Eva Saegerman schreef op maandag 25 februari 2008, 21:51:
> Nathalie Lagasse schreef op maandag 25 februari 2008, 20:21:
>
>> Dit weekend heb ik hier mijn ogen kunnen uitkijken aan
>
> Wie is Bonnie?
>
> Krijg jij ook al plots 8 jarige kindjes
?
Bonnie is een shetlandpony! Je hebt haar denk ik al gezien, op NH Herentals vorige zomer, Bonnie is de shet van
Parellivriendin J., en ik mag haar een tijdje lenen, allemaal met het doel Huppel (het mooiste en liefste en stoutste en dapperste en flinkste en slimste veulen ter wereld) wat extra te socialiseren. Een vierde paard of pony kopen is bij mijn man nog niet bespreekbaar (hij heeft ook wel gelijk), en een pony kopen om nadien weer te verkopen bv. zou ik niet kunnen.
Zatermorgen ben ik Bonnie de superponnie bij J. gaan ophalen, dus met het idee te proberen of Huppel haar leuk zou vinden als speelkameraadje. Cesar is wel een beetje leuk, want die kan ons Huppel wat koejoneren (jaja, zij is de baas - erg hé, zes maand oud is ze) en wat rondsturen en zo, maar leuk vindt hij dat eigenlijk niet, dus hij speelt niet echt mee.
Ik had voor Bonnie wel een 'safe haven' voorzien: het stukje voor de stal daar had ik een draad voor op paardhoogte, Bonnie wandelde er onderdoor en de grote paarden niet. Het was nodig ook! Cesar en Lolita (vooral Cesar!) hebben dat kleine onschuldige shetje met opengesperde kaken en tanden bloot achtervolgd.
Bonnie is heel de zaterdag achter haar draadje gebleven, ze had water en hooi en ik kwam af en toe knuffelen natuurlijk. In het begin kon Bonnie geen twee meter uit haar 'enclave' komen of er kwamen tanden haar richting uit gegaloppeerd. Zelfs als ze braaf in haar ponnie-enclave bleef kwam Cesar regelmatig eens tot daar gevlogen en zijn tanden tonen. Bonnie trok haar daar met coole britse? schotse? flair geen moer van aan. Later bleek duidelijk dat Cesar het ergste was omdat hij laagste in rang is. Ik was namelijk met Huppel bezig, Cesar stond er bij en Huppel jaagde hem weg, waarop Cesar uit frustratie vies ging gaan doen tegen Bonnie!
Zondagmorgen ging het al iets beter, Bonnie kon er al eens uit komen zonder dat ze ogenblikkelijk aangevallen werd, en ging al eens op exploratie, en uit de hooiruiven eten en zo. Ik heb dan op Lolita gereden, en dat was pas grappig! Lolita was natuurlijk doodbraaf met mij op haar rug, en Bonnie kwam achter ons aan gelopen! En ging dan ook eens aan de bal neuzen, speelde er even mee, zelfde met de ton, maar Huppel? Die stond hooi te eten met Cesar!
Het is dan die dag progressief verder verbeterd, en intussen is het één grote familie, ze staan wel eens met z'n vieren aan één ruif. Enkel als ik bietenpulp geef mocht Bonnie de stal niet binnen, vond ik niet erg want een shet hoeft geen bijvoer, maar vanavond heeft ze toch ook meegegeten...
Bonnie is super ongelooflijk snoezig. Zelfs mijn man was ook al helemaal vertederd. Ze is ook braaf en licht aan het halster (
Parellipony hé
), geeft braaf al haar voetjes. Ik heb er foto's van gemaakt, zo superholle zooltjes! (En afmetingen voor Piet z'n onderzoekje) En perfect op maat afgesleten, hoefwand gelijk met de zool. Diepliggende straaltjes wel, die maken totaal geen grondcontact. Ik heb ook al mooie spaanse pasjes gekregen (ze heeft een tongklak, en een graantje gekregen).
Of Bonnie en Huppel nu spelen... ik heb het nog niet gezien. Maar! Bonnie laat zich in tegenstelling tot stoere ruin Des (van de buren) en minder stoere ruin Cesar niet de baas spelen door het zwarte Huppelmonster! Dat op zich is al een groot succes vind ik, goede les voor Hups, dat ze toch niet (zoals ze dacht) de baas over de hele wereld is. Nu, als het er op aankomt (maar dat vind mama zelden nodig...) is mama Lolita toch nog baas met een GNAP! van haar tanden indien nodig. En zelf kan ik ook Huppel toch redelijk wat vragen gelukkig.
Ik plaats straks wat foto's (ja, zo'n shet, voor mij is dat heel iets anders dan ik gewend ben dus geweldig fotowaardig
)
Nathalie
Warboel
