Ans Jondral schreef op woensdag 13 februari 2008, 0:55:
> Dus ben op stap gegaan met m'n zakken vol wortel en telkens als
> er een auto of fietser (of iets anders engs) voorbij kwam, stak
> ik een wortel voor zijn neus (met de hand waarmee ik hem leid)
> Meeste mensen zeggen ook dat je zoiets bijna niet kunt afleren.
> dat het zoiets als een stalondeugd is?
> En ik heb er ook bijna geen controle op, wie hem dingen uit de
> hand voert.
Ken je het boek van Inge Teblick 'Grondwerk met paarden'. Staan hele goede tips in waarvan ik bijna wel zeker weet dat je er iets aan hebt. Zo te lezen wat je hier schrijft heb je een "fout" gemaakt (bij voorbaat een wortel voor z'n neus houden lijkt me niet verstandig)
Het is zo prachtig om met een voerbeloning te werken maar ook ik liep op tegen het probleem van de beloning willen opeisen. Door dat boek en tips alhier op het forum is dat opgelost.
Winsor weet wanneer hij iets krijgt, na de 'yes' en niet anders (hij werd in het begin ook opdringerig) Ook Nancy weet dat inmiddels alhoewel ze daar nog steeds moeite mee heeft (de vreetkanis
) Ben haar nu aan het leren te reageren op 'nee' en het voedsel te weigeren, wanneer ze wegdraait met haar hoofd is het 'yes'... en krijgt dan pas de beloning die ik notabene ook nog eens uit m'n andere zak haal.
Nu weet ik niet of het belangrijk is of je wel of geen controle hebt over wat anderen hem met de hand voeren, denk wel dat het belangrijk is dat hij weet wat 'jij' wel of niet wilt. Maar goed.. ik moet ook nog veel leren en sta aan het begin hiervan.
Warboel
