Frans Veldman schreef op woensdag 5 december 2007, 12:28:
> Piet schreef op woensdag 5 december 2007, 8:55:
>
>> Men neme een paard wat altijd flink geslagen is met een

> Goh Piet, wat je dus eigenlijk zegt is dat je denkt dat
> Parelliers gemakkelijk in staat zijn om met behulp van
> lichaamstaal het paard iets te laten tolereren waar het
> eigenlijk doodsbang voor is?
Nee, dat zeg ik dus eigenlijk niet.
Ik zeg dat het paard de eerste keren zal reageren.
Ik zeg dat het het ontbreken van de aggressiviteit in de lichaamstaal is die het paard zal gaan begrijpen.
Exact hetzelfde als de hand die kan aaien , maar ook slaan. Een paard die dat kent zal ook daar anders op reageren, maar het blijft dezelfde hand.
> En dat terwijl je als clickeraar zo'n gedoe hebt om het paard
> een touwtje over zijn rug te laten tolereren? Jammer dat je die
> lichaamstaal niet ter beschikking had toen Angela ineens met
> een cap op verscheen...
Niet te vergelijken . Een cap is een toevoeging waar een paard van schrikt of niet. Wen hem eraan en het probleem is over, daar zit geen achtergrond achter. Hij is er nu aan gewend, weg probleem , voor altijd.
Pas als ik hem ga slaan met die cap, zal hij voortaan eerst even goed kijken hoe mijn muts staat.
Touw op zijn rug is hem aanspreken op zijn trauma. Dat moet je zeer zorgvuldig wegtrainen. daar is mijn lichaamstaal denk ik ook niet van zo'n groot belang bij.
Het was IETS voelen op zijn rug en achterhand, dat het probleem gaf/geeft

Die
Parelli lichaamstaal moet wel
> ook wel dondersgoed. Je kunt dit gewoon niet voor elkaar
> krijgen als je paard mishandeld wordt de zweep, noch met
> Parelli noch met de clicker.
>
je mag mij best woorden in mijn mond leggen en zeggen wat ik denk.
Ik blijf erbij dat je dit alleen kunt bereiken omdat je lichaamstaal iets anders zegt dan je gedrag laat zien. Als het paard eenmaal snapt dat ie op jouw uitstraling en lichaamstaal moet letten, is het, wat je vertrouwen noemt, bereikt.
Denk maar weer aan de hand, die kan aaien en straffen.
> Wat mij betreft is de discussie over. Ik waardeer het wat je
> met paarden doet, je hebt ongetwijfeld het beste met je paarden
> voor. Als jij nu ook gewoon eens weet te aanvaarden dat ik ook
> het beste met mijn paarden voor heb, en dat ik ze niet
> mishandel met een zweep, of vastbind tijdens het
>
desensibiliseren, of weet ik veel wat er allemaal verzonnen
> wordt, dan hebben we in ieder geval een mooi einde bereikt.
ik
weet dat jij het beste met je paarden voor hebt, nooit aan getwijfeld,
mishandelen met een zweep, vastbinden of "weet ik wat er allemaal verzonnen wordt", zijn geen uitingen van mij.
Dit 'onrealistisch' idee ( Ik kan je man/vrouw en paard noemen, waarbij het zo gaat, het ene moment is de zweep een wapen, het volgende moment een verlengde arm waarmee gestreeld wordt, maar ik wil helemaal geen olie op het vuur gooien) was ook helemaal niet perse aan jou gericht, maar om na te laten denken over wat lichaamstaal en uitstraling bij een paard kan doen.
>
> Frans
>
> "If your only tool is a hammer, you tend to see every problem
> as a nail."
Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction