Loes Scheres schreef op zaterdag 22 december 2007, 11:08:


Hier in Belgie heb ik nooit op hengsten gereden, wel in Hongarije, Portugal en Marokko, buiten. In Marokko zelfs op een hengst in gemengde groep (merries en hengsten) met halster om te bewijzen dat dat ook ging. (Hoewel mijn lievelingspaard in die groep de enige ruin van het gezelschap was.)
Hengsten hier in Belgie zijn in mijn gedachten dan ook een ander ras, veel gevaarlijker kennelijk?

Michiel schreef op vrijdag 21 december 2007, 23:48:


Ja Eddy, ik zie ook verschil, en voor een deel snap ik ook wel wat je bedoelt, tis te zeggen ik snap wat je wil zien en wat er beter kan aan het parellifilmpje. Maar ik zie dan weer niet hoe KFH het beter doet, het is gewoon zo anders. Om te beginnen grotendeels in slow motion, dat lijkt altijd eleganter en zwevender. En verder is het meer passagieren dan sturen (meer, niet volledig hoor), de paarden weten zelf heel goed waar ze naartoe gaan en de mensen liften mee lijkt het mij (mij hé, we zien het niet helemaal hetzelfde dus).
Maar dat je herkenning voelde toen je KFH zag dat kan ik begrijpen, jij doet me ook wel een beetje aan hem denken

Michiel schreef op zaterdag 22 december 2007, 0:10:


Michiel, dat laatste, dat hij clinics geeft zonder paarden, was jij daarbij? Want (voor de duidelijkheid), dat is niet wat ik zeg. Mijn bron (die de clinic in Oostende meedeed) vertelde genoeg dingen die niet leuk waren maar niet dat het zonder paarden was.

Groetjes,
Nathalie

Geertje schreef op zondag 23 december 2007, 8:33:


Oww! Ik leef mee en wens een snelle genezing toe aan het kleine meisje... Hoe was de nacht?

Sterkte gewenst aan iedereen daar!
Nathalie

eddy DRUPPEL schreef op zondag 23 december 2007, 14:39:


Eddy en Hilde, ik wou dat ik Yasmin's pijn kon wegnemen, en het zand ook... Ik leef heel erg mee, wou dat ik iets kon doen... Ik zat daarnet met mijn eigen meisje Huppel's hoofd op mijn schoot en dacht aan jullie.

Kan ik iets doen?
Sterkte,
Nathalie

eddy DRUPPEL schreef op zondag 23 december 2007, 18:24:


Helpt het dat ik hier ook zit te huilen... Arme Indy.

Herman schreef op dinsdag 25 december 2007, 14:31:


Klopt Piet...

Beste wensen voor iedereen en moge verdriet verzacht worden door mooie herinneringen.
Mijn bewegende kerstkaart-veulen:
http://nl.youtube.com/watch?v=MOhADSwHVK0

Nathalie

Eva Saegerman schreef op zaterdag 22 december 2007, 21:15:


Jullie hebben mij ook geinspireerd om maar weer eens OP LOlita te gaan zitten voor de verandering, en dus Huppeltje als handpaard mee te nemen voor de eerste keer.

http://nl.youtube.com/watch?v=3aYJoDs-a98

En nog veel trotser was ik dan gisteren toen ik terug buiten wou, en Huppel toen ik met de laatste hoefschoentjes van Lola bezig was, de stal uitging om bij Cesar te gaan staan slapen in de paddock. Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om alleen met Lolita te vertrekken, en het was ongelooflijk: noch Cesar noch Huppel hebben naar ons geroepen! Lolita keek ook niet om, maar dat wist ik al, dat ze haar kind verlaten om met mij mee te komen OK vond. Maar hoe rustig zowel Cesar als Huppel op ons gewacht hebben daar ben ik nog steeds van onder de indruk. Ik ben natuurlijk maar een mini blokje om gereden, steeds binnen hoor-afstand (tweemaal een korte hinnik van Huppel gehoord), en toen we op het wegje achter de wei terug in zicht kwamen stonden juffrouw Huppel en nonkel Cesar ons op hun gemak te bekijken! Waar Cesar anders altijd in vliegende galop tot aan de omheining zou komen aangestormd! Superpaardjes!. En Lolita ook, want het was maanden geleden dat nog eens op haar rug had gezeten voor een lekker galopje buiten...

Groetjes,
Nathalie

Michiel schreef op dinsdag 25 december 2007, 14:26:


Mooi!!!
Het gaat nog allemaal in orde komen... Positief denken hé nu naar het nieuwe jaar
En trouwens ook een dikke proficiat voor het mooie artikel dat Jantine (Arabesk) schreef voor de Amazone, en dat was niet het enige ruiterblad waar ik aangenaam door verrast was, ook in de Bit stond een uitgebreid stuk over Machteld van Dierendonck en haar adviezen over huisvesting ed.

Lang leve gelukkig gehouden paarden,
Nathalie

Michiel schreef op dinsdag 25 december 2007, 14:26:


Is er iemand die ook op Bokt schrijft en deze (inderdaad handig directe!) link daar overal kan neerzetten?

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 25 december 2007, 15:51:


... en daarmee wordt ik ook nog eens geconfronteerd met hoe mottig ik op dat arme paard zit. Dat ik flapperbenen heb wist ik al wel (ongeveer iedere dressuurleraar en Parelli instructeur wijst mij er op), maar het zo zien is nog iets anders. Ik zit mijn paard niet te schoppen!! Ik zweer het !!
En ik zit precies ook iets naar links? Vast het gewicht van al die touwen
Maar wat ik dan wel graag zie is in het achteraanzicht van de draf dat Lolita haar staart zo mooi op en weer meeslingert met haar soepele rug. Dus het ziet er misschien niet uit hoe ik zit maar het voelt voor Lolita dan hopelijk toch ergens wel wat zoals het voor mij voelt: soepel meebewegen.

Eva Saegerman schreef op dinsdag 25 december 2007, 17:05:


Ja, ik weet zelfs niet of het nu nog natuurlijk gedrag is, ze heeft dat halster niet voor niks aan, ik neem haar niet meer los mee sinds ze twee? maand geleden gewoon weg van Lolita en mij liep om terug naar Cesar op de wei te crossen... over het wegje, voorbij verbaasde wandelaars met hond en kindervoituur... Maar ze heeft natuurlijk wel geleerd tussen Lolita en mij aan de hand mee te lopen aan het halster, mogelijk maakt dat dat ze nu als Lolita en ik opeenzitten nog steeds meeloopt. Maar, we zijn een paar keer in de knoop geslagen hoor, als Huppel niet stopte als wij stopten, voor haar mama kwam lopen, mama van de baan drumde, enzomeer.


Ik was wel van plan te trainen maar het kwam er niet veel van. De laatste keer was toen Fred voor het bekappen Lolita wou zien lopen (op straat), dan kwam Lolita mee alsof er niks aan de hand was, keek niet om, maar Cesar riep dan wel naar Lolita, Huppel minder.
Ik zag wel al een tijd dat moeder en kind al wel eens vijftig meter van elkaar durven lopen zonder meteen ongerust te worden als de ander even uit het zicht verdwijnt.
Ik ben ook benieuwd of het de volgende keer wel nog gaat lukken. En wat denk ik nog niet lukt is Huppel alleen meenemen zonder dat ze zich zorgen maakt. Kzal eens moeten proberen.


O, goed idee! Maar ik twijfel of Pien dat nog in orde krijgt. Dressuurleraar heeft mijn benen nog vastgebonden, CR les heb ik ook al gehad, nu, toen heb ik over mijn benen geen opmerkingen gkregen realiseer ik me nu... Ik reed toen ook niet op Lolita maar op paarden van daar. Het ligt vast allemaal aan mijn paard ze is wel groot en beweegt nogal, dat is wel waar.


Dat zal nu wat momentopname zijn denk ik, op de benen sturen gaat normaal gezien goed (vandaar dat ik durf denken dat mijn flapperbenen haar net niet raken, omdat ze daar niet op reageert en op beenhulpen wel). Maar het hangt van de situatie af, in een enge omgeving met veel brievenbussen zal ze wel zwalpen, maar dat hou ik ook niet tegen dan.


Hm, matig, zelfs met vier hoefschoenen aan vind ik dat toch maar sukkelgangetjes.


Feest goed maar niet drinken hé gij! Zuipschuit