Sieta schreef op maandag 4 februari 2008, 15:44:


Ja, ik heb ook maar maatje 34, ben wel ietsje langer (167 cm) en heb bekkenistabiliteit. Ik heb onlangs even op een Merens paardje van een lesklant van me gereden,ook nog met een breed zwaar zadel er op (was een vrij stevige ruiter), ik kan 10 tot 15 minuutjes correct zitten en dan krijg ik pijn. Heupen en SI-gewricht.
Wat dan helpt is veel meer spieren gebruiken, als het paard die spanning tenminste toestaat en ik er nog in slaag om wel mee te blijven bewegen. Dan kan ik pijnvrij verder rijden, maar dat is dan wel heel erg vermoeiend. De dag nadien dan ook meer pijn.
Wat ook helpt is om je beugels korter te maken zodat je meer buiging in je knieen hebt, dat ontlast je heupgewricht wat.
Maar geef mij ook maar een minder zwaar gebouwd paard .

Yep, Piet, zadel ligt inderdaad te veel naar voor en kiepert de ruiter wat naar achter.
Hoe zou dat thermografisch er uit zien?
Druk op de schouders en aan de achterkant van het zadel, daar minder doorbloeding en dus bleker of juist andersom?

van lennep schreef op donderdag 7 februari 2008, 13:44:


Hier ben ik nu ook over aan het nadenken zie. Ik train onze honden oa agility (heet in Nederland behendigheid dacht ik) en geef puppyklasjes allemaal met de clicker. Nu gebruik ik voor onze honden geen clicker (kennen het wel) als markeersignaal maar een tongklak, kwestie van dat ding niet altijd bij de hand en kwijt ed...
Tongklak is minder neutraal dan een clicker maar nog altijd neutraler dan stem.
Bljkt nu dat Jamey, vrij angstig van aanleg ivm hoogtes ed, met de tongklak als ondersteuning niet tot schutting en zelfs gewone trap vroeger te bewegen was, met de clicker dan weer wel. Waarna ik het eens gekend terug met de tongklak kan overnemen.

Discussie met de andere instructeurs (die allemaal clicker verkiezen boven een ander signaal): met de clicker is je timing gewoon veel nauwkeuriger, het mechanische zien-clickeren is sneller en dus adequater dan zien-klakken of spreken.
't Is eens een ander idee dan het al of niet neutrale van het geluid en zou in het geval van Jamey en de schutting wel kunnen kloppen.

Conrad, Eva, Inge of wie nog bij Ramirez was, wat was zijn mening hier over?

Hoe is het deze nacht gegaan met Bret?
Nog nieuws?

van lennep schreef op zaterdag 9 februari 2008, 11:30:


Als jou verhaal klopt, dan moet ik iets anders doen als ik James met de clicker train dan met de stem. Want met de stem lukte het niet, met de clicker wel. Terwijl het in de zelfde week trainen was, 3 sessies met allebei zowel clicker als tongklak dus de band die we hebben zou ook de zelfde moeten zijn.

Ik zou dus moeten kunnen ergens meten of ik sneller click dan klak (klikklakklikklak ), maar hoe doe ik dat?
Of is het voor een hond, die meer op gehoor werkt dan een paard heb ik de indruk, gewoon duidelijker juist omdat het anders klinkt dan de stem?
En zo ja, hoe zit dat dan voor paarden?

Ik heb bij paarden nog nooit een clicker gebruikt, ltijd stem. Zal Piablo eens aan een clickerproef moeten onderwerpen...

Jacqueline v d Berg schreef op zaterdag 9 februari 2008, 14:34:


Ook van ons veel sterkte.

Piet schreef op zaterdag 9 februari 2008, 17:12:

knip
Ik heb het idee dat ik in het geval van James en de schutting accurater was met de clicker,of er moet een ander verschil zitten voor hem tussen klak en click, het trainingsresultaat was duidelijk veel beter.


knip
ik werk ook prettiger zonder clicker, daarom doe ik dat ook meestal.
Zoals altijd....

Eva Saegerman schreef op maandag 11 februari 2008, 11:08:


U vraagt, wij draaien.
Ik was voorzitter van de BHA, Belgian Horsemanship Association, na Inge Teblick. Wegens gebrek aan mensen die zich wilden blijven inzetten zijn we met de BHA op zoek gegaan naar andere wegen. Zo hebben we ons aangesloten als club bij de VVR (Vlaamse Vereniging Ruitertourisme) en die valt dan weer als recreatieve tak onder de LRV. Helaas bleek dit onvoldoende om de BHA te laten bestaan en hadden we ook het gevoel dat de taak van de BHA wel grotendeels volbracht was.
De VVR (waarvoor ik ook nu en dan iets schrijf) blijft echter wel verder bestaan, en gelukkig zijn er enkele leden die zeer NH- gericht zijn.
Er blijven nog discussiepunten (zoals hoefijzers al of niet noodzakelijk voor langere trektochten) en een heleboel eerder traditionele mensen, maar er waait al jaren een frisse wind en er wordt ook systematisch inspanningen gedaan om vanuit NH-hoek info te geven en cursussen te organiseren.
De PN-mensen vinden ook te weinig tijd en vrijwilligers om een nieuwe club (er waren plannen om dat onder de VVR te doen nadat overname van de BHA te ingewikkeld leek wegens vzw en nieuwe wetgevingen ed) op te zetten voor zover ik gehoord heb.
Het VVR magazine is dus nog steeds in eerste instantie bedoeld voor trek- en wandelruiters, vandaar de vele verslagen en clubnieuws, maar blijkt meer en meer open te staan en info te geven over NH.
Als er nu stilaan ook LRV mensen die ook wel eens een mooie wandelroute willen ontdekken het magazine beginnen te lezen...
Jawel, er is nog hoop .

Esther schreef op maandag 11 februari 2008, 12:11:


Wat een vreslijk nieuws!
Veel sterkte en de moed om haar los te laten als het echt niet meer anders kan.
Maar we blijven duimen en ik zal een kaarsje voor haar branden!

knipperdeknip

Als je het doet wens ik je heel veel succes, maar ik kan me volledig vinden in Piets aandachtspunten.
Vier keer per jaar 42 pagina's voor de BHA was ook heeeeeel veel werk. Al is het wel vreselijk leuk werk, maar na een paar jaar wordt het steeds moeilijker om voldoende inhoud te blijven bieden.

Daarnaast, je hormonen spelen op, Eva . Nesteldrang heeft vele vormen .
Ik denk dat je nog niet goed kunt inschatten hoe de baby je leven en je tijdsindeling zal beinvloeden.

Misschien is het handig om vb kontakt met Kim op te nemen (pb me maar even voor haar mailadres) en een vaste rubriek voor het VVR-magazine of zo te schrijven? Als ik een ei kwijt wil en inspiratie heb gaat het ook die kant uit. Je bereikt dan alvast altijd ??? (weet het juiste aantal niet meer) mensen, met paarden en tijd. En voor evenemtenten heb je de promo van de VVR-LRV achter je staan.

Maar ik vind het wel hartverwarmend leuk, je enthousiasme .

Toch ietsjepietsje beter dan.
Hopelijk komt ze de nacht goed door en heeft ze morgen nieuwe energie.
Ik duim voor een goede nacht voor jullie allebei.