Ik heb hier al tijden niks meer geschreven maar wilde jullie dit leuke verhaal niet onthouden. Ik gef momenteel dierhouderij op een VMBO school. Afgelopen week was er activiteitenweek, waarin de leerlingen workshops konden doen. Ik had gezegd dat ik wel een workshop 'dieren trainen' zou geven.
In een zoektocht naar leuke opdrachten voor de leerlingen kwam ik uiteraard op de site van Inge teblick. Daarop stond een pony die het verschil leert tussen twee letters. Dit leek me wel een leuke opdracht voor de leerlingen. Ik had maar twee paarden waarmee ze konden oefenen maar op school hebben we wel een hoop geiten en schapen. Als ik minstens 8 lln per keer zou hebben leek me dat wel handiger.

Geiten erbij gepakt. Eerst geleerd click = voer (waren in het begin een beetje bang voor de click), toen neus op A (op wit A4tje) = click, toen velletje met zowel A en C --> neus op A = click en neus op C = negeer.

In twee sessies van ong 20 minuten hadden twee van de 4 geiten het door (de leerlingen clickerden voor het eerst). Ook als de letters van hand werden gewisseld raakte ze het goede velletje aan. Ik was eigenlijk best wel verbaasd over hoe snel het ging. De timing van de leerlingen was verbazend goed, en de intelligentie van de geiten verrassend .

De leerlingen vonden het superleuk. Nu gaan we oefenen zodat ze namen kunnen spellen tijdens het eindfeest .

Maar waarom is dat zo'n slechte opmerking? Dat kan toch? Is het dan niet vriendelijker naar het paard toe om paardlief te verkopen aan iemand die wel die klik heeft met het dier? Moet je zo'n dier dan houden uit principe? Omdat je haar nu eenmaal gekocht hebt mag je haar nooit meer verkopen?

Word je daar dan niet alleen maar bitter van, naar het paard toe ook? Lijkt me niet dat beide partijen daar dan gelukkig van worden...

Zou je dat eens verder uit wllen leggen Piet?

Mvg, Maaike

Tja manegehouders...
Grappig dat het woord winst zo vaak genoemd wordt hier omdat dat iets is wat zo'n 70 tot 80 % van de paardenbedrijven (waar onder manege's) niet lukt in Nederland. Ik denk niet dat ze hun paarden uitsluitend zo houden uit winstbejag. Er is echt een enorm gebrek bij deze mensen aan kennis van wat goed is voor paarden en een conventionele denkwijze die eeuwen teruggaat. Het is moeilijk vechten daartegen.
Manegehouders zullen op een bepaald level wel weten wat beter is voor de dieren maar kiezen ervoor dit niet te doen, vanuit gemak, regelgeving, geld, onwetendheid etc.

@Eddy: er zijn ook stallen in Nederland die hun vele paarden wel buiten doen 24/7 in groepen. Stal Mansour in Arnhem (manegebedrijf) als de eerste. Jammer ook dat jij die niet noemt Jantien. Je bent er nog wel geweest.
Dat is iig één manegehouder die heeft ingezien dat het beter is voor de welzijn van zijn paarden om ze buiten te houden in een groep. Het is dan geen wei en ook geen natuurgebied, maar het is een enorme stap in de goede richting en zeker duizend maal beter dan een betonnen gevangenis!

Groetjes Maaike