Monique Meijer schreef op donderdag 27 maart 2008, 16:25:

Neehee! Altijd HIER! Hier bij mij waar ik met mijn modderhitjes woon!

NU moet ik zeggen dat mijn vers aangeschafte en per bibberende op de fiets tegen de wind in zwoegende postbode bezorgde furminator een hoop meteorologische ellende verzacht.
Het is echt een geweldig ding. De vlokken fladderen om je oren zonder dat je er veel moeite voor hoeft te doen. Zo ben je dit pokkeklimaat weer een stapje voor. Ha!

Peter Donck schreef op donderdag 27 maart 2008, 15:42:


Nou Kiri, ik wist het wel. Op een manege leer je niks wat relevant is voor het opbouwen van een band met je paard. Ik ben ooit zo begonnen en nu zijn de rollen omgedraaid. Steek lekker de straat over naar Peter D. en vraag hem het hemd van het lijf (figuurlijk dan he).

Als ik al hoor: "omdat het naar zijn mening een paard is dat mijn dominantie zal testen" gaan mijn nekharen overeind staan. Praktisch elk paard dat dominant verklaard is, vertoont dit gedrag uit onzekerheid, uit niet-begrijpen van en dus voor de mens ongewenst reageren op de vragen die de onsubtiele mens in al zijn menselijke onsubtiliteit aan hem stelt.

Liesbet schreef op donderdag 27 maart 2008, 17:09:


Het is ook voor katten, over gevoelig huidje gesproken! Mijn hond is een watje en als de Furmi wat bonkig over de bottige delen gaat, druk je gewoon minder hard of laat je hem slechts over de vacht 'glijden'. Evengoed komt er een hoop haar mee.

Elzaliene Proost schreef op donderdag 27 maart 2008, 17:18:


Heeft het balanceren op 1 been misschien haar wat veel moeite gekost? Duurde dat misschien veel langer dan wanneer jij het doet? Vergis je niet in de krachtsinspanning daarvan. In combinatie met bv op de tocht staan?
Als spierstofwisselingsondersteunend supplement zou je vitamine E/selenium uit de shop van F&I kunnen geven?

P.S. De schoondochter... is dat Brigit? Birgit?

Caatje schreef op donderdag 27 maart 2008, 18:50:


...En dichterbij! Waar zit jij in de Dordogne, Caatje?