Nick Altena schreef op zaterdag 15 maart 2008, 20:02:
espoten.. denk antibiothica,

Ik weet bijna zeker dat dat het was. Bij Buck was er ook 3 maanden na de cortico-injectie ineens een rood streepje in de witte lijn te zien. Was chronologisch precies te herleiden.

4bozzza schreef op zondag 16 maart 2008, 11:55:


Mijn partner is van beroep preparateur voor het Zölogisch Museum en heeft zijn werkplaats thuis. Wat ik hier allemaal in de loop der jaren voorbij heb zien komen...

Laura_F schreef op zondag 16 maart 2008, 15:40:


Alles staat te lezen op deze site. Dat kun je het beste doen.

Wouters schreef op maandag 17 maart 2008, 16:08:


Het beste middel om een mager paard dikker te krijgen en dat geen suikerpiek veroorzaakt is geweekte bietenpulp. Oppassen of het niet stiekum gemolasseerd is.

jose schreef op maandag 17 maart 2008, 21:07:

Is het echt hb waar ze last van heeft? Op de foto's zie ik enigszins eendesnavels, maar heeft ze ook daadwerkelijk een verbrede witte lijn? Want anders neig ik toch te geloven dat het niet zozeer hb is, maar meer een gevolg/uiting van de weakness, het gebrek aan kracht. Zeker na een -voor haar als ze al lijdt aan algehele weakness- inspannende rit over het harde kan ik me dat wel voorstellen.
Hoe ging het vandaag bij de Chinese genezer? Nog nieuwe gezichtspunten?
Razend interessant allemaal, maar wel heel complex.

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 18 maart 2008, 11:14:


Als het tandsteen was, had de tandarts het wel opgemerkt en weggehaald. Speekselstenen, ik heb er nog nooit van gehoord, maar dit lijken er wel te zijn. Wat veel zo ineens! Heeft ze nooit opgezette klieren gehad, moeite met eten oid?
Kan het niet zijn dat Frouks lichaam, gemotiveerd door de chinese kruiden aan het opruimen is geslagen? Heb je het voorgelgd aan je acupuncturist?

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 18 maart 2008, 16:40:

Het is toch wel sterk dat deze man op basis van alleen jouw verhaal en zonder enige specifieke paardenkennis Froukje zo secuur en doeltreffend kan behandelen!
Weet je toevallig wie de collega is die acupunctuur bij paarden doet?

Evy14 schreef op dinsdag 18 maart 2008, 17:00:

Als het een echte Australische is, is het geen gekke prijs. De prijzen waar Herman het over heeft, zijn waarschijnlijk van goedkope indiase import.
Ik heb mijn stock zadel 12 jaar geleden bij Syd Hill in Australië besteld, het kostte toen ruim 4000 gulden en het is werkelijk onverwoestbaar, een absoluut topproduct dat zijn geld dubbel en dwars waard is. Je kunt de afkomst herkennen aan de print op het zweetblad.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 18 maart 2008, 18:26:


Sorry?

Esther schreef op dinsdag 18 maart 2008, 21:25:

Ik was toevallig vandaag bij een paard dat voor het eerst geacupunctuurd werd. Het gaat om een tamelijk eigenzinnige merrrie die van zich af bijt. Het moment van de eerste naald erin veroorzaakte onrust, want het was onverwacht, maar het erin laten zitten van de naalden werd niet opgemerkt en het paard viel na enkele minuten half in slaap.

Buck is in een ver verleden eens door Erik Laarakker met naalden bestookt, ook hij maakte er niets van en werd doezelig.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 18 maart 2008, 23:40:


GVD! Mijn bericht weg! Nou dag hoor.

Christel Provaas schreef op woensdag 19 maart 2008, 9:14:


Het kwam erop neer of je voordelen ondervindt in het rijden op en omgaan met paarden doordat je zo'n brede theoretische basis hebt. Gaat het makkelijker, meer 1 op 1, levert het je ook praktisch wat op, zoiets.
Natuurlijk had ik dit veel smakelijker omschreven maar de spooksmurf heeft het verdwijnseld.

Spirithorses schreef op woensdag 19 maart 2008, 13:55:
Knipseldepipsel

Nou, zoiets bedoelde ik in mijn verdwijnselde verhaal. Ik ben het helemaal met je eens, ook met het 'theoretisch blijven hangen', ik vraag mij nl af of de praktijkvoordelen dan goed zichbaar zijn. Dat stuk mis ik, het wordt niet benoemd en maakt daardoor de indruk van een formule, een theorie om de theorie. Maar ik kan mij vergissen, vandaar mijn vraag.
Verbinding, contact ipv druk... ja dat snap ik... ik heb voor mezelf het woord "kader" daarvoor bedacht omdat dat het voor mij het meest duidelijk maakt. Met name mijn hypersensitieve spanjaard heeft ALTIJD behoefte aan een kader, zonder functioneert hij niet goed, gaat hij klooien, boos worden, zoeken, vragen, en uiteindelijk staken. Omkaderen betekent: de vraag duidelijk en zonder ruis stellen. Noem het druk, ik noem het kader. Zijn de grenzen van het kader vastgesteld, dan is het heerlijk vertoeven daarbinnen. Duidelijkheid.
Maar misschien sla ik een heel stuk theorie over.

Michiel schreef op donderdag 20 maart 2008, 13:58:

Ach, waarom moet het nu weer een naam hebben. Organisch rijden, hihaho! Ik moet soms wel grijnzen om jou Michiel. Het heet gewoon paardrijden hoor! Het wordt echt niet inene een organische bewegingsmethode omdat je om een boom heen buigt.

Is het misschien typisch een eigenschap van mannen (Michiel, Conrad, Piet, Frans, Egon) om de dingen te beredeneren, ze te rubriceren, er namen en liefst tekens (+ en -) aan te geven en zich bij voorkeur te verdiepen in vooral de theoretische/wetenschappelijke onderbouwing van alles rondom het paard? Is dat nu die wiskundige hersenhelft?

Peter Donck schreef op donderdag 20 maart 2008, 16:51:

Ik WIST 't!