Lena schreef op maandag 19 november 2007, 20:33:


Hoi Lena,

Inderdaad grondwerk. Met of zonder trailer, je paard leren om achteruit te gaan. Als je met trailer oefent: je paard maar één pas op de laadklep laten zetten, en dan weer achterwaarts die ene pas terug. Dan twee voeten op de laadklep en weer achteruit. En zovoort.

Groetjes,
Nathalie

Lena schreef op maandag 19 november 2007, 20:39:


Ik vul twee-drie maal per week de hooiruiven weer op. Ze zitten dus nooit zonder hooi.
http://www.paardnatuurlijk.be/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=326 (laatste foto)

Gudrun schreef op maandag 19 november 2007, 20:56:


Bedankt voor je verhaal! Kan je zeggen hoe je aan Moon ziet dat hij een speelkameraad nodig heeft? Zag je dat al toen hij nog niet bij Piablo stond? Of zie je dat pas nu als je ziet hoeveel hij met Piablo speelt? Ik vraag het omdat ik nu als ik naar Huppel kijk niet veel playdrive zie, maar nu staat ze dus met saaie mama en saaie nonkel Cesar die vooral willen slenteren en eten. Huppel crosst wel eens van de één naar de ander, maar doet geen/nauwelijks pogingen tot bijt/springspel bij hun. Enkel voor mama staan en bokken om haar te dwingen stil te staan zodat Hupje kan drinken.

Groetjes,
Nathalie

Spirithorses schreef op maandag 19 november 2007, 23:49:


Bedankt voor de moeite want hier heb ik heel wat aan hoor!


Hmmm. Te ruig kan dus ook... dan moet ik er niet aan willen denken een driejarige knappe anda hengst (ik droom maar even!) er bij te nemen.


Als ik het doe, dan zou ik de eigenaar er niet bijwillen als het ware. Gewoon goed overeenkomen wat ik te bieden heb en wat niet, en dan beestje bij mij afleveren en zich niet op mijn erf komen bemoeien. Ik ben precies geen gemakkelijke... oei.


Graag!


Zeker. Erg bedankt!

Nathalie

Moniek schreef op dinsdag 20 november 2007, 0:52:


Ow, klinkt zo verleidelijk...
Nu hoor ik ook van vrienden dat ze ook veulens kennen die zelfs met leeftijdgenoten juist niet spelen, bv. een merrietje die de speelavances van ruintje kordaat afwijst, of een groep veulens waar je de hele dag naar kunt kijken zonder spelen te zien.
Ik zou het eerst eens moeten 'testen' als het ware wat Huppel zou doen. Een glazen bol, dat heb ik nodig

Aafke schreef op woensdag 21 november 2007, 12:45:


Aafke, ik herken dit helemaal. Je doet wat je kunt, dat is het belangrijkste. Als ik helemaal zelf zou beslissen hoe en wat met de paarden zou het anders zijn dan wat ik nu in samenspraak met mijn man doe. Ik besef echter maar al te goed hoe ver hij al gekomen is, hoe dankbaar ik ben dat hij zomaar zijn geld en zijn vrije tijd mee met mij in de paarden steekt, uiteindelijk mijn hobby (nu, hobby... zeg maar leven) en niet de zijne. Het komt allemaal wel, de overgang naar PN (pseudo of wathever) gaat voor iedereen geleidelijk, het gaat niet op één seconde, er zit traagheid op. Als je een tweede moet meeslepen in dat proces is je traagheid groter.
Weet je wat leuk is? Als mijn man mij zegt hoe blij hij nu is dat ik hem overtuigd heb de paarden niet op stal te houden. Hoe leuk hij het vindt ze te zien rondstruinen.

Langzaam maar zeker kom je er wel,
Nathalie

Moniek schreef op woensdag 21 november 2007, 19:00:



Even de 'Parellimethode' meegeven: geleidelijk aan afspenen, aan negen maand tot een jaar, afhankelijk van de conditie van de merrie. Melkgift langzaam afbouwen. Naast hier al vermeld door progressief de tijd apart op te drijven kan dat ook nog anders:
Ik zag hem met een specifiek voorbeeld: moeder en zoon in paddocks naast elkaar, zodanig dat op één plek er ruimte doorheen het hek was (een soort horizontale stal/roundpen hekken) zodanig dat veulen er zijn hals kon doorheen steken om te drinken, maar dus ENKEL als de merrie dat zelf ook wou (om de druk van de uier af te hebben). De merrie moet immers echt meewerken door helemaal tegen de omheining te komen staan. Zoiets zou ik voor Huppel ook wel willen proberen, alleen heb ik geen hekken, enkel draad, en dan weet ik niet hoeveel respect ze heeft voor een draad zonder stroom op.