Spirithorses schreef op dinsdag 11 maart 2008, 22:02:


En toch is dat het eerste wat mij geleerd is met subtiel trainen...
De ene dag kom ik verder dan de andere dag. Ik zie dat aan het paard waar ik mee train , strikt volgens een bepaalde methode!
Ik kan de paarden niet verbazen , want als het goed is weten ze waar ze aan toe zijn.
Als er sprake is van verbazing , dan komt dat omdat het paard meer laat zien dan ik verwacht had.

Ik heb er veel steun aan om te werken met een vaste methode.
En tuurlijk probeer ik ook wel eens iets anders .
Ik ben geen paardenmens , en ken het buikgevoel niet zo goed.

Gr Esther

heidy smid schreef op donderdag 13 maart 2008, 9:53:


Hier hetzelfde verhaal. Juist in de inloopstal vallen de klappen.
Daarbuiten ontlopen de andere de klappen gewoon , en ik heb het idee dat doordat er meer ruimte is , Namkje ook niet zo de behoefte heeft om die te verdedigen.
Het zijn hier echt mietjes met regen. De afgelopen dagen eten ze snel het hooi op , en dan hups naar binnen , waar het stro ligt. [zo snel dat ze buiten niet eens meer poepen!] Tekla mag niet naar binnen , en Maike staat in zijn verdomhoekje met zijn hoofd in de garage. Ik heb Namkje een paar uur opgesloten , zodat Maike en Tekla de kans kregen om eens lekker met elkaar te kloten.
Ik denk dat Namkje dit ook uit onzekerheid doet ,terwijl ze de enige is die hier de baas zou kunnen spelen. Tekla is nog te jong , en Maike tja....die liep al achter Namkje aan toen die 8 maanden oud was.
Oplossing? Inderdaad meer ruimte creeeren in de inloopstal , of twee inloopstallen maken , maar dat heb jij al!

Gr Esther

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 13 maart 2008, 11:11:


Die van ons is 10 meter bij 7 meter , voor drie paarden , maar inderdaad met maar een deurgat...Ooit gaat hij 10 bij 11 worden...met twee deurgaten.
[ Ik hoop aankomend zomer!]
En dan maar hopen dat het wel goed komt!

Mijn mannetje wil graag poepen in zijn eigen badkamer , zonder schimmel , en gaten in de muren waar het water door wegloopt. Questie van prioriteiten ...die van mij liggen ergens anders

Gr Esther