marianne laenen schreef op vrijdag 30 november 2007, 14:17:
> Gisteren kregen we daar weer een staaltje van te zien.
>
> Opeens was er "iets" aan de hand. Apache en Couscous liepen op

Heb van de week ook dubbel gelegen van het lachen.
Toen ik op een ochtend op de wei kwam om eten te geven, kwam Player niet af. Ze bleef op de wei en drentelde wat op en neer voor de draad. Ze hinnikte wel haar huhuhuhu, maar komen? niet dus.
Ik riep haar en zag dat ze draaide en richting ingang paddock kwam. Ik deed weer voort met wat ik aan het doenwas, even later keek ik waar ze bleef en weer was ze aan het drentelen voor de draad. HUHUHUHu zei ze.
Allez, Player, kom , heb eten....weer: huhuhuhu, ze kwam maar draaide zo een twintig meter voor de ingang weer terug.
Ik klopte op haar etensbak, stak die in de lucht, en niks, telkens draaide ze terug....
Uiteindelijk tijg ik mèt etensbak richting ingang van de paddock, héél enthousiast komt ze aangedraafd om plots alles toe te gooien en weer weg te lopen. ik kijk waarnaar zij keek ..... wat was er nou aan de hand??????
Er lag een grote molshoop (wéér die mollen he

) in het midden van de doorgang, die toch bijna 5 meter breed is...en ons madam durfde er niet door.
Ben beginnen lachen, heb de hoop platgetrapt en ja hoor daar kwam ze tegen 100 per uur, schuin in de bocht ....springt over die (nu platte) molshoop en spurt met haar staart recht omhoog de paddock binnen...
En ik .... ik lag plat van het lachen....