mirel schreef op woensdag 9 april 2008, 12:16:
> Hallo allemaal,
>
> Ik ben al heel erg lang op zoek naar een plek waar mijn paard

> Het stuk is eigenlijk te mooi om waar te zijn.
>
> Groetjes Mirella
> en ik hoop op wijze raad,
Hallo Mirella
Mijn paarden staan eigenlijk ook vaak afgelegen en ik ga een keer per dag naar ze toe om alles te checken en natuurlijk water brengen. Ik bekijk hun hele houding en lichaam en voel overal of ik niet iets verkeerds tegenkom.
Ik heb geen koliek- of
hoefbevangen gevoelige paarden maar ik maak mij wel af en toe zorgen hierom. Stel je voor dat ze koliek hebben en ik ben er niet.
Daarom ben ik wel bewust met strookbegrazing enz. bezig om zoveel mogelijk uit te sluiten.
Indien ik vrij ben ga ik natuurlijk vaker naar ze toe.
Je zou iemand in de omgeving kunnen vragen om je te bellen als er iets is of een bord ophangen bij de wei met je gsm nummer.
De dichtsbijzijnde bewoner heeft mijn nummer maar dat geeft natuurlijk nooit zekerheid.
In het voorjaar moet je gewoon goed uitkijken. Misschien heb je voor het voorjaar wel een wei dichter bij de bewoonde wereld.
In de winter moet je natuurlijk ook op afgelegen stukken hooi en water brengen en dat is ook niet altijd even leuk.
Ik neem vaak mijn hond mee die mij een goed gevoel geeft in het donker.
Het voordeel dat mijn paarden hebben is het gras dat in ons natuurgebied groeit. Dat is echt geen koeiegras en er groeien veel kruiden.
Dat was voor mij een belangrijke factor.
De paarden vormen een hechte groep en ik geniet als ik er ben van de rust om me heen. Heerlijk. Ik neem vaak de picknickmand mee en de kinderen zijn de hele dag in de weer in de natuur.
Nu in het voorjaar heb ik een wei in de bewoonde wereld en de buren boden al aan mij te bellen als er iets zou zijn.
Ik vind dit zelf erg fijn omdat het voorjaar soms problemen geeft.
Ik zou het gewoon proberen; je kunt altijd opzeggen.