eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 22 januari 2008, 18:28:


Interessant Eddy, ik had gedacht dat een vast groepje van 4 op 1 hectare te verkiezen was boven ... en dan neem ik even mijn eigen situatie ... boven de 30 stalpaarden die van de zomer weer 6 maanden naar buiten mogen. Ons groepje van 4 buitenpaarden wordt daar van de zomer weer bijgevoegd. Die grote groep heeft dan een telkens wisselende weide van 2 hectare waar ze op staan totdat het gras op is, en dan krijgen ze een nieuw vers gras stuk van 2 hectare waarbij soms het oude stuk eraan verbonden blijft soms niet. Snap je?

Ik zou de eigenaar kunnen vragen ons groepje gescheiden te houden, maar als ik jou lees dan heeft die grote groep op wisselende weides toch meer voordelen. Als in grotere verbanden paarden het beter hebben, dan kunnen mensen beter streven naar hun paarden samen te voegen met de buren (zijn paarden, of zelfs zijn koeien of zijn schapen) dan te streven naar een paradise paddock. Dat geeft een heel andere toon hier op deze site!

Groetjes, Michiel
Blootsvoets is

lotje schreef op dinsdag 22 januari 2008, 23:25:


Hoi Lotje
Niet nu je paarden verkopen, eerst hulp zoeken en met die hulp een regeling proberen te treffen. Zodat je eerst in rustiger vaarwater terecht komt, zeg over een half jaar, en dan pas beslissen wat je met de paarden gaat doen. Er zijn zat mensen die je kunnen helpen om dit halve jaar te overbruggen.

Groetjes, Michiel

Eva Saegerman schreef op woensdag 23 januari 2008, 21:43:


JAAAAA !!

De afrastering vrije zondag !!
Van zaterdagavond tot maandag ochtend, hoeven de mensen op zondag niks anders te doen dan hun zondagse wandeling te maken en naar hun dieren kijken !!

:)*

Groetjes, Michiel
Leest de partij voor de dieren ook mee,
kunnen ze het gelijk landelijk aankaarten.

Kiriaki schreef op donderdag 24 januari 2008, 8:25:


Ik ben het aardige boekje aan het lezen van Erwin Krol : warme wereld.
En die geeft je helemaal gelijk hoor. Een beetje opwarmen met al zijn gevolgen is helemaal geen probleem en al veel vaker gebeurd. Je kunt 2 dingen doen, helemaal niets en dan past de mens zich aan. En dát is heel duur want dan zal er net als vroeger massaal verhuist moeten worden naar veiliger gebieden. En de kosten van stormen en overstromingen, en zo. Of de keus is er om de co2 drastisch te verminderen en dan blijft alles zoals het nu is (met een uitschietertje van 50 jaar er nog bij, datwel).

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

Michiel schreef op donderdag 24 januari 2008, 9:07:


Kroll is wel met 2 ellen en de subtitel is : "Een positieve kijk op ons klimaat".
Doemdenkers en onhielvoorspellers en complotliefhebbers, slaan het liever over. Voor liefhebbers van een positieve kijk is het heerlijk te lezen.

Michiel

Ilona Kooistra schreef op woensdag 23 januari 2008, 10:51:


Martin Gaus zou ook een hele goede zijn, je brief over de zebra's kan er prima bij. Hij is een sleutel figuur naar de publiek opinie toe en wil wellicht wel komen filmen bij die zebra's. Ik hoor hem al zeggen: "Het is toch van de gekke, wouden ze hier deze zebra's hoefijzers onder slaan, gelukkig hebben ze nu een paard natuurlijke oplossing, wat fantastisch werkt. En dat niet alleen, ze ... etc.!

Groetjes, Michiel

Geertje schreef op maandag 28 januari 2008, 20:12:


Mee eens het beeld dat Esther schetst van Eddie zijn visie is mi onjuist.
Hij bedoelt het goed en geeft juist begrepen waardevolle hulp.
De oproep om je mentaal sterk te maken, sterker te maken als je belager is buitengewoon belangrijk, om je geen slachtoffer te voelen van hem.
Esther vat dit op als aanzetten tot wraak, oke Eddie noemde het ook niet mentaal. Maar dat begrijp ik weer vanuit zijn vechtsport trainingen van vroeger, dat is ook geen wraak wel fysieke en mentale kracht ontwikkelen.

Vanuit eigen kracht leer je leven in een gevaarlijke wereld, totdat die niet meer gevaarlijk is of althans niet meer als gevaarlijk beleefd wordt. Vanuit mentale vrijheid kun je zóveel meer doen aan zo'n stalker/psychopaat of hoe je hem beleefd. Hém kun je niet veranderen, althans daar op wachten is de lange moeizame en hopeloze weg. Jezelf leren onafhankelijk te voelen van hem, krachtig en weerbaar, dat is wel mogelijk. Op vechtsport gaan is een mogelijkheid, en er is nog zoveel meer, ik zou the work of Byron Katie doen, niet voor niets the end of suffering genoemd.

Prima dat je hier je gevoelens zo treffend uit. De volgende stap komt op zijn eigen tijd en daar heb ik het over.

Warme groet, Michiel

Ilona Kooistra schreef op maandag 28 januari 2008, 23:16:


Dat klopt ja. Voor mij schrijft iedereen hier zuiver, niemand uitgezonderd. Ook als mensen woedend reageren op wat een ander schrijft dan druipt het misverstand er van af. Ook die woede is terecht, ook al is het gericht op iets wat niet bestaat. Ik maak me niet de illusie dat dit ooit veranderd, wat mooi dat hier geen censuur is, horen we alles van verschillende kanten.

Groetjes, Michiel

Esther schreef op dinsdag 29 januari 2008, 1:23:


Slachtoffers zijn hier door niemand belachelijk gemaakt. En dat slachtoffers zelf bijgedragen hebben aan mishandeling, is ook nooit gezegd dat dit áltijd het geval is.

"Jouw boosheid op Eddie is toch terecht" ... dat zal ik uitleggen.
Het is gewoon meekijken met jouw perspectief, jij vatte het op zoals je hierboven schrijft en ja als je het zo opvat dan is je weerwoord terecht. Gelijk een paard dat bang is voor het bermspook, zijn angst is echt, kom kom niets aan de hand zegt de ruiter die ook kan zien dat het maar een afgevallen tak is. Elke brief hier is niets meer dan een afgevallen tak, onschuldig als je het goed opvat. Op die manier kun je nooit meer boos worden, over wat iemand schrijft, dat heb ik wel geleerd.

Over dat aanraden van fysiek geweld gebruiken, wat Eddie later deed, dat ben ik met je eens om dat niet te doen. Ja de sterke arm gebruiken mag wel, maar dan die met de politiepet op. Eigen rechter spelen gaat doorgaans van kwaad tot erger. Ik kan me voorstellen dat hierop uitzonderingen zijn, daar maakt Eddie dan gebruik van De uitzondering dat de politie niets vor je kan doen, en als je dan je boosheid rechtstreeks uit tegen je belager dat hij dan inbind. Dat soort situaties komen ook heel veel voor, bij lichtere vergrijpen denk ik dan. De kans op escalatie is er echter ook levensgroot, daarom maar beter niet doen.

Groetjes, Michiel
Dit topic kan wellicht gewist worden, bij uitzondering.

Gisteren iets interessant bijgeleerd!
Nadat ik van Jur af gevallen was 2 weken terug, heeft hij vaker geprobeerd er van door te gaan. Het lijkt een beetje op het zelfde gedrag een jaar geleden, toen was het erger en hebben we met subtiel trainen aan de hand en jouwplaats-mijnplaats oefeningen hem weer gehoorzaam gekregen. Dat laatste gaf maandag overigens weer een heftige reactie. Aan de hand is hij al die tijd wel goed luisterend maar onder zadel nu even niet meer.

.
.

De puzzelstukjes worden nu duidelijker. Eerst ben ik begonnen met op een buitenrit een buiging te vragen als hij mijn hooo (langzamer gaan) negeert. Dat is al een krachtige verbetering denk ik omdat hij nu merkt dat in de buiging hij wel moet vertragen. Dit is echter nog steeds een erg grof hulpmiddel en alleen geschikt om hem te laten merken dat ik voor mijn eigen veiligheid "in stap gaan" kan afdwingen.

Gisteren met Josien heel wat subtieler gewerkt aan Jur zijn wegvlieg gedrag van de laatste tijd. In stap en later in draf hebben we heel gevoelig gereageerd op de miniemste tempo versnelling van Jur. En dat direct beantwoord met kalmer vragen en volledig stoppen als hij dat niet subiet deed. Of zelfs een pasje achterwaarts gaan. Mijn strengheid over, op verzoek langzamer gaan is hiermee flink groter geworden. Eigenlijk hetzelfde als we aan de hand ook doen, waarbij elk gevoel van, hij dringt zich een beetje op, beantwoord wordt met een correctie.
Een tempo versnelling vind ik nog steeds prima, daar gaat het niet om, maar ik zal wel veel vaker testen of daarbij het allerkleinste controle verlies zit of niet. Ik heb na de les van gisteren het vertrouwen terug dat ik Jur zijn ongecontroleerde rennen kan voorkomen.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets in de stijgbeugels is een stuk veiliger.
Tis even wat anders een hulpmiddel uitdoen om de veiligheid te vergroten.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 30 januari 2008, 18:56:


Hier 2 afbeeldingen van zo een epilepsie helm:
Mooier dan een cap vind ik.

http://www.livit.nl/webgen.aspx?p=19

http://de.geocities.com/jeglast/Kopfschutz-helme.html

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 30 januari 2008, 18:56:


Hier 2 afbeeldingen van zo een epilepsie helm:
Mooier dan een cap vind ik en lichter en koeler ook.
Plus dat deze wel beschermt tegen schedelbreuk en een cap niet.
Mooi dat je dit zo uitzoekt en aankaart Frans onafhankelijk denker dat je bent.


http://www.livit.nl/webgen.aspx?p=19

http://de.geocities.com/jeglast/Kopfschutz-helme.html

De nadelen hiervan zijn ... ?

Spirithorses schreef op donderdag 31 januari 2008, 18:03:


Tessel is bijna 16 en we bekappen samen. Het meswerk doe ik echter en het beoordelen wat er wel en niet gedaan moet worden ook.
Wellicht is het handig als er een ouder meekomt of een buurman of zo.

Groetjes, Michiel

Simon Lingbeek schreef op woensdag 30 januari 2008, 19:51:


Voor jouw de beste weg is natuurlijk niet de beste weg voor een ander.
Ik kan het net zo goed mis hebben, maar Fred zie ik meer als een specialist die het liefst alleen de moeilijkste paarden helpt. De gewone prof. natuurlijk bekapper lijkt meer op een huisarts die het liefst mensen helpt die het bijna zelf kunnen doen.

En dan heb ik nu even het niet over het nadeel van specialisme, alhoewel dat een veel interessanter onderwerp is.

Groetjes, Michiel

Geertje schreef op donderdag 31 januari 2008, 21:12:


Ja de tijd dat een huisarts als een (alleen heersende) specialist gezien wordt is voorbij. Voor mij mag zo'n vakman zich specialiseren in het stimuleren van hoe je jezelf gezond kunt krijgen en houden. Gelijk de natuurlijk bekappers doen. En dat lijkt me totaal geen belediging!!!

Groetjes, Michiel