Oh wat erg Remco.
ook de nacht al door!
ik ben Djibo ook een keer kwijt geraakt, 3 uur gezocht,
Wat bleek hij bleef op dezelfde plek waar we elkaar als laatst gezien hadden.
Was ook een aktie achter een konijn.
Ik ben toch te snel doorgelopen, en hij is me kwijt geraakt.
En dat terwijl ik honderd keer langs die plaats ben gelopen om te zoeken.
Hij had zich teruggetrokken in de bosjes, heel apart.
Ik bedoel maar, DIE laatste plek is heel belangrijk, dat hoor je vaak en in ons geval extreem, terwijl we niet eens ver van huis waren!

Succes, je vind hem terug!
Laat het wel even horen he!

Nog niks Remco?
De tip van niet te snel van je plaats als je hem roept, is een hele goede!
Misschien is hij weggekropen, dat deed Djibo ook.
Dan denk je, hier is hij niet, maar als ze angstig zijn?!.
O wat snue, je ligt er waarschijnlijk weer wakker van, ik heb het met mijn poes gehad en sliep heel licht als je denkt wat te horen schiet je wakker.

En daarna aanlijnen deed ik niet.
Je bent nog wel wat van slag en alerter, ook de hond.
Maar uiteindelijk "vergeet" je het weer.
Ik vind het juist heerlijk dat een hond heerlijk kan rennen.
Ik geniet voor hem.
Wij gaan elke dag het bos in, en als het weer langer licht word ook de avondwandeling.

Ik heb Djibo naast de fiets rechts en voet en wachten geleerd.
Die oefeningen gebruik ik ook als ik op het paard zit, geen verschil met naast de fiets.
Ik hou zelf niet van een hond aangelijnt hebben, Ik wil dat een hond op mij let,daarom heb ik Djibo consequent oefeningen geleerd.
Nog steeds ren ik wel eens weg of verstop me, alles om hem allert te houden
Ik heb een jachthond, en geef Djibo "gebonden vrijheid", zoals wij dat noemen.
Ik denk dat het een in verband staat met het ander.
Als hij dus gaat jagen is hij snel terug, ik loop immers door, en wacht niet/ nooit.
Dat weten ze "als je consequent bent" vrij snel heb ik het idee!

Een hond is zoals de baas hem wilt hebben.
De een hecht meer waarde aan de ene oefening en de ander aan een ander.
Ik vind dit erg belangrijk!

Het aanlijnen vanaf het paard lijkt mij niet zonder risico's.
Zowel vanuit de hond zijn kant als van het paard.
Het blijven beesten, er kan altijd wat gebeuren, en dan zit er zo'n lijn "tussen"!?

Ik zou eerder op rustigere tijden het bos ingaan, dus b.v. zondags met mooi weer overslaan!
Maar dit is mijn mening en ervaring!

Gelukkig "positief" nieuws!
Jeetje dat hij zo ronddwaald?!
Hopelijk word hij snel door een oplettende opgemerkt,
en de goede aktie onderneemt om hem bij zich te krijgen.
Je zei dat hij angstig was naar vreemde, zou hij daarom nog niet benaderd (kunnen) zijn?
Succes!
(Ik zal kijken of ik vanmiddag ook die kan op kan)

Ik zie het als instelling.
Wat wil je?
Ik heb dressuur gereden altijd met bit, je zag niet anders, en nog steeds!
Wat ik nu wil is het voor elkaar krijgen zonder hulpmiddelen, gewoon met Anita!
Ik wil het zelf doen.
Er gaat een nieuwe wereld voor mij open.
Veel meer verdiepen in hetgeen je doet, niet als het niet lukt middelen inzetten om het te bewerkstelligen, maar vanuit de gehoorzaamheid / accociatie die eerst getraind is je doel bereiken.
Als ik opzadel, voetjes vraag, Zalitha krijgt van mij daarna gelijk een wortel.
Ik wil dat ze alles leuk vind, samen aan het "werk" !
Waar Anita is?, daar is het leuk!
Misschien een illussie, en kom ik nooit zover, maar mijn streven is er.
Hulpmiddelen is onmacht, je grijpt ernaar omdat het niet lukt.
Ik heb het zien gebeueren bij de opvoeding van mijn hondje, en hoop ook bij het paard iets moois te bereiken, letterlijk mooi, omdat het op een eerlijke manier is gegaan.

Ik ben op mijn ontdekkingsreis, bitloos aan het rijden.
Ik heb nog een lange weg te gaan, om samen met Zalitha iets moois te bereiken.
Maar als ik zie hoe zij het laatste half jaar veranderd is, ze behoorlijk gespannen was, en een trap kon ik krijgen als ik de voeten wilde uitkrabben.
Opzadelen kromp ze ineen en was bang.
Dit alles is omgeslagen naar de andere kant.
Alles dankzij de positieve gedragstraining, en die wil ik ook op het paard voortzetten!
Ze liep eerst aan de longe alleen maar hoog, nu loopt ze laag, zonder hulpmiddelen, zonder forseren.
Ze gaat steeds meer los komen, en ik vind dat zo mooi om te zien, hoe je ze dus kan veranderen, als je de tijd maar neemt.
Terwijl ik bezig ben is het gelijk een leerschool.
Ik zie dingen gebeuren, die goed zijn.

Dit is wat ik wil!
Anita die nog steeds op haar rose wolk zit, gisteren voor het eerst met dubbele longe gelongeerd, wat is dat leuk!

Jeetje, wat zielig!
Dan moet je hem haast snel bij je hebben!

Zelf ook een verhaal over, overburen.
Hun kat leek op die van mij, ook een lapjeskat, beetje dezelfde tekening.
Kat doodgereden.
Hun dachten dat het hun kat was,?...
Hebben hem begraven bij hun acher in de tuin.
Komt s avonds hun kat het huis binnenlopen.
Bleek dus dat het mijn kat was!
Hun, volgende dag op vakantie, ja je gelooft het niet, maar zonder mij in te lichten wat er gebeurd was.
Ik een week lang benauwd, waar nou mijn kat was!
Na de vakantie kwamen ze verhaal doen.
Dat is toch ook niet normaal!

Hoop op goed nieuws van jouw kant,
Anita

He, dat je dat nog weet,
Jazeker.
Ik zit in een veranderfase.
Heb nog dingen waar ik even geleden anders overdacht.
B.v. belachelijk dat je bitloos niet tussen de bitrijdende wedstrijd mag rijden.
Ik denk nu, wij moeten daar helemaal niet tussen zitten, maar een eigen vereniging hebben, "zonder" hulpmiddelen je doel bereiken.
Andere invalshoek!

Als je het niet vertrouwd.
Je moet er toch af, (waarschijnlijk) om hem aan te lijnen.
Dan kan je toch net zo goed even met paard en hond aangelijnt het moeilijke stuk afleggen, zelf dus ook op de grond.
Ik zie het echt niet om je hond aangelijnt te hebben terwijl je zelf op het paard zit!
Maar mijn streven is daarin ook weer, wat wil ik!
Ik wil een hond die los loopt, en op mij let.
De aandacht op moeilijkere stukken er even meer bij, snoepie's mee etc.
Ik blijf het gevaarlijker vinden dan zelf even eraf.

Jeetje wat leuk, interessant, knap, grappig (lijkt me inderdaad komisch om samen met een kip aan een stiekie te trekken.
En die kip waarvan je zo lang de aandacht hebt, knap!
Ongelofelijk wat je kan bereiken.
Ik ga niet clickeren met kippen, maar heb het zeker in mijn achterhoofd, als iets niet lukt, niet zeuren, er zijn mensen die clickeren met kippen en mosselen .

.

Je hebt dus eigenlijk niet echt contact met zo'n kip.
Je leert hem dingen, hij is gefocust op die "dingen" begrijp ik?
Niet zoals Djibo die mij aankijkt en wacht totdat hij mag?

Hoi hoi,

Even een vraagje.
Zalitha is eind April uitgerekend, maar heeft al een week opgezetten uiers.
Hoor net ook weer van iemand "onverwachts' al een veulen geboren!
Maar dat betekent in Zalitha haar geval dat haar uiers al bijna 2 maanden vantevoren opgezet zijn, betekent dat het veulen ook eerder zal komen?
Of raak ik nu te vroeg in paniek

Ik snap dat banden inzakken niet zo.
Hoe moet ik dat zien?
Is daar letterlijk een verschil te zien, of moet ik voelen dat dat
"anders" voelt?

Thanks

Hoe meer info hoe beter,
Graag dus!
Anita

Ondertussen begrijp ik het
Ga de komende tijd kontjes voelen, ik bedoel
achterhand van Zalitha bevoelen