Jolijn schreef :


Het is een beetje moeilijk de werking van dit halster via de PC uit te leggen, ik zal het toch proberen:
Waar je maar eens op moet letten is dat de werking van het Dually halster een vergelijkbare werking heeft als de overkruiste kinriemen van bijvoorbeeld de Cook hoofdstellen; het snoert in, maar dan over de neus, en gaat niet terug als je een release geeft (dus teugeldruk los laat). De 2 touwtjes van het neusdeel van het Dually halster dat ik heb zijn bovendien gedraaid en dat komt door de bevestiging, check dat maar eens: Aan het ene eind een plat ijzerstukje en aan het andere eind zit het touw dubbelgevouwen (zonder ijzerstukje).
Jazeker werkt het wel, als je een snelle release niet belangrijk vindt (dus als beloning druk laten wegvallen waarna het halster weer los gaat zitten).
Als je verder, zoals Monty Roberts predikt, het leidtouw aan de zijkant van het halster vastmaakt (bijvoorbeeld bij grondwerk), kun je met een ruk behóórlijk snokken. Snokken is heel veel druk zetten met een snelle beweging, waardoor het halster vastklemt op de neus.

Ik vind het een prutsding. Monty Roberts trouwens zelf zat telkens het neusdeel los te trekken tijdens zijn demo's, omdat het dus insnoerde. Maarja, dát ziet dan weer niemand, iedereen is zó bevlogen van dat halster....

Ik zei al, moeilijk uit te leggen, ik hoop toch dat je het begrijpt zo, anders kom je maar eens langs dan leg ik het wel uit (je kunt het ook van me lenen hoor, ik heb de rode).

Groetjes, Pien

Jolijn schreef :


Het is ook wat je je paard aanleert.
BD, mijn (leid)merrie, loopt altijd voorop tijdens de buitenritten, ik wilde dat zo, zodat wij de groep kunnen leiden. Spirit heb ik ook van het begin af aan geleerd voorop te lopen, hij wordt mijn nieuwe buitenrittenpaard (als hij oud genoeg is) dus ook nu met wandelen, fietsen loopt hij aan de kop van de groep. Is ook wel zo makkelijk omdat hij dan geen lekkere merriekonten voor zich ziet

Winner, the man hier, loopt altijd als allerlaatste, die positie heeft hij zichzelf toebedeeld en wij vinden het wel best zo.

groet, Pien

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 13 februari 2008, 7:54:


Heeft Es niet het Kruiskruid symposium vandaag? Dan zal ze nu niet kunnen antwoorden, denk ik.

Groet, Pien

Ans Jondral schreef :


Wie wordt gespannen? Jij of hij? That's the question.
Ik ben er namelijk van overtuigd dat auto's NIET akelig zijn; als je ze niet akelig maakt zijn ze dat ook niet, net zo min als honden, flapperend plastic langs de weg etc. Als jij al je adem gaat lopen inhouden omdat er een auto nadert merkt je paard dat : "Hee, mijn leider is bang, dan zal er wel iets Ergs gaan gebeuren". Het gaat haast ongemerkt, soms heb je dat zelf amper in de gaten, maar paarden zijn zeer subtiel in het oppikken van dit soort signalen.


Leer hem door wat ik bovenstaand schreef dat de volgende stap is dat hij nu niet meer op jou of op de wortel gaat vertrouwen maar op zichzelf, daar heb je meer aan en dan hoef je niet zo op hem te lopen letten. Vraag zijn hoofd bij je zodat hij, als hij de neiging krijgt te gaan stuiteren, alleen maar met zijn kont van jou af kan draaien, wat kan er dan gebeuren? En elk moment van rust (uitademing) belonen; één woord, krabbel in de hals, weet ik wat jij gebruikt. Geen ellenlange verhalen om jezelf gerust te stellen, gewoon cut and dry, alsof jij dit elke dag zo doet, "goed zo", braaf, whatever, als je maar consequent altijd hetzelfde woord gebruikt voor beloning. Dan ben je niet zo afhankelijk van wortels of de moods waarin je paard nu weer is.
Oefen dit regelmatig (2 keer per week 10 minuten tijd heb je daar toch wel voor!?) vraag een kennis om met de auto, fiets, brommer langs te rijden. Maar vooral, JIJ bent de leider en jij moet het waard zijn om leider te blijven, dus jij bent evenwichtig, kalm etc (ook al klopt je hart in je keel, hoeft Puzzle niet te weten) enne, doe ademhalingsoefeningen op zulke momenten, tel tot 10, ach, tips genoeg.



Je geeft te weinig grenzen aan, Ans, je laat hém bepalen, dat moet je niet doen. Leer hem, om te beginnen een stap achteruit te zetten, en zijn hoofd van jou af te draaien.

Wat ze in de weide doen lossen ze het maar onderling op. Toevallig is Spirit nu ook in een enorm opdringerige fase naar Ophir (zijn vriendje) toe, hij wordt nu regelmatig op z'n nummer gezet door Ophir. Spirit blíjft dan steeds als een boomerang terugkomen en Ophir bijten, nou prima, als O er genoeg van heeft krijgt S een enórme ram van hem, daar heeft ie dan de komende 3 minuten niet van terug. Ik zeg niet dat jij moet gaan rammen, maar in feite doet Puzzle dat wel bij jou (happen) en dat mag wél omdat-ie nog zo klein en kwetsbaar is?


Niet negeren maar met hem bezig blijven. Het geven van een andere opdracht werkt nu niet zo goed want hij is in de klooimodus en ziet in alles spel en uitdaging om te etterbakken. Als je hem geleerd hebt snel achteruit te gaan kun je dat hier handig gebruiken: Vanaf nu mag hij nergens nevernooitniet meer in bijten, maar dan ook nooit he, dus ook niet op van die vertederende momenten dat hij zo leuk vasthoudt aan je capuchon en er zo koddig bij kijkt. Doet hij dat toch, maak jij gelijk op dezelfde seconde pas op de plaats (hij heeft inmiddels geleerd te stoppen) en zet jij hem een meter naar achteren op en snelle en wat overrompelende manier zodat hij geen tijd krijgt om te denken en te bijten. Beloon het zodra ie stil staat (jij bepaalt hoever achteruit, maar ik raad je aan het niet te lang te maken). Adem uit (hij ook), laat hem 3 seconden stil staan, beloon het stilstaan en vraag hem weer mee te komen en dat beloon je weer. Begint zijn gedrag dan wéér, herhaal je deze actie. En als het echt niet anders kan is er altijd nog te touwzwiepmethode waarbij jij hem niet zwiept maar hem tegen het touw laat aanlopen (ander uitgangspunt).

Bij alles wat je doet om het op te lossen moet je zéér consequent timen en lang genoeg volhouden, anders werkt het niet en wordt je paard steeds ongevoeliger voor je signalen.


Welnee, het is gewoon een jong paard dat zijn grenzen loopt uit te proberen, reden te meer om daar een einde aan te maken.


Dat is zeer irritant ja, bord ophangen aan de weide?



Ook niet bij een DA, ja creëert er alleen een grotere aversie tegen hoefsmeden en DA's mee, verder schieten jij en je paarden er helemaal niks mee op! Voorkóm dit soort situaties dan door het zelf te oefenen, laat het niet afhengen van de hoefsmid of ene DA, dat zijn nooit de juiste momenten om zoiets te oefenen; er is druk, tijdsdruk, vreemd persoon etc. En ik zou de hoefsmid zeggen dat jij niet wilt dat zijn been wordt ingeklemd. Vind ik zowiezo raar, wij klemmen nooit een paard tussen onze knieën, we houden gewoon die voet vast.

Weet je waarom hij rustig wordt van de praam? Hij heeft pijn aan zijn lip van het getwist van de praam en als reaktie op die pijn gaat het lichaam endorfine aanmaken. Bijvooirbeeld ene vrouw die ligt te bevallen maakt ook endorfine aan, maar dat betekent niet dat zij geen pijn ervaart, het wortdt er alleen draaglijker door.

Dus wordt er weer beweerd dat de praam endorfine teweeg brengt, ja, zo kan ik het ook, ze slaan het pijngedeelte voor het gemak maar over.
Dus jij vindt het geen probleem dat jouw paard pijn heeft als zijn hoeven bekapt worden, de DA komt, hij/zij een injectie krijgt etc?


De smid vriendelijk verzoeken te stoppen met warmee hij bezig is, het zelf zo goed en zo kwaad als het kan afmaken (of niks meer doen als je paard over de rooie is) en de volgende dag beginnen met oefenen. Als jij het belangrijk vindt dat Puzzle wel zijn voet moet laten inklemmen kun je dat dus maar beter zelf oefenen.

Groet, Pien

Piet schreef op donderdag 14 februari 2008, 9:07:


Jajajaja, Whip! Ik maak er vandaag wel een stage-opdracht voor de stagiaires van, jouw boodschp is duidelijk ......
Pien

Piet schreef :


Ik moet er eens even over nadenken of ik dat ook zo vind.
Wij hebben er namelijk paarden bij die, ondanks dat ze prachtige voeten hebben, maar niet geheel door het proces heen komen en nog niet lekker lopen op de steentjes (je in de berm trekken enzo).
En we hebben ook paarden met plattere voeten die wél goed lopen, dus ik zou het niet durven 'generaliseren'....

Groet, Pien

Kynshiri schreef :

Afgelopen week weer een aanvraag gekregen voor het inrijden van een 3 jarige, nee dus! Eigenaar was zich van geen kwaad bewust, 'is toch normaal dat je een 3 jarige inrijdt?'. Nu hebben we het programma aangepast en komt zij in de zomer met haar paard een tijdje hierheen om grondwerk en dagelijkse dingen te oefenen en zelf bij te leren.

Ik ben het met je eens dat oefensessies niet heel erg nodig zijn; in de omgang gaat alles vanzelf mee in het dagelijkse ritme. Onze veuls zijn elke dag in handen, al was het maar om ze te verplaatsen (effe halster aan een meeleiden), tijdens de wandelingen, als moeder bekapt wordt etc, zo leren ze van hun moeder, deze is altijd in de buurt.

Ik houd niet van vooropgezette trainingsprogramma's bij jonge veulens, zo'n dier moet gewoon elke dag even in handen zijn en dan gaat dat allemaal spelenderwijs en méé in de ritmes van de ouderen.

Maar dat betekent wel dat je er wel elke dag even mee bezig moet zijn, al is het maar 5 minuten en dat is wat de meeste mensen niet doen omdat ze denken dat zo'n veulen daar te jong voor is, of ze hebben de discipline niet.

Groet, Pien

4bozzza schreef op donderdag 14 februari 2008, 19:20:


Tweeduizendvijf, (VIJF) , Remco

Eining schreef op vrijdag 15 februari 2008, 18:14:


Overigens, Chantal, heeft jouw bezoek behoorlijke impact op Eining gehad want ze is nog steeds haar montere zelf. Okke heeft ook nog op haar gereden en ze is nog steeds als de dag dat jij haar gereden hebt.
Ik vind het echt ongelooflijk! Hier staat een heel ander paardje nu.

Ik mail je even over hoelaat morgen.

Groetjes, Pien

Piet schreef op vrijdag 15 februari 2008, 18:35:


Ja. En de mijne!

Jolijn schreef :

Túúrlijk is er niks van de training verloren gegaan Yes!
Als je het goed doet blijft dit voor de rest van Boykes leven.

Misschien wordt hierdoor ook duidelijk waarom ik niet weg ben van die ellenlange herhalingssessies. Sommige mensen (ik bedoel niet jou he) herhalen wékenlang hetzelfde kunstje, vaak omdat ze bang zijn dat het paard het anders vergeet. Boooooring....
Als eenmaal iets solide is hoef je het niet meer te herhalen, dat zit dit in het paard verankert. (helaas, ook minder goede dingen).
Korte herhaling prima: 'O, hij snapt het nog' en dan dóór naar het volgende. Zo blijft het leuk en afwisselend voor jullie beiden

Jolijn, ik ben blij voor je dat het zo goed gaat, zal Boyke straks in onze merrie-omgeving alleen maar profijt bij hebben.

Overigens: Indy en Kenzo gaan we dinsdag ophalen!

Groetjes, Pien

Esther schreef op vrijdag 15 februari 2008, 20:48:


Ik klik eigenlijk nooit op de lijst of op onderwerp maar altijd gelijk op interactief. Dan kom je vanzelf alle berichten tegen.

Kreeg net bericht van Chantal dat ze Eining morgen niet kan komen halen (geen vervoer) en achter me zit een blij jongetje van 12 jaar op de bank. Eininkje blijft dus nog een paar dagen langer hier

Groet, Pien

Esther schreef op vrijdag 15 februari 2008, 21:41:


Nou, Oks zit hier naast me en hij zegt dat hij heel graag een keertje wil komen kennismaken met Falka. (Hij weet geloof ik niet hoe ver rijden het is) Tja, ijslanderfreakje, het zal wel in de naam zitten

Greetz, ik ben blij dat het beter gaat met Bret, afgelopen week herhaaldelijk tussendoor op PN komen kijken om te zien of er al nieuws was, tussen vrees en hoop. Het leed is nog niet geleden maar we kunnen met ons allen weer opgelucht adem halen.

Gisteravond ineens was Winner ook niet helemaal goed, ik had hem net zijn penicilline geïnjecteerd (voor de hoefzweer) en een half uurtje daarna werd hij apatisch, hangerig, niet willen eten, steeds liggen, ojé....
DA gebeld, koliek? Shock ? (van de penicilline). Geen koorts, geen ondertemperatuur, hartslag normaal, geen snelle ademhaling, geen bulten, niet rillen, dus maar wat lopen en half uurtje later terugbellen. Leuk, daar loop je dan in het donker, wetende dat ook hij er bijna in gebleven is, 2 jaar geleden. Denkend aan Bret, de paarden van Egon, en al die anderen.
Gelukkig mestte Winner spontaan een uutje later, zonder tussenkomst van de DA (we hadden wel hotline).... pfffff......
Zijn hoefzweer is trouwens wel doorgebroken maar die voet blijft warm, ook al loopt hij er weer bijna normaal op. DA denkt dat er nog een is aan het rijpen die bij de kroonrand naar buiten kan komen.

Tja, tis toch een beetje je kind he.... (eh, het paard, niet de DA)

Greetz, Pien

Dagmar van der Woude schreef op vrijdag 15 februari 2008, 20:15:


Heeft hij een liksteen?

Patricia ter Haar schreef op zaterdag 16 februari 2008, 8:04:


Ik heb je gemaild, Patricia
groetjes, Pien