Piet schreef op maandag 3 december 2007, 16:02:

Wens je heel veel sterkte Esther in deze rotperiode. Weet hoe moeilijk dat kan zijn. Mijn vader benam zichzelf ook het leven, deze maand precies 13 jaar geleden.

En idd dan lijken deze discussie zo leeg, zo zinloos... aan de andere kant leren we er allen van, denk ik. Hoop dan ook ten diepste dat Piet en Eva 'elkaar weer kunnen vinden'.

Esther schreef op maandag 3 december 2007, 20:44:


Oh, dat is vreselijk. Zo akelig. Ik weet de reden niet, weet niet wat er is gebeurt.. maar kan het zo zijn dat degenen die jou dit verwijten dit doen uit onvermogen/onmacht, uit eigen schuldgevoel (ik heb me tijdenlang schuldig gevoeld na de dood van mijn vader) Waarom, o waarom moet er toch altijd een 'zondebok' zijn. Om "jezelf" vrij te praten misschien???
Zo is mijn moeder 'uitgekotst' door een gedeelte van de familie van mijn vaders kant. Het was haar schuld. Mijn vader was alcoholist, overspel, echtscheiding was deel van hun huwelijk.

Esther jij bent niet schuldig/verantwoordelijk voor de dood van jou zus, de enige die dat is is zijzelf. Zij nam deze beslissing, in wat voor omstandigheden dan ook.

Probeer, als je dat kunt op je eigen manier toch afscheid van haar te nemen. Schrijft haar bijv. een brief, lees die hardop.. verbrand het daarna o.i.d. Maar laat je op geen enkele wijze de mogelijkheid om afscheid van haar te nemen ontnemen.

Eva Saegerman schreef op dinsdag 4 december 2007, 10:09:




He gelukkig... -slaakt een diepe zucht van opluchting- ... jullie zijn beide prachtmensen die elkaar niet in de haren zouden moeten zitten.