Arno8 schreef op zondag 16 december 2007, 18:04:


Dat gelt ook voor jou Arno, lees jezelf eens terug. Je reactie is overdreven. Jij leest toch ook op bokt en vandaar neem je haar veroordeling mee hier heen, zo lijkt het me toe. Als neutrale lezer hier, heb ik geen enkele moeite met haar bijdragen. Dit verdient ze niet, op grond van wat ze hier schrijft. Al hoewel leren omgaan met fikse aanvallen is ook een verdienste.

Michiel

Moniek schreef op maandag 17 december 2007, 18:43:


Een beetje ongelijke gewichtsverdeling is er al gauw ja en dat is geen probleem. Wat wel een probleem is, is tijdens het rijden telkens één achterbeen dragend (het been wat meer ondertreed) en een achterbeen stuwend (de stijve kant dat niet goed kan inbuigen). Als je zo altijd blijft doorrijden dan rijd je, je paard de vernieling in, dat is onomstreden dacht ik.

De voeten op een weegschaal zetten is echt onzin, omdat de gewichtsverdeling staande gewoon telkens anders kan zijn.
De oorzaak van scheefheid is divers, een deel aangeboren, een deel toevallig ontstane stijfheid aan één kant, een deel eenzijdig behandelen van de ruiter, een deel veroorzaakt door stal-longeer gebruik, en een heel groot deel doordat de ruiter het eenzijdig lichaamsgebruik niet corrigeerd. Feit is dat een paard de makkelijkste manier van lopen gebruikt en de moeilijke kant gaat vermijden, waardoor het probleem zich vanzelf niet oplost en meestal alleen maar erger wordt. In de wei onbelast is dit allemaal geen probleem, het paard kan er wel onberijdbaar door worden en in de wei gewoon een goed leven hebben. Jur was anderhalf jaar geleden bijna zover. Sindsdien ben ik bezig met (te leren) gymnastisch te rijden en gaat het steeds beter met zijn lastige fysiek.

Met mijn eigen rugklachten ben ik vaak bij een osteopaat geweest en daarna bij een mensendieck therapeut. Je moest eens weten hoe scheef ik (en velen zijn) daarvan valt een klein beetje op te heffen. Het meeste is ook geen probleem, we kunnen uitstekend en goed bewegen met al die onoplosbare scheefheid. Ook mijn voeten worden heel anders belast tijdens het lopen, links meer op de heuvel voor de grote teen en rechts meer op de lijn kleine teen tot hak. Het rare is dat het ideaal meer het linkerbeen is en de rechtervoet toch het makkelijkst lange afstanden volhoud op blote voeten.

Maar goed, dit even als voorbeeld over scheefheid. Al deze scheefheid is echter geen probleem doordat ik geleerd heb bij mensendieck om een eenvoudige corectie toe te passen, die iedereen zou moeten doen, dat heeft niets met mijn unieke scheefheden van doen. En dat is het onderstukje van de ruggegraad onder laten treden met behulp van de bilspieren, waarop de buikspieren vanzelf mee doen aan deze lichte buiging. Exact hetzelfde dus als de verzameling van een paard.

Tijdens het lopen en tijdens het zitten en vooral tijdens bukken en tillen pas ik dit toe. Waarbij zitten het minst merkbaar is. Verzamelt lopen is een stuk duidelijker. Iedereen weet wel dat je bij het tillen vanaf de grond dit vanuit je benen moet doen. Maar bijna niemand weet dat je daarbij het onderstukje van je ruggegraad onder je moet trekken. En dat is nét het verschil tussen rugklachten en geen rugklachten. Wat oa. Pien aanraad als de beste zithouding op een paard met ondergekanteld bekken is een wat groteske beschrijving van precies hetzelfde. Niet alleen op een paard doen dus maar eigenlijk altijd. Als je recht op staat en je knieën staan op slot, dan is je ruggegraad net iets te hol. Treed dan iets onder met behulp van bil en buik spieren en je knieën gaan spontaan van slot af. Dat is de verzameling van waaruit je flexibel staat en alle kanten op kunt bewegen indien nodig. Meer is er niet nodig om goed te staan en te lopen en wat belangrijker is, geen rugklachten te krijgen of als je ze al hebt, ze zo op te lossen.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensenvoeten en paardenvoeten.

van lennep schreef op dinsdag 18 december 2007, 12:29:


Wel een goeie gedachte denk ik. Het ondertreden wordt gedaan met spiertonus, ik zie het meer en-en als het een of het ander. Van mensendieck heb ik dan ook een set oefeningen overgehouden die mijn buik, rug en been spieren versterken. Zodat rug belastingen makkelijker opgevangen kunnen worden. De sqwoat bijvoorbeeld (met wijde benen door de knieën zakken), heel duidelijk is daarbij wel dat je dit soort oefeningen absoluut niet met een iets holle rug moet doen, dat voel gelijk pijnlijk. Iets ondertreden, iets die kromming weg halen voelt beter, dat zul jij ook hebben dat is iets universeels.

Als je loopt kun je ook bewust deze variatie uit proberen, van holle rug tot ondertreden. Blootsvoets voel je dit nog beter. Maximaal hol voelt het slechts. En té sterk ondertreden geeft inderdaad stijheid. Door de uitersten op te zoeken bij deze oefening kom je vanzelf uit op wat het beste voelt. De meeste mensen lopen altijd met een té holle rug, als je deze voel oefening doet dan merk je dat iets ondertreden het beste aanvoelt. Je loopt dan mooi opgericht waarbij je balans spontaan meer naar de voorvoet gaat in plaats van op de hak.

Hoe werkt dat eigenlijk bij spieren? Ik merk dat ik ze licht aanspan bij een goede loophouding, maar voor een deel lijkt het ook onbewust zo te werken.

Groetjes, Michiel

Geertje schreef op dinsdag 18 december 2007, 20:09:


Ja dat klopt wel, die natuurlijke kromming hoord er in te blijven.
En de té holle rug verdwijnt met de juiste oefening. Maar ook kun
je beter tillen als je die natuurijke kromming even iets minderd door de
juiste spieren aan te spannen, zowel bil als buik spieren.

Een van mijn oefeningen is op de rug liggen en de kromming volledig weghalen door mijn rug plat op de grond te drukken, met hulp van bil en buik spieren. Daarna mijn been hoog in de lucht en gestrekt langzaam laten zakken. Zo oefen ik veilig mijn buikspieren, met holle rug hetzelfde doen geeft binnen al snel rugpijn. Tijdens ontspanning komt die natuurlijke kromming terug zoals het hoord een beetje minder hol als voordat ik deze oefeningen deed. Dat is de werkzaamheid, en uitleg.

Overigens mensendieck wordt vergoed zonder verwijsbriefje,
net zoals de osteopaat trouwens. Die 2 vullen elkaar aan, de osteopaat
maakt meer beweeglijkheid mogelijk en de zelfdoe oefeningen van mensendieck zorgen ervoor dat je lijf niet snel weer terugschiet in foute houdingen en gewoontes.

Paarden daar werken de zelfde processen. En hangt het van de kundigheid van de trainer af, of je kunt leren werken aan al deze dingen.
Josien zei vanavond dat schouder binnenwaarts voor Jur niet genoeg is om hem dieper (meer naar het tegenoverliggende voorbeen toe) te leren onderstappen. Nu gaan we tijdens een buiging de achterhand laten wijken waardoor hij een grotere stap gaat nemen. Een stijvere achterhand ten opzichte van de voorhand kun je misschien ook een vorm van scheefheid noemen, het is zeker iets wat problemen geeft als daar niet aan gewerkt wordt.

Groetjes, Michiel

Nick Altena schreef op dinsdag 18 december 2007, 2:46:


Ja zo kun je het ook bekijken.
Ik zag het meer als grip en inzicht krijgen over al deze onderwerpen,
die we veelzijdig bespreken.

De één ziet een roos en vindt het een flets uitgebloeid ding,
de ander ziet in die zelfde roos een japans schilderij.
Weer een ander ziet de roos helemaal niet.
En de roos zelf ? Is woordeloos zichzelf.
Of je dat nu leuk vind of niet.

Groet, Michiel

Piet schreef op dinsdag 18 december 2007, 8:06:


Frans Deze mag ook vereeuwigt worden

Christel Provaas schreef op woensdag 19 december 2007, 13:18:

Deel 2

HET RECHTSGEBOGEN PAARD

Acht van de tien mensen zijn rechtshandig.

Zo zijn acht van de tien paarden rechtsgebogen en twee van de tien linksgebogen.

We zullen hieronder ingaan op het rechtsgebogen paard en verderop een beschrijving geven van het linksgebogen paard.

Een rechts gebogen paard heeft een natuurlijke buiging naar rechts, zal zich gemakkelijk laten inbuigen naar rechts en moeilijker naar links.



De linkerzijde van dit paard is de

bolle zijde
lang bespierde zijde
slap bespierde zijde
soepele zijde
Het linkerachterbeen is het zwakke achterbeen.

Het linkervoorbeen draagt meer gewicht dan het rechtervoorbeen.

De rechter zijde van dit paard is de

holle zijde
kort bespierde zijde
sterk bespierde zijde
stijve zijde
Het rechterachterbeen is het been dat het meeste stuwt en het sterkst is.

De rechterheup is vaak hoger dan de linker.


HOE STELT U ALS RUITER DE DIAGNOSE?
Het rechtsgebogen paard zal meer steun zoeken op de linkerteugel, dus het paard ‘pakt links vast’
Dit paard zal tegen het linkerbeen van de ruiter aanlopen.

Het zadel zal naar links zakken en de ruiter zit dus scheef.


HET LINKSGEBOGEN PAARD



Een links gebogen paard heeft een natuurlijke buiging naar links, zal zich gemakkelijk laten inbuigen naar links en moeilijker naar rechts.

De linker zijde van dit paard is de

holle zijde
kort bespierde zijde
sterk bespierde zijde
stijve zijde
Het linkerachterbeen is het been dat het meeste stuwt en het sterkst is.

De linkerheup is vaak hoger dan de rechter.



De rechterzijde van dit paard is de

bolle zijde
lang bespierde zijde
slap bespierde zijde
soepele zijde
Het rechterachterbeen is het zwakke achterbeen.

Het rechtervoorbeen draagt meer gewicht dan het linkervoorbeen.




HOE STELT U ALS RUITER DE DIAGNOSE?

Het linksgebogen paard zal meer steun zoeken op de rechterteugel, dus het paard ‘pakt rechts vast’
Dit paard zal tegen het rechterbeen van de ruiter aanlopen.

Het zadel zal naar rechts zakken en de ruiter zit dus scheef.


DE EERSTE STAP
Hieronder treft u de algemene eerste stap tot recht richten van een paard. Wij raden aan, als u onderstaande stap in praktijk wil brengen, om een les bij ons op het trainingscentrum te komen volgen of op een van de lesdagen in Nederland, zodat wij u meer specifieke persoonlijke uitleg, adviezen en aanwijzingen kunnen geven! N.b. Bij een extreem links- of rechtsgebogen paarden is een andere aanpak nodig en is onderstaande tekst niet van toepassing!

Een recht gericht paard is een paard dat zich in de beide richtingen even gemakkelijk en met gelijke aanleuning laat buigen op vraag van de ruiter.

Om dit resultaat te verkrijgen mag het paard geen steun vinden op de binnenteugel. De buitenteugel is altijd de rijteugel. Door het paard in contrastelling te rijden zal het zelf naar zijn evenwicht gaan zoeken en zal het paard zich recht maken.

Begin met een rechtsgebogen paard op de rechterhand op de binnenhoefslag te rijden en met een linksgebogen paard op de linkerhand. Stel het paard naar buiten (contrastelling), zover dat er op beide teugels evenveel druk ontstaat en het paard de neiging heeft naar de hoefslag te lopen. Blijf op uw binnenzitbeenknobbel zitten, om te voorkomen dat het paard naar de hoefslag loopt. Zo rekt u de korte spieren op en maakt u deze lang en soepel.

Daarna verandert u van hand en rijdt u grote voltes, wederom met contrastelling. Zorg er voor dat de volte mooi rond en steeds op dezelfde plek gereden wordt. Valt het paard op de binnenschouder, zet dan de voorhand naar buiten met twee teugels. Valt het paard over de buitenschouder, zet dan de voorhand naar binnen. Zo zorgt u ervoor dat het paard ontspannen en recht gaat lopen op de volte.

Als het paard recht loopt, rijdt u geen contrastelling meer en is het tijd voor de volgende stap.




AANDACHTSPUNTEN RUITER

Kijk over uw paard heen, kijk niet naar beneden, u moet voelen wat er onder u gebeurt.

Rijd nooit te laag met uw handen. Uw bovenarm moet verticaal naar beneden afhangen. Vanaf uw elleboog moet een rechte lijn, via onderarm en teugel naar de mond van het paard lopen.

Een paard dat niet recht is mag nooit laag lopen. Alleen een rechtgericht paard kan voorwaarts neerwaarts lopen.

Uw binnenhand is nooit lager dan uw buitenhand. In een wending of op de volte is uw binnenhand zelfs altijd hoger dan uw buitenhand.

Nooit de scheefheid van uw paard compenseren met uw gewicht. Als het paard naar binnenvalt, zet dan met uw teugels de voorhand naar buiten en ga nooit uw gewicht naar buiten zetten. Zo ontstaat enorme spanning in de rug van uw paard. Blijf dus altijd met uw gewicht in de gewenste buiging zitten.

Het paard moet altijd drang naar voren hebben. Houd uw paard scherp aan de hulpen.

Beloon het paard iedere keer als hij het goed doet. Belonen maakt het paard trots en groot.

‘Laat liefde en verantwoordelijkheidsgevoel jegens het paard al uw handelingen bepalen.’

Nuno Oliviera was erg kundig in het enorm rijkunstig verzamelen van een paard.

Frans Veldman schreef op woensdag 19 december 2007, 18:21:


Ik ben van plan een zonbu notebook te kopen, ook geen windows.
Is zoiets aan te raden Frans? www.zonbu.com

Groetjes, Michiel

Spirithorses schreef op woensdag 19 december 2007, 18:40:


Wat kun je doen, als de ruiter scheef zit en scheef is?
Dat is niet zo simpel 1 2 3 te corrigeren.

Mijn r been is 1,5 cm korter, ook na behandeling van een osteopaat.
Daarvoor stel ik mijn beugel 1 gaatje (is 1,5 cm) hoger. Die correctie
is simpel en wel belangrijk, om gelijk druk te hebben zonder dat mijn
heup moet zakken.

De mensendieck therapeute heeft me eens recht op een stoel gezet,
daarvoor moest mijn l bil iets naar voren, mijn nek+hoofd flink naar links en mijn rechterschouder méér naar achteren. Zo rechtgezet voelt aan als een kurkentrekker die duizelig is. Vergeet niet dat mijn ogen en evenwichtsorganen achter het oor gewend zijn aan een hoofd dat licht scheef staat. Zet ik dat recht dan ben ik al snel duizelig. En zo scheef ben ik niet, bijna niemand is perfect symetrisch.

Ik ben dan ook van mening dat scheefheid van de ruiter niet geccorigeerd hoeft te worden, tenzij het heel simpel zichbaar resultaat kan opleveren. Stel je voor zeg dat ik als een duizelige kurkentrekker zou moeten gaan rijden.

Ik heb veel aan moderne dans gedaan, als ik nu met al mijn scheefheid op 1 voet ga staan, dan is alles in evenwicht en balans. Dan moet niemand vragen of er een schouder of hoofd anders zou moeten. Ik was al in balans. Precies zo met op een paard zitten, de balans daar is afhankelijk van andere zaken als optisch scheef of recht zitten. Ik pas me aan aan elke beweging van het paard en het paard zal dat bij mij doen. Daar hoort geen meetlat bij.

Balans oefeningen dat helpt wel om het paard zo min mogelijk te hinderen, zonder zadel bijvoorbeeld. Wat ook helpt is lichaamsbewustzijn zodat je voelt dat je, je paard ergens hindert. Trainers raad ik dan ook aan, geen zichtbare scheefheden van de ruiter zo maar te corrigeren, maar wel om balans oefeningen aan te bieden.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets voor de beste balans voor mens en dier.

Spirithorses schreef op donderdag 20 december 2007, 22:51:


Dát worden dan 2 categorieën Frans, de "Blunders" en de "Juweeltjes".
Mijn laatste aanrader van Piet zijn zin, was een "Juweeltje", voor de duidelijkheid.

Groetjes, Michiel

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 21 december 2007, 10:08:


Hempfling mag wel eens wat meer later zien van zijn kunnen vindt ik. Alles wat te zien is zijn oude films van jaren terug, hetzelfde wat telkens weer terug komt. Dit mooie spel op de video, is in de bak en picadero al vele malen voorgeoefend. Natuurlijk hij kon wel wat met dat paard, op afstand over tonnen heen sturen, etc. en dan nu even spelen op de vlakte. Zelfs zijn demo's, zoals die 2de dag in nederland, is zonder paarden. Hij legt liever het orakel boek van de i tjing uit en filosofeert over meditatief rijden. Ik denk dan ook dat die eerste dag interessanter is: een onhandelbaar paard op natuurlijke wijze weer normaal zien worden in zijn kop.

Ik ben niet negeatief hoor, wel zou ik graag wat meer paarden training van hem willen zien, wat een groot verschil met Mark Rashid die niets anders doet dan paarden trainen. Hempling is meer een droom die inspireert, dat is zijn waarde. En dat is ook voldoende. Josien is ook door zijn droom geinspireerd en daar leer ik dan weer de practische uitvoeringen van.

Groetrjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 21 december 2007, 16:09:


Je hebt zonder meer een punt Eddy. Welicht is dit de toekomst waar we naar toe gaan met onze paarden. Going with youre horse zit in de zelfde stroming, het paard zijn volledige natuur koesteren en laten samen werken met de ruiter. Jij bent met je Elias wel een hoge uitzondering denk ik. Veel gevorderde leerlingen heeft Hempfling niet in tegen stelling tot Parelli. Wat heb je aan een leraar die bijna niet na te volgen is, zijn systeem zo wazig maakt, dat je alles alsnog zelf moet uitvinden.

Met Jur heb ik vandaag een mooi hulpmiddel gevonden. Bij de buiging aan de hand, valt hij flink naar binnen. Mijn vinger tegen zijn schouder, mijn goter maken en zijn kant op hellen, is een onvoldoende hulp om dit te voorkomen. ik kreeg toch een mooie en zelfstandig gelopen buiging, toen ik deze oefening ging doen aan de buitenkant van een boomcirkel. Hij wou niet in de bomen geraken en toen lukte het prima! Daar ga ik vaker oefenen, zekers weten.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

josien schreef op vrijdag 21 december 2007, 19:04:


Het verschil is duidelijk, zoals je zelf aal aangaf en duidelijk te zien.
De omstandigheden zijn echter ook heel verschillend.
Hempfling rijd zijn kudde, op eigen terrein, op z'n gemak hun dagelijkse tochtje naar de stallen. Alwaar ze verzorgt worden (en wellicht hun bijvoeding krijgen). Dit is te zien op de volledige film. Logisch dat je dan goed bestuurbare rust uitstralende paarden mee kunt nemen. Ik vermoed dat Ute met haar paard naar een mooie omgeving gereist is voor deze opname. Dat weet ik niet maar maakt ook niet zoveel uit, het verschil blijft. En de ontspannen natuurlijkheid van Hempling zijn paarden blijft het streefdoel.

Groetjes, Michiel
Blotsvoets goed voor mensen en paarden.