ik dat je bij het begin wou beginnen 'de seven games dus'. maar dat is niet het begin in Parelli. Je begint eigenlijk met helemaal niets te vragen en gewoon quality time met je paard door te brengen. Samen aan het halster gaan grazen, knuffelsessies, of zelfs gewoon in zijn buurt zijn en een boek lezen of niksdoen zonder iets te vragen. Kijken of hij nieuwsgierig wordt en in jouw buurt blijft hangen, of je boek komt opeten

En over voerbeloning, je schrijft dat je daar problemen mee hebt. Nochtans, als je paardje overwegend in het 'left brain introvert' horsenality profiel van Parelli past (wat ik vermoed) dan kan voerbeloning heel waardevol zijn ter motivatie. Maar het is misschien wel verstandig eventjes te wachten met voerbeloning uit de hand tot jullie iets van relatie en respect opgebouwd hebben (vroeger mocht voerbeloning in Parelli pas na level 3! Dat is nu bijgesteld). Je kan voorlopig al mooi belonen door hem te laten grazen, maar ik zou het idee van voerbeloning niet meteen voor altijd weggooien.

Groetjes,
Nathalie

Kynshiri schreef op zaterdag 10 november 2007, 17:20:


Ja, ik hoorde ook van houtsnippers dat dat snel glad werd, maar ik denk dat het dan gaat om de soort verse snippers die ik ook in koeienweides ed. zie liggen om de modderplekken tijdelijk op te hogen. Dat hou maar een paar maand zie ik.
Ik had het over gedroogde snippers die een stuk langer goed blijven en ook eerder droge compost geven (er zit geen sap meer in).

marianne laenen schreef op zaterdag 10 november 2007, 14:26:


Ja, op den duur composteert het wel, eigenlijk vooral door de toevoeging van niet opgegeten hooi en resten mest (we scheppen de mest er wel uit, dat gaat vlot uit die snippers, maar er blijft altijd wel iets achter, zo nauwkeurig ben ik niet). Goed mogelijk dat als je het als rijbak gebruikt en niet als leefpaddock dat het dan nog langer meegaat.
Wij hebben nu na drie jaar een nieuwe laag van ik denk 15cm? bovenop gedaan. Het is bij ons niet aangelegd zoals ze dat vanuit die houtsnipperhandel aanraden, zij stellen voor het met zand gemengd te doen. Wij hadden er initieel nul verstand van en hebben het laten doen door een kennis die zelf zo'n piste had (die er inderdaad ook altijd mooi en droog bijlag).
www.manegebodem.com :hier hebben we nu onze nieuwe laag vandaan, vriendelijke mensen, een nederlandse houthandel.

Groetjes, en hou de voeten droog
Nathalie

Anita Cats schreef op zaterdag 10 november 2007, 21:04:


Hoi Anita,

Wat een leuk paard, en jullie zijn en leuk stel, ziet er mooi uit. Kritiek kan ik ook wel geven, met hopen zelfs, das altijd makkelijk uiteraard. Ik ben er zeker van dat je op mij evenveel kritiek zou kunnen geven (zal ook eens foto's moeten plaatsen...). Ik weet ook dat er in mijn foto-albums van tien jaar geleden precies dezelfde foto's van mijzelf en Cesar zouden te vinden zijn als die van jou nu. Jij bent nu misschien nog niet zo ver als sommigen hier, dat komt wel moest dat nodig zijn, op het gemak. Wat je al hebt is alleszins mooi.

Dit gezegd zijnde zou ik misschien willen enkele kleine dingen vermelden, gewoon om over na te denken, en niet als kritiek bedoeld op hoe je het nu doet.

En dat is een vraag:
Waarvoor dient de neusriem? Wat gebeurt er als je die zou weglaten?

En een verhaaltje:
Weet je hoe binnen het Parelliprogramma jonge paarden worden ingereden? Eerst grondwerk enzovoort uiteraard, maar het rijden: dat is in het begin met halster en één teugel. Geen twee teugels. Geen bit. Die ene teugel niet continu op contact, enkel wanneer nodig. Dat vindt Pat Parelli (een man die al duizenden paarden heeft zadelmak gemaakt) nu de veiligste manier. Dat wil niet zeggen dat jij dat ook moet vinden, maar ik bedoel het enkel als illustratie, dat het ook anders kan zijn.

Doe zo voort want je bent goed bezig met je schat Zalitha!
Met vriendelijke groeten,
Nathalie

Piet schreef op zondag 11 november 2007, 8:04:


Die is inderdaad mooi Piet.
Dit is wat ik me bij 'echt' clickertrainen voorstel. Zegt veel meer over mijn (mis-) concepties waarschijnlijk
Ik wil ook zo'n autoband! Op verplaatsing met Lolita ben ik er eens een grote tegengekomen, we hadden maar een paar minuutjes tijd dus verder dan de voorbenen erin kwamen we niet toen. Eigenlijk ging dat even rustig en nadenkend (van Lolita's kant) als in dit voorbeeld. Puur Parelli zonder voerbeloning toen.
Ik besef meer en meer dat goede trainers onafhankelijk van een officiele methode zeer gelijklopende dingen doen en gelijke respons krijgen van het paard. Je zag vast ook dit filmpje van een Parellistudent (met bloopers en al): http://nl.youtube.com/watch?v=-ZKFKezg9kA&NR=1
Iemand die zelf zegt Parelli te doen en die ik ook als dusdanig herken qua methode, en een paard dat even geinteresseerd en meedenkend is, tenminste zo zie ik het.

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

Arabesk schreef op zondag 11 november 2007, 11:48:


Die is mooi geschreven! Zo herkenbaar...
(Let maar op of mensen denken dat je het meent!)

Maar serieus, Pien, ik heb inderdaad in Esther's scheertopic advies gegeven, omdat mijn paarden vroeger (voor ik beter wist, weetjewel) geschoren worden. Misschien had ik dat beter per mail gedaan en niet op het forum.
Dus, voor de duidelijkheid: ik ben TEGEN het scheren van paarden voor doeleinden die de mens dienen (gemak, schoonheid, sport). TEGEN! En ook tegen dekens om diezelfde redenen. 99 procent van alle scheren en dekens is voor het gemak van de mens en niet voor het paard.

Beter zo? Was ik één van degenen die je irriteerden? Zeg het mij liever, en zeg waarom, dan kan ik uitleggen/je gelijk geven/mij verontschuldigen/ rechtzetten zo nodig.

Met vriendelijke groeten,
Nathalie