Hans van Keeken schreef op vrijdag, 3 september 2004, 23:07:


Pfffff, ik snap er al heel lang niks meer van, dat is de reden dat ik mij niet meer verdiep in deze discussie..... Groet, Pien

marjolein van greuningen schreef op zaterdag, 4 september 2004, 8:54:

Ik vind het wel wat veel hoor.... Mijn paarden werken dagelijks minimaal 2 uur in de les, lopen de hele dag buiten en krijgen niks bijgevoerd.
We hebben een Arabier, een Apaloosa en een Haflinger en ze zijn allemaal iets te rond, ondanks het werken. 's Avonds gaan ze dan ook onherroepelijk de paddock in waar zand en een paar zielige grassprietjes zijn. (nee hoor, ik ben niet bang voor zandkoliek)

In het najaar, pas wanneer het gras op is ga ik hooi erbij geven, ik stel dat zolang mogelijk uit, want dat hebben ze niet nodig zolang ze gras genoeg hebben. In de winter komen daar wortelen bij, dit jaar begin ik ook voor het eerst met voederbieten, en de Arabier krijgt dan ook Muesli, die wordt te mager in de winter. Dat magerder worden is voor mij een teken dat ik moet gaan bijvoeren.

Is jouw Tinker te dik of juist goed? Veel hangt ook af van de conditie, het temperament en dus de voedingsbehoefte, per paard verschillend. Over het algemeen zijn de paarden eerder te vet dan te mager....
Moet je paard veel werken ? En dan bedoel ik niet een drafje door de wei he.... Het feit dat ze loopt te hinniken is naar mijn mening eerder een gewoonte dan honger, ze weet dat ze dan hooi erbij krijgt. Maar als ze echt te mager is kan ik mij voorstellen dat je bijvoert.
Groet, Pien

Egon schreef :

Lotte schreef :

Dus, Lotte, als een paard uitglijdt moeten er ijzers onder ? Vraagt niemand zich af of er ook een andere oorzaak voor dat uitglijden kan zijn ? Bijvoorbeeld te snel in de bocht, onbalans, etc. Mmmm. ik geloof niet dat ik het hier met je eens ben.... sterker nog : Jij gaat op Paard Natuurlijk ijzers lopen aanraden........... Nou eh.... het is misschien niet onverstandig even de discussie van de afgelopen weken op te zoeken....en over de grip met dat blootsvoets is het precies zoals Egon schreef. Groet, Pien

Jo schreef:

Vraag aan jou Jo : Wat denk je dat die knollen van ons zelf doen als een lagere in rangorde zich teveel permitteert ? Zouden die vriendelijk vragen of die ander asteblief uit de schuif gaat bij de waterbak ???? Dachtutniet...
En, haha, ze beginnen echt niet altijd bij fase 1 hoor.... Dat is meteen RAM >>>> Fase 9, opzouten en nu meteen!!!!! En dat ze daarbij niet zachtzinnig te werk gaan is voor iedereen duidelijk.

Of eh.... ik wil het hek van de wei voor mijn dankbare schatjes opendoen en moet me uit de voeten maken omdat ik omver gelopen word....... Lijkt me niet dat IK dat toesta, proberen ze ook niet..... Oke, ik hoef nu maar naar ze te kijken of ze weg te sturen, maar dat was ooit anders bij sommige van mijn paarden. Dat was niet meteen in respect en orde hoor.... Ik denk ook niet dat er één zal moeten proberen erdoorheen te geraken, ik denk niet dat ik meteen zou meppen maar ik zou het ze wel even heel erg duidelijk maken dat er geen langs mij komt als IK dat niet wil....

Maar happen..... Tja, op zo'n moment zou ik zeker een mep verkopen, dit is zo respectloos.... Kan ie nog zo boos of geïrriteerd zijn, hij kuurt zich maar uit op zijn soortgenoten, niet op mij. Met trappen zou ik denk ik hetzelfde doen, gelukkig die confrontaie met mijn paarden nooit gehad.En eens op je gemak nadenken over je fases of te gaan staan clickeren is er dan ook niet echt bij....dat doe je op andere momenten, zodat je dit soort uitwassen kunt voorkomen....

Blijft wel dat zo'n paard dient opgevoed te worden, zodat dat respect er voor jou is en dit niet kan gebeuren, jammer dat jij een stap terug in trainen moest gaan. Zat het er dan wel al solid in ? Ik ben toch een beetje bang van niet....

Dus een mep : Tja, alleen in crisissituatie, nooit bij dagelijks werk. Is mijn mening. En alleen maar meppen zonder opvoeden, zoals ik helaas maar al te vaak om mij heen zie, bijvoorbeeld bij mensen die hun paard maar in alles zijn zin geven en alles toestaan, maar als er dan iets gebeurt slaan ze erop los, nee, dat is uit den boze..... Ben benieuwd wat anderen hiervan zeggen.... Groet, Pien

e m kraak schreef op zondag, 5 september 2004, 16:13:


Nou eh, Egon, ook bij alternatieve bezigheden kun je weer in die Duel! strijd geraken hoor, ze verzint dan wel iets anders om de strijd met je aan te gaan, zeker als dat iets minder leuk is dan het vorige en ze de balen van je heeft en liever haar eigen gang wil gaan.

Ik ben het volledig met je eens dat als een paard die strijd wil aangaan, je zeker een alternatief moet proberen (afleiden enzo, haar/hem aan het werk zetten) maar dat dat niet altijd meteen afdoende werkt, misschien wel voor dat moment, maar niet blijvend. Zodra jij dan actief leiderschap toont is de strijd gestreden, en, dat hoeft inderdaad niet met slaan. Dat is alleen voor op kritieke momenten.
Groet, een net meisje...

Piet, een paard nooit slaan is wel mogelijk. Ik vind dat je een paard absoluut geweldloos kunt opvoeden, sterker nog, moet opvoeden. En daar zijn tal van methodes voor.

Alleen dan, wanneer hij ervoor kiest op een respectloze manier met jou om te gaan en je er zelf door in gevaar komt, dan vind ik een mep wel geoorloofd. En dat ik wat mij betreft dan ook de enige situatie !!!!

Ik heb mijn paarden nog nooit een mep gegeven en ik zal het niet doen ook, net zoals schreeuwen tegen een paard.... Ik vind dat er dan iets niet klopt in de communicatie over en weer.

Ik zal het je nog sterker vertellen : Ik wil niet dat de ruiters de paarden op de hals kloppen (lees : meppen) bij wijze van beloning. In de eerste les leer ik de mensen het paard te strelen als ze het goed gedaan hebben. Een aai is vriendelijker dan een mep. Ik doe dat dan altijd voor bij de mensen , geef ze een mep op de schouder en zeg dat ze lief zijn....en , "verdraaid, nooit over nagedacht" hoor ik dan....
Maak je maar geen zorgen Piet...... Groet, Pien

e m kraak schreef op zondag, 5 september 2004, 17:21:



Ik sta het allerhoogst. Punt uit. Geen discussie. En ik hoef nooit tot fase 9 te gaan (als die al bestond....) Toch zie ik de dames dolfijn (BD en Cherokee) vaker, en vooral samen flink tekeer gaan tegen mijn lieve Steffie, omdat hij in zijn onschuld toevallig op de verkeerde plek liep, te dicht in de buurt van de dolfijnen. De dames dolfijn noemen wij zo omdat ze zo verknocht aan mekaar zijn dat ze zelfs synchroon bewegen, ook op de wei, bochten, galop, alles....Ehhh, dat is ook niet minder dan weetikveel, fase 4 ofzo....
Ik kan me er heel veel bij voorstellen dat dat bij gedomesticeerde paarden anders verloopt, zeker nu de mens dus in het spel is.
Ik probeer, vanuit mijn mens-zijn, de paarden als paard te behandelen en mij zeker niet te laten leiden door menselijke emoties. (Stef gaat gewoon ergens anders staan, hij heeft daar helemaal geen last van als hij door de dolfijnen wordt weggejaagd. Ik, met mijn menselijke emoties,
dreig dat af en toe een beetje zielig te vinden...., maar: ik ben het me wel bewust en ik grijp nooit in)
Agressie zie ik inderdaad zelden naar de mens (ander diersoort) maar wel onderling, eh uitzonderingen daargelaten....


Nee Egon, maar alleen als je echt in een hoek gedreven wordt bijvoorbeeld, of tegen een hek aan getrapt wordt. Ik behoud mij dan het recht voor om terug te trappen, maarja, wij mensen hebben te korte benen voor zoiets. Terugbijten lukt ook al niet....Dan maar een menselijke mep !

Mee eens van dat van de driving game, maar dan moet je paard dat wel al geleerd hebben he...en natuurlijk het respect hebben voor jouw menselijke dreiging.... Een boos of agressief paard gaat echt niet aan de kant als jij daar voor het eerst met je handjes staat te wapperen.
Hmm, niet mee eens. Solid is solid. als het er goed in zit gaat het er van ze langzalzeleven niet meer uit. Oké, het kan wat verzwakken maar je pikt zo de draad weer op. Daarom mijn twijfel of het bij het paard van Jo wel solid is....


Maar jij spreekt het paard toch aan op zijn kuddegedrag ? Dus toch als paard. Als jij het als mens zou doen zou je een goed gesprek tijdens een etentje bij kaarslicht moeten voorstellen....


Ik ken het Egon, kan lang duren, maar het werkt ! Kwestie van de langste adem.... JIJ dus want HIJ wil weer veilig terug in de beslotenheid van de groep.


Groeten terug......

e m kraak schreef op zondag, 5 september 2004, 19:31:


Leg eens wat verder uit, ik zal vanavond het boek erbij pakken.
Er is ook sprake van discriminatie, ik heb het idee dat het met kleur en ras te maken heeft : Haflinger <<<>>> donkergekleurde Apaloosa/Arabier.

Toen Fjord Polka erbij kwam was er wederzijdse liefde op het eerste gezicht tussen Stef en Polleke. Allebei koudbloed. Toch zien we dat wanneer Stef een uitbrander krijgt van BD hij dit weer uitkuurt op Polka. terwijl ze mekeer 10 seconden voorheen stonden te krabben.
Zwarte Cherokee krabt overigens wel met Stef en Polka. Nooit met BD, die moet daar allemaal niks van hebben, ik denk vanwege haar zijdeachtig huidje

Het is ons niet duidelijk wie van de dolfijnen de leiding heeft, het schijnt nogal eens te wisselen.
Steffie wil ook in de les niet in de groep, hij kiest er zelf voor om achteraan te lopen en ik zie dat hij dat prettiger vindt.
Sinds zijn komst echter 'sluiten' we de paarden niet meer allemaal op in een kleinere wei, als ze de ruimte hebben is er veel meer rust. Ik moet dat inderdaad wel goed in de gaten houden. BD is vaak heel onterecht de bitch, en Cherox doet dan maar gezellig mee terwijl zij in haar eentje de zachtaardigheid zelve is. Ongelooflijk hoe dat mekaar kan versterken....Toen Rocky er nog was kon Stef niet eens in de wei ernaast staan, zo wekte dat zijn agressie........ Groet, Pien

Ja, Piet, dat is iets waarvan wij ons, als mens, zeer bewust van dienen te blijven. Leiderschap betekent niet alleen 'de baas zijn', maar ook : bescherming en comfort bieden naar je paard toe en hem behoeden voor netelige situaties. Alleen dan ontstaat dat vertrouwen, die band.
En als hij iets aangeeft dan moet je daar inderdaad wat mee, die verplichting heb je !

En ik vraag mij af, maar dit laatste is meer gericht naar Egon; of hierin ergens het verschil ligt tussen gedomesticeerde paarden en ' wilde' paarden.Ik bedoel daarmee de band tussen mens en paard, want die is anders dan tussen paard en paard.

Groet, Pien (is het bij jullie ook nog steeds zo'n prachtig weer, vanavond een heerlijke zonsondergangrit..... ????)

Piet schreef op maandag, 6 september 2004, 8:38:


Hihi, ja ik zie het. En als je het nou een keer met een snoepje probeert ? En hoe krabt hij zich aan die kant ? Komt ie er dan wel bij ?
Daarbij hebben paarden vaak en voorkeurskant, op de wei zie je hoe hij spontaan en uit zichzelf beweegt.

Wat ik leerde van de osteopaat is goed te kijken of je paard
symetrisch beweegt . Wat je verder ook al zelf kunt doen is hem helemaal met je handen aan beide zijden aftasten, beginnend bij het hoofd, en dan over zijn hele lichaam.Benen en staart niet vergeten. Alle gewrichten die beweeglijk zijn laten bewegen (benen) en voelen of er ergens bobbels/onregelmatigheden/bewegingsdefecten zitten die je niet voelt aan de andere kant. Voordeel is ook nog dat je fijne contactoefening is.

Tuurlijk, verder ook baart oefening kunst maar als je teveel weerstand krijgt of je boekt met een paar dagen geen vooruitgang, is het raadzaam eens over een oorzaak na te denken, er kan inderdaad iets scheef zijn.

Ik heb bij mijn paarden super resultaten met een osteopaat. Eens in de zoveel tijd komt ze nu voor een check-up, en het verbaast me dat ze altijd weer wat vindt, hoe klein ook en wat de impact hiervan is op het paard.

Zoals mijn paarden werken wordt er best wat van ze verlangd, ze hoeven niet heel hard te werken maar hebben wel dagelijks andere personen op hun rug. De een zit goed door, de ander zit te bonken. Ik kan dit niet altijd helemaal voorkomen. Zeer belastend, ook al zijn de paarden super atleten. Kijk naar topsport, hoe worden de atleten begeleid, gemasseerd, gekraakt etc... En op een paard lazeren we een zadel en je gaat erop zitten (oké, dit geldt nog niet voor Shiny) . Dan hebben ze nog te maken met een slechte warming-up en cooling down, te zware gewichten die niet meewerken en ga zo maar door. Nee, ik geloof heilig in het nut van de osteopaat. Groet, Pien

Frans Veldman schreef op dinsdag, 7 september 2004, 11:24:


Lotte, ik ben het volledig met Frans en Piet eens. Ik ga je even uitleggen hoe ik het zie. :

Het 'natuurlijke' of : "zo natuurlijk mogelijk omgaan met paarden" is een proces waaraan ik ben begonnen uit onvrede met het conventionele omgaan met paarden. Ik was het niet eens met de manier waarop paarden op de traditionele manier getraind worden, zelfde met huisvesting, voeding, ijzers enz. In mijn ogen had dit niks meer te maken met 'kijken' naar het wezen paard, maar met wat wij als mens graag van het paard zouden willen, hoe wij het paard graag zouden willen zien. Het paard werd totaal niet meer aangesproken in zijn natuurlijke gedrag, het vervreemdde van zichzelf en van zijn soortgenoten. Met als gevolg heel heel veel opgesloten ongelukkige afgestompte paarden die niet begrepen worden door hun onwetende , niet bewust denkende eigenaar.

Als je om je heen kijkt : Iedere paardeneigenaar beweert dat hij/zij het het allerbeste doet voor zijn paard. Waarom : Omdat iedereen het zo doet, al generaties lang. Daar wordt vaak amper over nagedacht.

Weet je : (En daar kom ik weer met mijn uitspraken) Ik strijd ervoor om mensen bewust te maken, te leren kijken naar het paard, daarbij het paard te zien als paard, het aan te spreken op zijn natuurlijke gedrag, zijn instincten, zijn gevoelens. Niet invullen maar vragen aan het paard wat hij zou willen.

Jij gaat de discussie aan, en ik ben daar blij mee. Zo ben ik ooit ook begonnen, nu heb ik een bedrijf in Western NH, en kan ik het niet meer laten mensen als jij aan het denken te moeten zetten en bewust te maken van het feit dat er 'meer' is dan het traditionele. Lees deze site eens goed door, probeer je eens in te leven in deze denkbeelden, vorm je daarover een mening, wees eerlijk naar jezelf en je paard, stel vragen.

Wij (jij vast en zeker ook, anders was je nooit op deze site uitgekomen) doen allemaal ons best om het onze paarden zoveel mogelijk naar de zin te maken, hun een goed en zo natuurlijk mogelijk leven te geven, wetende dat wij en de paarden hierin vaak enorme concessies moeten doen. En het klopt dat niet alles "natuurlijk" is, dit blijft een moeilijk punt, maar het is voor elk van ons een streven....

Dit gaat prima samen met dressuur, je zelfs met elke tak van paardesport. NH is niet een onderdeel van..... NH.... , dat ben je zelf.... Succes....en hopelijk : welkom! Groet, Pien.

Gezocht : Scheepsanker met zware ketting, weerstandsvermogen minimaal 2 pk, moet achterop westernzadel passen.......