Eva Saegerman schreef op maandag 24 december 2007, 15:43:


En voor U ook ne gelukkige Kerstmis ('k weet nie hoe da'k ne kerstboom in emonicoontje moet krijgen ...)

Goe feesten hé wijn....

Piet schreef op maandag 24 december 2007, 9:34:


Dank je wel Piet.

Wat de hoeven van Iman betreft, ik ben hélemaal géén hoevenkenner. Dat komt nog wel, hoop ik.
Maar wat ik wél weet van Iman is het volgende:
Iman werd opgeleid voor de prix St.-George. Bij de papieren van Iman zitten de kwalificatiepunten, maar daar staan ook enkele punten tussen haakjes geschreven. Chris heeft nooit geweten wat dat betekende, tot hij contact opnam met de Nederlandse stamboekfederatie. Dan blijkt dat Iman wel opgeleid, én naar punten gekwalificeerd is voor de Prix St.-George, maar uiteindelijk afgekeurd op medische grond.
Röntgenfoto's bij de DA - na een zoveelste keer kreupel - moet aantonen dat Iman hoefkatrol in de hoogste (4de?) graad heeft. Deze vaststelling heeft men ongeveer 1,5 jaar geleden gedaan.
Sindsdien staat Iman vooraan op "orthopedisch" beslag - dikke ronde ijzers. Volgens de hoefsmid de enige oplossing om Iman nog te kunnen rijden.
Chris gaf ook but (fenylbutazone) bij in een dosis van 2 zakjes/week, en dit op aanraden van de DA.
Een prof uit Merelbeke echter heeft hem kunnen overtuigen dat duivelsklauw even goed werkt, en tevens onschadelijk is. Sindsdien krijgt Iman duivelsklauw en loopt hij écht super.

Persoonlijk ben ik er nog niet zo zeker van dat Iman wel Hoefkatrolonsteking]">HKO in de hoogste graad heeft. Ik heb daarbij voortdurend het verhaal van Puck (bij Pien & Jack) in gedachten. Chris is een kerel die alleen maar het beste wil voor zijn paard, maar tegelijk ook zo bang is om iets fout te doen. Hij zal daarom ook blindelings de beslissingen van specialisten accepteren.
Maar hij is wel voor rede vatbaar. In zijn zieltje is hij al wel een PN-er.

Ik ga proberen in de volgende dagen foto's te maken van de hoeven van Iman. Waarschijnlijk ga je daar véél meer info uit kunnen halen dan dat ik hier probeer te beschrijven.

clarissa ruijgrok schreef op maandag 24 december 2007, 12:06:


Clarissa, deze vraag is een héél moeilijk dilemma.
Het is als aan een ter dood veroordeelde de keuze laten tussen de brandstapel of de guillotine.
Mag ik het zo stellen (een beetje simplistisch, zwart/wit, mogelijke denkwijze zonder PN):
=> 22 uur op stal is een zéér zware mentale mishandeling, waar het paard vooral zélf last van heeft. Dit vertaalt zich eventueel op termijn door gedragsstoornissen zoals de stalgebreken.
=> 1 uur per dag met een bit lopen is een zware fysieke mishandeling, waar op termijn vooral de ruiter last van heeft, doordat het paard steeds moeilijker te rijden valt.
Dus zou ik kiezen voor de stal en bitloos.

Maar ...
De stal moet dagelijks uitegmest, en dat vraagt extra tijd
Op stal moet ik 4x/daags hooi en krachtvoer gaan geven (wééral tijd)
Op stal is het voortdurend uitkijken voor vliegen, muizen, ratten en ander ongedierte
Zonder bit kan ik niet deelnemen aan de officiële wedstrijden.
Zonder bit voel ik me niet veilig
Zonder bit krijg ik mijn paard niet verzameld, het rijden ziet er niet uit.
Dan toch maar buiten en met bit

of ...
Buiten moet ik extra poetstijd inlassen, wat mij niet altijd uitkomt
Buiten moet ik voortduren met hooi sleuren
Buiten moet ik permanent opvolgen of het water niet bevriest
Met bit heb ik altijd weer gevecht om het hoofdstel aan te krijgen
Met bit bijt het paard er zich op vast en heb ik niks meer te sturen
Met bit wordt ik bijna dood bekritiseerd door al die alternativo's
Misschien tóch maar het stalletje en zonder bit ?

Je ziet, dilemma dilemma.
Uiteindlijk is het de mens weer die de keuze maak voor het paard. En welke keuze ook, het zal altijd worden uitgelegd "in het belang van het paard". Er zal er niet 1 zijn die durft zeggen dat men voor stal en/of bit kiest louter uit persoonlijk belang en/of gemakzucht. Het is maar de perseptie die men er aan geeft.