Nathalie Lagasse schreef op zondag 13 januari 2008, 16:30:


Hallo Nathalie,ik heb in het fotoalbum mijn foto's gezet van mij op het paard waar ik deze les op kreeg alleen zit ik op de foto's wel op een zadel.
Ook ik kreeg een zweepje zoals je op de foto kunt zien om te sturen en degene die mij les gaf vertelde dat ik met het verwisselen van kant van het zweepje automatisch mijn gewicht verplaats waardoor het paard gestuurt wordt?
.
Ik had het niet op jouw manier bedacht als roofdier.
Ook vindt ik op het filmpje dat jouw paard er geen hinder van ondervindt en de oren naar voren heeft en bezig is met concentratie.

Ik zie wel eens schilderijen of platen met een leeuw op een paardenrug(moet er niet aan denken!!) maar dan zie je dat een paaard doodsangst heeft en die klauwen worden in de hals gehaakt.
Ons zweepje haalt het daar niet bij want ik mocht beslist geen tikje geven omdat het alleen voor het gewicht aan die kant moest zijn.

Ik denk dat jouw paard beter af is dan menig ander.

Groet Conny

Nathalie Lagasse schreef op zondag 13 januari 2008, 16:58:


Hoi Nathalie,

Komt mij ook bekend voor,mijn hengstveulen kwam met 4 maanden omdat de moeder weer met veulen zat.
Ik had oudere merrie en de kleine zocht meteen een speen maar vond helaas geen melk en de merrie deed hem niets.
Maar ik heb twee shetlanderruintjes en de grootste daarvan ging hem opvoeden.
In het begin waren het spelletje wie het ondeugendst was en beentje bijten enzo maar het veulen was altijd de klos.
Later werd het veulen groter en brutaler maar won niet van de shet die hem telkens op de knieen kreeg.
Toen hij de volwassen groote had liep de shet onder hem door en bleef de baas.
hij is nu volwassen en heeft nieuw vriendje,meer van zijn maat en laat de shet met rust.

Groet Conny

Nathalie Lagasse schreef op zondag 13 januari 2008, 19:17:


Ik denk dat dat ook te maken heeft met het gemis van Cesar.
Toen mijn oude paardje dood lag tussen de anderen in hebben ze allemaal op hun manier afscheijdt genomen( benen bijten en omhoog trekken,ruiken en manen pakken en er met zijn allen omheen staan).
Ze weten dat Cesar ziek is en hebben als in hun ogen het niet afgerond want ze weten niet of hij nog terrugkomt.
Weken na de dood van mijn oudje waren de anderen aan het rouwen en dat deden ze door allemaal bij elkaar te liggen en kijken wie rustigaan de draad weer zou oppakken en het hoogst in rang ging worden.
Het komt weer goed maar het heeft tijd nodig omdat dit een onatuurlijk iets is .

Groetjes Conny

Esther schreef op zondag 13 januari 2008, 19:54:


Toen mijn oude pony(welsch merrie) nog op de manege stond vroeger heb ik meegemaakt dat ik aan het rijden was in de bak(als kind) en dat er in een van de stands tussen de manegepony's in een veulenm was gezet die bij de moeder was weggehaald.
De pony ernaast viel het dier aan en mijn paard vloog ernaartoe opm het gillende veulen te helpen en viel de aanvaller aan.
De stands waren aan de binnenbak open vandaar.
Mijn paardje had nooit een veulen gehad en ik had totaal niets te vertellen en zat er zo bovenop terwijl dit gebeurde.

Groetjes Conny