Lila schreef op zondag 6 april 2008, 14:57:
> Misschien is het een oplossing om mensen niet aan te raden om
> van ijzers naar NB te gaan, maar een tussenstap te nemen,
> namelijk TB zonder ijzers.

> lopen. Logisch dat mensen die dat vertrouwen nog niet hebben
> dan kiezen voor een quickfix en er toch weer ijzers onder doen.
> En dan is zo iemand voor altijd verloren voor de NB, of zelfs
> maar ijzerloos.
Hoi Allemaal,
Waarschijnlijk is het ook zo dat een paard die van de ijzers afkomt niet alleen een dunne zool heeft maar ten tweede ook een straal die niet gewend is de grond te raken.
Een straal waarmee je over het verharde kunt draven moet goed ontwikkeld en dik en hard van struktuur zijn.
Wat jammer dat het dan mis gaat terwijl het niet zo hoeft te zijn!!.
Een straal moet eerst naar de bodem toe kunnen groeien en door druk zich sterk kunnen maken.
Ook is het paard niet meer gewend dat de straal de grond raakt en de doorbloeding kan niet goed op gang komen.
Dus voortaan eerst rustigaan in zandbak beginnen,als je merkt dat dat goed gaat ze af en toe stukken op verhard of het paard op stuk verhard laten eten zodat het zelf kan doen wat het prettig vindt.
Ik heb behoorlijk ervaring met probleemhoeven zelf hier thuis opgelost en het is belangrijk de eerste weken zelfs soms eerder te vijlen omdat de voet op een andere manier wordt neergezet.
Ook kunnen de hoeven nog scheef zijn en verandert door het zonder ijzers neerzetten de vorm van de voeten,ze kunnen ineens weer wijder worden wat met ijzers niet ging.
Het paard zet de benen met ijzers traditioneel anders neer dan wanneer de hielen langzaam lager worden en zal de hoef in het begin meer bij de teen slijten.
Hoop dat ik het beetje goed heb beschreven.
Geef niet te snel op ,laat de voeten eerst sterk worden en doe gewoon rustigaan met het dier,hij geeft zelf aan wat hij kan !!
Groet Conny