Eva Saegerman schreef op zaterdag 2 februari 2008, 22:25:


Persoonlijk zou ik dat nooit geven Eva, in merelbeke hebben ze ons gezegd dat je dat nooit mag geven omdat dit teveel eiwit bevat. en dat is ook wel zo he! voor koeien is dat goed maar voor paarden??
Tenzij dat het kuil is dat bijna hooi is. Want dat kan je tegenwoordig ook kopen maar dat is helemaal iets anders dan dat nat kuil dat ook verpakt wordt.
Ons paard moet je het alleszins niet geven!!! Veel te gevaarlijk voor koliek.
De paarden van de melkerij hier tegenover krijgen wel kuilvoer. Maar het is bijna hooi. Het zijn koudbloeden en schijnbaar kunnen die er beter tegen, of zijn ze het gewoon, want hij zegt als hij paarden op pesion krijgt, dat ze al vaak eens last krijgen van koliek..
dus opletten eva.

Ps: ons paard is verdikt! Ze eet goed, en we hebben er nog niet zoveel met gereden dus ze heeft een lui lekker levendje:)
Groetjes

Michiel schreef op zaterdag 2 februari 2008, 12:19:


ja ongeveer zo! de kadoek verkleint gewoon alsmaar!
het is echt iets typisch voor kinderen die van paarden houden en dat programma wat kennen. ik vind het echt speciaal!

Muguet schreef op zondag 3 februari 2008, 19:55:


nee hoor! toon het maar.

Vicky Verreycken schreef op maandag 4 februari 2008, 11:53:

ik weet het dat je het voor paarden hebt, maar nog is er toch teveel eiwit in? een paard heeft dat toch niet zoveel nodig?
Ook voor paarden geven ze toch nog verschillende. Bijvoorbeeld in de manege dicht bij jou eva, geven ze toch nog redelijk nat kuil. Terwijl hier recht tegenover mij het droger is, maar toch nog gevaarlijk voor paarden die het niet gewoon zijn! De eigenaar heeft het al genoeg gezien dat warmbloeden of paarden die het niet gewoon zijn er koliek van krijgen.

Ooit het eerste paard dat wij zijn gaan bekijken om eventueel te kopen, die kreeg maiskuil, zoals ze aan de koeien geven. Ik moest toen nogal kijken!
Erna ons paard dat we gekocht hebben, kreeg enkel krachtvoer, luzernekorrels en niets van hooi. Zij at altijd volledig haar stro op (ze stond dan ook ver al enigste in een vuile messtal, want van het stro bleef nooit niets meer over). Wat toch ook wel niet goed was.
Wij hebben er zelf toch een tijd over gedaan voordat we inzagen dat een paard hooi moest krijgen dat ze haar kon bezighouden.
Nu mijn studies zijn bijna gedaan. En ik ben het aan het proberen dat ze een weidegenoot krijgt. Ervoor moet ik wel weer eerst wat stappen bereiken
1. dat ze dag en nacht mag buiten lopen
2. dat ze meer op het gras mag
3. dat er een paard bij haar mag lopen (eerst even gescheiden kan nu nog)
(4. volledig bitloos rijden)

De eerste twee stappen wordt het moeilijkste. Het was me gelukt dat ze buiten mocht lopen 's nachts. Maar ik heb er nu even de tijd niet om het telkens weer aan te vechten. Ze willen dat ze niet in de "modder" loopt. Terwijl ze we de keus heeft of ze op plakier staat of niet... (terwijl het zoveel beter voor haar is dat ze beweging heeft, maar ze zijn er heilig van overtuigd dat ze in haar kleine stal ook beweging heeft, en dat je zo'n luxe paard niet buiten laat lopen als al die makke "ezels"...)
Erna zijn mijn ouders doodsbang dat als ze volledig op gras zal lopen, dat ze een koliekaanval zal maken dat ze niet meer overleeft... Ik wil het paard er met stapjes laten aan wennen, maar dat volledig erop kunnen laten hoop ik toch te bereiken. Ik denk dat het ooit wel lukt, en dan een vriendje erbij en ik denk dat ze pas echt volledig vrolijk zal zijn. Ik zie al volledig voor mij

en dan volledig bitloos. Het lukt me om bitloos te rijden als ik alleen ben. Ik omvorm het kopstuk we snel zodat er geen bit inzit. alles zonder bit is goed!

groetjes
Charlot