Peter Donck schreef op maandag 10 maart 2008, 11:19:
> Spirithorses schreef op maandag 10 maart 2008, 11:17:
>
>> Esther schreef op maandag 10 maart 2008, 11:06:
>
> massaproduktie van hapklare brokken uitgaand van de
> veronderstelling
> dat elk dier van een diersoort gelijk is
Misschien is het dat wel waarom ik telkens in de verdediging ga.
Kijk, ik kan een beetje leuk met paarden omgaan. Maar dat maakt mij bijvoorbeeld nog geen dolfijnentrainer. Ik weet niks van deze diersoort, ik zou me eerst willen verdiepen in die diersoort (en dat doe je niet door het lezen van een boekje), weten waar hún grenzen liggen, bovendien is elke dolfijn een ander dier met een eigen temperament, karakter, spanningsboog, etc. en daar dien je je aanpak aan áán te passen.
Een paard kan ik dusdanig 'lezen' dat ik weet dat ik moet gaan afronden nog voordat dat paard aan mij aangeeft dat het genoeg is voor vandaag. Door heel erg in je programmaatje te gaan raakt dat gevoel op de achtergrond want je bent bezig met een vaardigheid, een in mijn ogen mechanisch gebeuren. Bij een kip of dolfijn zou ik niet zomaar in staat zijn dit te lezen. Wat weet ik nou van kippen?
Als ik met ons 1,5 jarige veiuen Kenzo ga werken maak ik helemaal geen programmaatje, ik wil in de eerste plaats contact maken en van daaruit iets laten onstaan. Hij geeft iets aan waarmee ik verder kan.
Ik mis het wezenlijke diepe contact in de manier van werken zoals Piet hem beschrijft. Zonder zou ik niet kunnen werken!
Groet, Pien
Warboel
